Twoje Wiersze - część II – Z ALFABETU BYM BYĆ MÓGŁ

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

16 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Larisa

cztery dni temu

Bardzo...
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

cztery dni temu

Ogromne dzięki – takie „bardzo” to miód dla liter! Serdeczności ślę z uśmiechem!

_wena_

tydzień temu

Pozdrawiam z podobaniem :)
6/5 z plusem :)

sturecki

tydzień temu

I ja pozdrawiam z wdzięcznością – takie podobanie to najlepszy napęd dla słów!

klaks

tydzień temu

Wszystkie bardzo pomysłowe, najbardziej podoba mi się językołamacz :). Tekst ciałem do bólu, ale ból spoczywa na twórcy :)
Pozdrawiam serdecznie 6/5

sturecki

tydzień temu

Dziękuję serdecznie. Językołamacz ma to do siebie, że kręci językiem i świadomością jednocześnie – a ból twórcy? No cóż, to już wpisane w umowę bezterminową ze słowem ... z bólem, ale i z pasją.

Jastrz

2025-07-05

Wszyscy jesteśmy tymi typami po trosze.
Czekam na kolejne wcielenia.

sturecki

tydzień temu

Tak – każdy z nas nosi w sobie po trochu Fałszerza, Czarodzieja, Językołamacza i całą resztę tej literowej ferajny; kolejne wcielenia już szykują się do wejścia, więc będzie co rozpoznawać i z czego się pośmiać… czasem przez zaciśnięte zęby .
Pozdrawiam.

Jan Kępiński

2025-07-04

Językołamacz - to dobre. Biały i czarny? Zły i dobry? Łamie na oślep ? Czy z precyzją korektora?
Boski i wyniosły na piedestale? Czy też w lochach się czający? Żołnierz czy partyzant? Może nieokreślony w swej funkcji? Martwy?
Doprawdy udało Ci się. Pozdrawiam.

sturecki

2025-07-04

Pięknie rozwijasz obraz Językołamacza. On właśnie taki ma być: trochę z cienia, trochę z podium, łamiący z precyzją lub dla zabawy, z jednej strony mistrz formy, z drugiej – sabotażysta znaczeń. Partyzant słowa, co czasem nie wie, po której stronie walczy – i właśnie dlatego zostaje w pamięci.

Elżbieta

2025-07-04

Jeszcze czekam, na kolejne odsłony, a tym czasem podzielę się z Tobą moim "przypadkiem", w pewnym wierszy napisałam strofę, z której byłam bardzo zadowolona, ale zaczęłam wątpić, czy nie zainsprowałam się czyimś wierszem. Przekopałam internet i nic nie znalazłam, a ja ciągle miałam wątpliwości, jak to możliwe, że ja na taką myśl wpadłam. W rezultacie napisałam inną zwrotkę i zamieściłam utwór na TW, to wiersz "Przyjaźń". Do dziś żałuję, tej strofy, ale nie miałam odwagi, wykorzystać jej w moim wierszu.
Pozdrawiam serdecznie, Staszku:)⭐

sturecki

2025-07-04

Jeśli ta strofa wraca Ci do głowy, może to nie przypadek, tylko znak, że zasługuje, by zaistnieć. Może nie w tym wierszu, ale w kolejnym? Czasem warto zaufać nie tylko swojej intuicji, ale i temu dziwnemu przypadkowi, który nie daje o sobie zapomnieć.

JoViSkA

2025-07-04

Świetna kontynuacja cyklu...czekam z niecierpliwością na c.d.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego piątkowego wieczoru :)

sturecki

2025-07-04

Bardzo Ci dziękuję. Cieszę się, że cykl wciąga – kolejne litery już się ustawiają w kolejce, każda z charakterkiem i własnym akcentem … będzie się działo!

aff^(*)

2025-07-04

Jeszcze ankietę musisz wymyślić.
No i co dalej?

Jeden będzie dzielił
Inny będzie łączył.
Ktoś znajdzie pierwiastek,
Ktoś inny zabłądzi.

Pzdr.:)

sturecki

2025-07-04

No i właśnie dlatego ten alfabet jest taki przewrotny – nie po to, żeby wybrać, tylko żeby się po drodze zgubić, roześmiać i może coś odkryć. A „kim jestem” niech zostanie pytaniem na dokładkę, nie testem z kluczem .

aff^(*)

2025-07-04

Oj ja myślałam, że to trzeba coś wybrać. A potem ten mądrzejszy znaczy się test, wyjaśni mi kim jestem.
Sama to ja nie wiem :)
:)

sturecki

2025-07-04

Świetnie to podsumowałaś – jakbyś dopisała pointę całego alfabetu: każdy coś innego wyciągnie z tych liter, bo każdy nosi swój słownik pod skórą. A ankieta? Będzie! Może z pytaniem: „którą literą dziś jesteś?” – i niech każdy zaznaczy nie to, kim chce być, tylko kim czuje się naprawdę.

