brzuszek wesoło toczy się po stoliczku
kieliszeczki dzwonią w skocznej poleczce
wódeczka spływa, zagrycha łaskocze smaczkiem
a koreczek w żołądku uciska ciasno jak gorset

gatki debatują z pończoszkami o modzie
rosołek wzdycha, unosząc oko na powierzchni.
kropelka potoku liczy się wśród siostrzyczek
a miodzik z chlebkiem spiskują nad herbatką

rok przeskakuje w pełni sił w staruszka
zegarek tyka sekundy do minutki
humorek przycupnął cichutko pod stołem
a dowcip w uśmieszkach jak iskra się tli

serialik w odcinkach usypia publiczność
a misiaczek wyjawia kołderce sekrety
koszyczek na zakupy woła o gotóweczkę
talerzyk z zupką pragnie garnka głębszego

i tak, gdy żyjemy drobniutko, codziennie
świat zerka i mruczy pod noskiem żartobliwie –
„ludziki, szybciutko dorośnijcie wreszcie
bo wielkość w szczególikach wam kuleje!”