X
666
wolny
2021-06-28 10:44
Swojego czasu napisałem kilka wierszy odkobieco.
Zaczęło się od konkursu "gender", gdzie zamieniano się płciami w swoich utworach.
Zaczęło się od konkursu "gender", gdzie zamieniano się płciami w swoich utworach.
Nie rozpaczaj, przecież to niczyja wina.
Wina nalej, bo rozluźnia obyczaje.
Świnka ze mnie, może świnia, ale trzymam
cześć blondynek i ich honor. Teraz polej!
Kawę?! Przecież nie mam kaca! Wybacz! Kocham!
Chyba. Po swojemu, odwracając lustra.
Ta za taflą zbytnio mi się nie podoba.
Czy już szósta? Muszę pędzić. Masz całusa.
Nie, nie pytaj, gdzie mnie nosi wieczorami.
Może... muszę twarz zanurzyć w swą poduszkę.
Lub odtańczyć coś na stole, ale z nami...
koniec. Przecież. Znów spotkamy się przed szóstą.
Wina nalej, bo rozluźnia obyczaje.
Świnka ze mnie, może świnia, ale trzymam
cześć blondynek i ich honor. Teraz polej!
Kawę?! Przecież nie mam kaca! Wybacz! Kocham!
Chyba. Po swojemu, odwracając lustra.
Ta za taflą zbytnio mi się nie podoba.
Czy już szósta? Muszę pędzić. Masz całusa.
Nie, nie pytaj, gdzie mnie nosi wieczorami.
Może... muszę twarz zanurzyć w swą poduszkę.
Lub odtańczyć coś na stole, ale z nami...
koniec. Przecież. Znów spotkamy się przed szóstą.
Ten wiersz jest próbą wejścia w pewnego rodzaju kobiecość. Dosyć szczególną.
Z całą pewnością, panie wytkną mi niezrozumienie, bo przedstawiam jakąś tańczącą na stole pannę lekkich obyczajów. Jednak, ja uważam, że poradziłem sobie nieźle.
Wychodzę bowiem z założenia, że tak jak należy pielęgnować dziecko w sobie, tak mężczyzna powinien, przynajmniej, dążyć do zrozumienia pewnych cech kobiecych. Dobrych i złych.
Z całą pewnością, panie wytkną mi niezrozumienie, bo przedstawiam jakąś tańczącą na stole pannę lekkich obyczajów. Jednak, ja uważam, że poradziłem sobie nieźle.
Wychodzę bowiem z założenia, że tak jak należy pielęgnować dziecko w sobie, tak mężczyzna powinien, przynajmniej, dążyć do zrozumienia pewnych cech kobiecych. Dobrych i złych.