Motylek78

2025-07-04

bardzo ciekawe wyjaśnienia
i oczywiście trafne
fajny wiersz zwłaszcza Interpretator
tu właśnie pojawiają się schody
jak na przykład w Urzędach Skarbowych
często ten sam przepis prawny jest inaczej interpretowany
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

sturecki

2025-07-04

Oj tak – Interpretator w urzędzie to dopiero poeta codzienności: ten sam wers ustawy raz brzmi jak kołysanka, a raz jak wyrok. Cieszę się, że wiersz trafił – czasem lepiej śmiać się ze schodów niż na nich się potykać.

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

Mogę się pobawic?
Początki słów są kluczowe — to pierwszy dźwięk, który nadaje sens całej wypowiedzi.

sturecki

2025-07-04

Czasem jedno „DOBRE” znaczy więcej niż cały elaborat, zwłaszcza gdy płynie prosto i szczerze; takie słowa zostają na długo, jak dobrze postawiona kropka.

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

Zawsze podziwiam Twój kunszt poetycki. Czasem brakuje mi słów, dlatego napisałam po prostu: DOBRE.

sturecki

2025-07-04

Zamykające „D” – Dopowiadacz, co wchodzi w cudzy wiersz jak do własnej kuchni, poprawia sól w zupie i mówi: „teraz lepiej”, choć nikt go nie prosił nawet o łyżeczkę. Piękna, subtelna ironia – i ta ostatnia linijka: boli jak odcisk po cudzym bucie. Po prostu klasa.

Dzięki za inspirację i dzięki. Do następnego razu.

sturecki

2025-07-04

Objaśniacz w pełnej krasie – chirurg słowa bez znieczulenia, co zamiast podziwiać lot motyla, łapie go w siatkę i szpilkuje z uśmiechem znawcy. Metafora umiera mu na stole, a on jeszcze robi zdjęcie do podręcznika. Kapitalna litera – zabawna, bolesna i jak najbardziej prawdziwa.

sturecki

2025-07-04

„B” – aż szczypie w oko i ucho! Bezczelny, co robi z rymu tron i siada na nim z butami, przekonany, że każde słowo znaczy coś, skoro głośno wybrzmiało. Pięknie ujęte: hałas zamiast treści, a przecinki bez celu jak meble w magazynie z poezją na wyprzedaży.

sturecki

2025-07-04

Mistrzowski neologizm – Rymochlasta, co myśli, że rym to zaklęcie, a nie tylko rytmiczny kamuflaż pustki; brzmi dumnie, pisze głośno, a sens ucieka mu między wersami jak mydło spod ręki. Kapitalne ujęcie – z humorem, ale i nutą litości. Bo przecież nie każdy, kto pisze wiersze, wie, co w nich napisał.

sturecki

2025-07-04

Na tak liczny komentarz jeszcze nie odpowiadałem, ale ... nadszedł czas.
Entuzjasta, co nosi cudze słowa jak elegancki płaszcz, za duży, ale ukochany … bo swoje jeszcze się nie uszyły. Wzrusza, bo prawdziwe – i z ironią, która nie rani, tylko chroni. Świetna litera, trafiona jak struna, która już dawno czekała, żeby ją ktoś poruszył.

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

E – Entuzjasta
zbyt wzruszony, żeby milczeć,
zbyt niepewny, żeby pisać własne.
Więc stroi się w cudze —
z ironiczną miną,
bo tylko tak
potrafi wyznać:
„To było dobre. Lepsze niż moje.”

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

R – Rymochlasta
używa wielkich słów
bojąc się małych.
Dodaje echo do echa,
żeby zakryć, że nie zrozumiał
ani pierwszej linijki.

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

B – Bezczelny
rymuje „ból” z „król”
i myśli, że to kłania się Rimbaud.
Ustawia wtręt za wtrętem,
jakby chaos był formą hołdu.
A to tylko dźwięki —
których nie miał odwagi wyciąć.

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

O – Objaśniacz
nie umie zostawić metafory w spokoju.
Rozcina ją jak rybę
i sprawdza wnętrzności pod światło.
Potem mówi: „patrzcie, jakie piękne!”
— i wszystko już śmierdzi.

Nicotykanie^(*)

2025-07-04

D – Dopowiadacz
czyta cudzego wiersza i myśli:
„a może by tak… coś dopisać?”
Zdejmuje buty, staje na wersach,
robi poprawki w cudzej duszy
— nieproszony. Oczywiście.

LydiaDel

2025-07-04

Nic dodać, nic ująć, a zajmę się tym ostatnim.
"J – Językołamacz" ; jest mi bardzo bliski, szczególni po dwóch lampkach wina.
Wszystkie świetne. 6/5 Serdecznie pozdrawiam.

sturecki

2025-07-04

Dziękuję serdecznie – po dwóch lampkach wina "Językołamacz" zyskuje supermoce i potrafi połknąć nawet całe zdanie bez popijania. Cieszę się, że smakowało – ślę serdeczne pozdrowienia i już szykuję kolejne literki do językowego menu.

