Hi, hi ... świętość osiągana nie przez cnotę, tylko przez metrykę ... piękna strategia! Może to właśnie tajemnica zbawienia: cierpliwie przeczekać pokusy, aż same się znudzą.

Masz rację ... życie to nieustanna rozgrywka między przerwą a próbą. A w końcu i tak liczy się bilans, nie deklaracje. Dobrze, że wiersz potrafi choć na chwilę zatrzymać to nasze codzienne „łapanie równowagi”.

Pewnie, że mam ... Wi-Fi z Górą czasem przerywa, ale sygnał wraca przy dobrej kawie i słabszym ego. A co do świętości i grzechu ... to jak yin i yang w kapciach. Życie to balans między aureolą a pokusą, a my wszyscy tylko próbujemy nie spaść z tej cienkiej liny absurdu.

Będzie ciekawie ... zero grzechu, ale też zero wolnej woli. Tylko błysk kontrolki i Bóg w wersji 2.0: Zalogowano jako: Posłuszny Obywatel. A jak coś pójdzie nie tak, to reset fabryczny ... i z powrotem do grzechu pierworodnego.

Jasne ... dylematy to chleb powszedni człowieka z duszą i odrobiną rozumu. Zagubienie to taki stan wyjściowy, z którego czasem udaje się skręcić w stronę sensu albo przynajmniej w dobrą metaforę.

Jak znajdziesz lużną chwilę
To mi się odwiń na email
j

Dzięki, to komplement, który można sobie wszyć w klapę jak medal z recyklingu słów i ironii. Dystans? Trzymam, ale tylko po to, żeby wszystko lepiej widzieć, nie po to, żeby się odcinać. Real mnie bawi, wkurza i fascynuje – więc ogarniam, jak tylko potrafię.

A Ty Stuarcie Wielki
dystans trzymasz wielki
do tego co piszesz, i do
komentarzy. Klasa
niedościgła.. Ogarniasz real
fantastycznie, mało kto to potrafi.

Szac

No i masz ... filozofia się poci, a życie i tak idzie bokiem. Faktycznie, chłopy rządzą od wieków i jakoś ani mądrzej, ani milej się od tego nie zrobiło. Rozmiar niby nie ma znaczenia, ale jak spojrzysz na SUV-a i ego jego właściciela, to trudno w to uwierzyć. Szmal? Szmal to nowy Bóg. A foki ... foki dawno zrezygnowały z nadziei i trzymają dystans społeczny.

Stuart!
Pojęcia filozoficzne to inna bajka.
Słowo= Byt= w tym kontekście zamula rzeczywistość.
Filozofowie kombinują jak koń pod górę, od tysięcy lat i nic
sensownego z tego nie wynika, ludzie jacy głupi byli, tacy są.
Jeno chciwość urosła. Problem tego świata to my, mężczyzni
i nasz maczyzm. Zarżdzamy rzeczywistością od początku bośmy fizycznie silniejsi, a biedne foki nam kibicują, bo się nas
boją. Problemem naszym jest rozmiar i szmal. Ale podobno
oba nie mają znaczenia, a jest dokłanie odwrotnie.

Tyś se sobie smaczny Groszku
Ze zdrowego zlepion proszku
Szacun że hej!

Rozumiem Twój punk widzenia ... nie ma sensu pielęgnować opowieści, które zamiast nieba przyniosły zgliszcza. Jeśli coś miało dawać sens, a głównie dzieli i pali mosty, to może czas odłożyć to na półkę z baśniami i pisać o tym, co realnie kształtuje serce. Albo chociaż nie krzywdzi.

Ale ... wszystko, co nawet nie istnieje, a o tym mówimy, piszemy, czy choćby myślimy - ISTNIEJE JAKO BYT i można mówić o jego istnieniu w sferze znaczeń.
Kiedyś interesowałem się filozofią ... może stąd jej tak dużo w moich wierszach.

Słuszna się w sieci niesie pogloska
Że polemika z Tobą to orgazm.

Szacun Brachu.

Dzięki za dobre słowo na koniec tej teologicznej kanonady!
Twoja riposta to jak Boska skarga na infolinię ... niby wszystko działa, ale nic nie działa. I masz rację, szwy puszczają, system się rwie, a my mamy cerować go modlitwą i zdrowym rozsądkiem na zmianę.
Może Bóg nie potrzebuje obrony, tylko redaktora, albo audytu zewnętrznego?

