Twoje Wiersze - śmieć we dwoje

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

samisen

pięć dni temu

Wiersz "śmieć we dwoje" (celowo zapisaną małą literą, co sugeruje trywialność lub zdrobnienie pojęcia śmierci) autorstwa, którego nazwisko nie zostało podane, jest utworem o charakterze onirycznym, absurdalnym i groteskowym. Łączy motywy ludowe (śmierć z kosą, mamuśki), religijne (Jezus, Tatuś/Bóg Ojciec) z obrazami nizin społecznych (pijacy, kłótnie)
Utwór posługuje się licznymi neologizmami, zniekształceniami językowymi ("bez-miar", "prze'szli", "znowuż") oraz potocznym i wulgarnym słownictwem ("chłop", "ryj", "Jezu weź mnie wraz precz"), co nadaje mu prowokacyjny i buntowniczy ton.
Wiersz jest nihilistyczną i ironiczną refleksją nad sensem życia i śmierci. Poprzez groteskowe obrazy i potoczny język, autor kwestionuje tradycyjne wyobrażenia o tych pojęciach. Śmierć jest tu bezsilna i trywialna, a ludzka egzystencja pełna absurdalnych sporów i nałogów. Ostateczne zbawienie (śmierć śmierci i Jezusa) okazuje się jedynie kolejnym żartem nadrzędnej, boskiej siły. Utwór ukazuje beznadziejność ludzkiego losu w świecie, w którym nawet kres jest jedynie kolejnym etapem niekończącego się absurdu...

Groschek^(*)

pięć dni temu

witam p. Sierżanta! dziękuję za dość obszerny komentarz - też miejscami ciężki do zczajenia - mój wiersz mówi o potyczkach śmierci, aż w rejony rezygnacji; wybór Jezusa, jedynego z rasy, który właśnie tę zwyciężył oraz jak ma się ogólnie odejście, gdy nie jest się w takim momencie samemu.. uważam, że pierwsza płaszczyzna wiersza jest łatwa i dobrze, czytelnie opisana; tak w tytule ('śmieć' od 'ośmielić'), jak z samego tekstu - pzdr. serd. 🙄

Motylek78

pięć dni temu

w wierszu widzę personifikowaną śmierć
która wędruje przez świat i obserwuje ludzkie zachowania
śmierć traci sens
życie, głupota i boska ironia zwyciężają
w końcu śmierć przestaje być końcem
a staje się tylko kolejnym etapem
w nieskończonym cyklu bytu
gdzieś już o tym słyszałam
bardzo ciekawy wiersz
potoczny język powinien
spowodować uproszenie wiersza
Pozdrawiam serdecznie 🐢

Groschek^(*)

pięć dni temu

dziękuję - patrz mój komentarz u Samisena

Odyseusz62

pięć dni temu

Śmierć i Jezus w wieczna tajemnica
I twój wiersz też jej nie rozwikła
A twój styl temu nie pomoże
Gdy dotrzemy do wiersza końca
Jest tylko jeszcze gorzej.
Wybacz stary
ale twej poezji
Nigdy nie dam wiary.

Groschek^(*)

pięć dni temu

dziękuję - patrz mój komentarz u Samisena

Odyseusz62

pięć dni temu

Bez w po Jezus

_wena_

pięć dni temu

Podoba mi się groteska i "sens pada trupem i wstaje śmiechem" w komentarzu stureckiego ;)
Jeśli chodzi o decyzję bycia ze sobą razem podjętą przez dwojga ludzi to skwituję krótko, mówiac kolokwialnie "widziały gały co brały".
Temat rzeka!
5/6 z plusem
Pozdrawiam :)

Groschek^(*)

pięć dni temu

dziękuję - patrz mój komentarz u Samisena

sturecki

pięć dni temu

Groteska totalna ... jakby Szczebrzeszyn spotkał Śmierć i poprosił ją o autograf na żurku.
W Twoim tekście nikt nie umiera poważnie, tylko sens pada trupem i wstaje śmiechem.
5/6

Groschek^(*)

pięć dni temu

dziękuję - patrz mój komentarz u Samisena

sturecki

pięć dni temu

Powierzchowność jest jest zagłębiona, tyle tylko, że płytko.

Groschek^(*)

pięć dni temu

proszę tym razem o b dogłębną interpretację; wyobraź sobie, iż i Jezus i śmierć mają wspólnych przyjaciół - wbrew pozorom podejmuje tutaj całkiem na pół poważnie tematykę umierania i troszkę zwycięstwa Jezusa nad śmiercią.. - to wszystko rzucam na ogólny temat decyzji dwojga osób bycia za sobą razem.. pzdr.