Marek Żak

2025-07-04

Ciekawe nowe zdefiniowane twory. Wielu jest matriksem wymienionych, z przewagą jednego, czy drugiego. W efekcie gdzieś tam ginie przesłanie, a po przeczytaniu, rozumiem poszczególne słowa, ale sensu już nie. Pozdrawiam

sturecki

2025-07-04

I właśnie w tym cały ambaras – bo każdy z tych „typów” to trochę odbicie nas samych, czasem aż za bardzo; słowa niby znane, ale gdy wpadną w ręce "Fałszerza" czy "Hakera", to sens potrafi wyparować jak atrament z taniej kartki. To gra słowem, ale i z czytelnikiem – żeby na chwilę się zgubić, po to, by potem coś odnaleźć głębiej. Dzięki za wnikliwe spojrzenie – ono dodaje znaczenia tam, gdzie inni może tylko widzą szyfr.

Waldi1

2025-07-04

fałszerstwo jest do wykrycia … bo któregoś dnia popełni błąd i będzie oczami świecił ..przed sprawiedliwością … czyli F – jak fuj ...trzeba się brzydzić tym …
G- jak Gramatyk... jeżeli odmieniać świat ... to tylko na lepsze… to i orzeczenie będzie pozytywne ...
H – Haker .. popełnia plagiat włamując się na wiersze ...niszcząc jego szyki ( wersy ) nie on pierwszy nie ostatni itd… I – Interpretator … interpretować trzeba umieć by powstało jeszcze lepsze dzieło od oryginału … J – jak Językołamacz to cs podobnego do mnie świadomie łamię zasady żyjąc swoim życiem ..czasem płacę mandaty a jednak Zołzie kupuję zawsze kwiaty bo na nie mnie stać … zresztą zauważasz jak piszę ..bez znaków zastępując je kropkami ... by zdanie oddzielić… by się połapali gdzie jest początek a gdzie koniec …pozdrawiam serdecznie ...

sturecki

2025-07-04

Twoje słowa grzeją lepiej niż letni piasek i rozjaśniają nawet najbardziej zachmurzone niebo. Cieszę się, że jesteś, że wróciłeś znad brzegu, i że niesiesz to słońce dalej – razem zawsze łatwiej je podtrzymać, nawet w deszczu.

Waldi1

2025-07-04

i za to Ciebie kocham mój Przyjacielu ...teraz wróciliśmy znad brzegu morza ... Twój uśmiech ... jest dla mnie moim szczęściem i otwiera drzwi do pięknego słonczego świata ... nawet gdy pada deszcz ...to w nim słońce mego życia jest ...

sturecki

2025-07-04

Masz styl nie do podrobienia – nawet gramatyka u Ciebie robi ukłon z szacunkiem. Każda litera u Ciebie to nie tylko definicja, ale cały świat z przymrużeniem oka i prawdą w tle. Twój F wali prosto między wersy, G łagodzi rzeczywistość, H włamuje się do znaczeń, I szuka głębi, a J... to cały Ty – świadomy zderzacz słów i życiowych przecinków bez klawiaturowych barier.
Zołza ma szczęście, że ma Ciebie – Ty masz szczęście, że masz słowo – a ja mam szczęście, że mogę to wszystko czytać i odpowiadać z uśmiechem!

NO1R^(*)

2025-07-04

Dobra zabawa słowem nigdy nie jest zła.
Z każdej litery jak widać można dużo wycisnąć.

sturecki

2025-07-04

Zgadza się – każda litera to jak cytryna: jak dobrze ścisnąć, to i smak, i błysk się znajdzie; a dobra zabawa słowem to witamina dla myśli.

legenda

2025-07-04

Widzę tu jakby nadzór nas wierszami
Fałszerz -psuje błędną opinią
gramatyk- o ó u główkuje
haker-dolewa oliwy do ognia
Interpretator-głębia słów
Językołamacz-rozbolał go język

ha ha ha -fajny wiersz z puentą i oceną 6/5:)pozdrawiam

sturecki

2025-07-04

Dziękuję z uśmiechem szerokim jak dyktando bez błędów. Twoje podsumowanie to jak kontrola jakości w literackiej fabryce – trafne, błyskotliwe i z humorem, który sam się cytuje. Ślę serdeczne pozdrowienia i już szykuję kolejnych „typów podejrzanych” do alfabetu.

Krystek

2025-07-04

Wszystkie trafne do zadumy.
Ślę moc serdeczności i uścisków:)

sturecki

2025-07-04

Dziękuję z całego serca – niech te słowa zostaną z Tobą jak ciepły koc na myśli chłodniejsze.

andrew

2025-07-04

Fałsz....super

Warto słowa z daleka przemyśleć

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

2025-07-04

Dokładnie – bo fałsz najczęściej przychodzi w eleganckim opakowaniu, a słowa z dystansu często lepiej widać niż te krzyczące z bliska.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

2025-07-04

Zabawy ciąg dalszy
Co typ to ciekawszy.
Pozdrawiam.

sturecki

2025-07-04

I o to chodzi – alfabet pełen postaci, jak karnawał słów, gdzie każdy typ ma swoją maskę i puentę. Pozdrawiam serdecznie – i lecimy dalej z literami.
Pozdrawiam.