Stu!
Jak coś z tego ma być to myślmy logicznie.
Jak nas stworzył to bierze całą odpowiedzialność na siebie,
mnie nie wolno zrzucać odpowiedzialności na moje nieletnie
dzieci, bo jakżem ich stworzył to odpowiedzialność jest moja.
Zalewanie że człowiek ma wolną wolę i jest za wszystko odpowiedzialny jest bezczelnościa, wymaga wiecznych chołdów i ofiar i nic za to nie daje, jeszcze na pokuwszenie wodzi! To co? kocha nas czy nie? jesli tak, to skąd te wojny,
krzywda niewinnych i zagłada Ziemi, przeciez może to powstrzymać łatwo, jakoś tego nie robi, a wszystko może,
diabeł robi go w konia jak chce. Posłał na ziemie syna, odkupiciela, który podobno odkupił, ale zdaje sie nie na długo.
Po co ta ofiara w ogóle, co to ? nie może poprostu sie uspokoić,
wieczną traumę ma? a my ja mamy leczyć. Przecież te szwy takie liche że puszczją wszędzie. Konfucjusz pisze=
szukasz wyjścia, wydż drzwiami= ale dla ludzi proste naturalne myslenie jest obce, wiec mają to co mają.
Świetne Twoje teksty Stu! Horyzony twe rozległe.
Szacun że hej.

Szacun przyjęty, parasol rozłożony.
A co do treści ... jest mocna, bezkompromisowa. Ale może Bóg się właśnie wycofał, widząc co zrobiliśmy z religią? Nie On jest problemem, tylko marketing działu "ziemia".

Nie trzeba czekać ... można zapalić go samemu, choćby iskrą sumienia. A z Bogiem to już w ogóle robi się jasno nawet w nocy. Pozdrawiam równie serdecznie.

Tak, ale żeby zajrzeć naprawdę głęboko w siebie, trzeba przejść przez całe pole minowe wątpliwości. Bo może i On tam jest, ale czasem milczy jak mistrz zen i odpowiada dopiero, gdy sam zapytam siebie dość odważnie i uczciwie.
A czy rozumiem siebie? Z dnia na dzień coraz lepiej, ale nadal często łapię się na tym, że łatwiej mi zrozumieć innych niż samego siebie. Więc pytam dalej — nie z braku wiary, tylko z ciekawości, która nie potrafi się wyłączyć. A może to właśnie Jego sposób na utrzymanie kontaktu ze mną: dawać mi możliwość zadawania pytań zamiast gotowych odpowiedzi.
Tak to sobie tłumaczę i ... piszę o tym wiersze.

Aż trudno uwierzyć, że ktoś kto tak doskonale mnie rozumie, wciąż ma tyle pytań i wątpliwości odnośnie Boga, a przecież On jest częścią Ciebie samego i jeśli zajrzysz w głąb siebie odnajdziesz wszystkie odpowiedzi...czy potrafisz rozmawiać ze sobą i rozumiesz własne potrzeby, co tak naprawdę jest dla Ciebie najważniejsze i do czego dążysz, czego się spodziewasz, a co odpuszczasz...Jeśli znajdziesz odpowiedzi na te pytania, to pozbędziesz się wielu wątpliwości i być może Twoja ciekawość zostanie w pewnym sensie zaspokojona...:)

I to jest chyba najspokojniejsza rewolucja, jaką można przeprowadzić ... bez transparentów, bez fajerwerków, ale z herbatą w dłoni i błyskiem sensu w oku. Zamiast świętości – człowieczeństwo. Zamiast sławy – spokój. Zamiast pytań – działanie.
Gdyby więcej ludzi „po prostu robiło swoje” z taką świadomością, świat byłby lepiej poukładany. A Ty? Ty już jesteś na tej audiencji – tylko na razie sala tronowa wygląda jak kuchenny stół i pachnie ciepłym chlebem.
Miłego dnia.

Twoja filozofia to piękna herezja myślących!
Oby więcej takich „grzeszników”, tak się modlących.
co wątpiąc rozum chwalą,
a nie tylko na oślep klękają.

Pozdrawiam Cię serdecznie z przymrużeniem oka i z powagą ducha.

Tak, jakby w duszy każdy z nas miał cichy alarm ... nie do końca wiemy, gdzie iść, ale wiemy, że to jeszcze nie tam. Świętość nie krzyczy, tylko szepcze ... i myślę, że właśnie dlatego ciągle jej szukamy.

I niech ta zaduma niesie więcej światła niż smutku, bo czas refleksji to też czas wewnętrznego porządkowania. Ślę serdeczność z powrotem!

jak to mówią ,, kto szuka ten znajdzie "pozdrawiam z uśmiechem ...

Dzięki za przypomnienie ... świętość to może nie funkcja, ale opcja dostępna w ustawieniach duszy. A uśmiech grzesznika szczerze szukającego Boga waży więcej niż tysiąc nadętych modlitw. Pozdrawiam ciepło.