Cieszę się, że dodaję głębi Twoim wierszom. Ale nie przesadzaj, komentuje je wielu innych czytelników i każdy coś wnosi.

poproszę o tego typu zapisek w opuszczonych przez diabelskie wyliczanki pracach wstecz - tak jeden dziennie; moje teksty bez Twojej interpretacji są gołe.. 🙄

zobacz, jak to czasem niewiele trzeba, by zrozumieć drogiego człowieka - buźka i moc 🧀👻

hm; to następnego lepiej już nie czytaj, bo mnie trochę poniosło: dziękuję i pozdrawiam..

Dzięki za spokojne słowa… doceniam, że podchodzisz do tego z dystansem, tak jak ja z humorem. Każdy z nas nosi swój bagaż i swoje uczucia oraz potrzebuje kogoś, kto rozumie, kto nie ocenia, tylko po prostu jest. Nie chodziło mi o atak czy ocenę, jeśli tak to zabrzmiało, to nie taki był zamiar. Rzeczywiście, każdy z nas jest inny, każdy inaczej przeżywa rzeczywistość i próbuje się z nią mierzyć. A to, że komuś coś nie wyszło, nie zawsze musi mieć jednoznaczną przyczynę. Czasem po prostu tak bywa i ja to rozumiem. Długo wędrowałem, zanim doszedłem do siebie.
Dzięki za 'podaną rękę', to też gest, który trzeba umieć docenić.
Trzymaj się.

Luzik - nie gniewam się.. jak już wspomniałem - nic mi do tego, co między Wami - ja jestem dla niej, a ona dla mnie podporą na obu ciężki czas; ja jestem gdzieś nieszczęśliwie zakochany, a ona też i.. wyobraź sobie, że można sobie nawzajem dawać spokój i szczęście nie oczekując niczego - piszesz o zakładaniu maski.. ja nie będę tego komentował - nie mam najmniejszego zamiaru się z kimkolwiek kłócić o coś, czego nie ma.. nie mam zamiaru uczyć kogoś żyć, bo każdy człowiek w swojej esencji jest odmienny; ja życzę Ci z całego serca, żebyś otrzymawszy swoją następną szansę - spróbował traktować ją jako podarunek od Boga - nie mam pojęcia, dlaczego Wam się nie udało, nie staram się też jej przekonać co do siebie, kiedyś jeszcze miałem u niej szansę - teraz ma ją ktoś inny i choćbym stawał na głowie to i tak mnie już nie będzie chciała - widzisz; tak wygląda podawanie ręki na zgodę - Ty mi od SQ.. a ja z Tobą, jak z przyjacielem.. spróbuj też

Może i tak, ale nie zakładaj maski, bo udając kogoś, nigdy nie będziesz mieć szacunku do samego siebie. A to, co napisałeś w wierszu, jest przykładem surrealistycznej poezji, którą bardziej się czuje niż rozumie.. może być też senną wizją lub wspomnieniem jakiegoś dziecięcego koszmaru.
A „jaba’dubu” brzmi niczym dziecięca piosenka albo nonsensowna mantra i jest najbardziej zrozumiała z tego wszystkiego. To tekst, który raczej prowokuje niż cokolwiek wyraża.

Pozdrawiam serdecznie, że tak pozwolę sobie skłamać :)

nawet SQ... potrzebuje czasem jakieś nakrycie głowy - pzdr. 🙄

"zmartwienie" to mocne słowo; ja się tak szybko nie umartwiam oraz niepotrzebnie - życie jest zbyt krótkie - dziękuję Odyś ☺️