Twoje Wiersze - Parafraza wiersza Ch. Bukowski „Bluebird”

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Liliana Bovemsol ^(*)

2024-01-08

Wróciłam dziś do TW i sobie patrzę na stos powiadomień i widzę "Bukowski" to kliknęłam. Bardzo dobra kontynuacja metafory tego amerykańskiego poety. Ostatnimi czasy kupiłam sobie jego tom poezji w oryginalnym angielskim języku no i muszę się z tobą zgodzić jego wiersze są dosyć "brudne". Można by powiedzieć że to turpizm ale tak na prawdę to nie jest żaden zabieg literacki o ile brzydota jego własnego życia. Jego styl życia życia jak i charakter jest odpychający jednak pod warstwą arogancji jest talent do pisania. W materii tak delikatnej i czułej jak poezja jego styl jest wręcz grubiańsko nieprzyjemny stąd pewnie sukces w prozie. Proza jest bardziej bliższa okropności jak i obrzydliwości świata. Lecz poezja należy do sfery czułości i metafizyki której Bukowskiemu brakuje.

Pozdrawiam serdecznie <333
I jeszcze raz powiem; jest to bardzo dobry wiersz

Kornel Passer

2024-01-08

Milo czytać takie komentarze, które pokazują, że istnieją gdzieś w przestrzeni takie bractwa ludzi skupionych wokół określonych twórców, tworzących niewidzialna sieć swoistego pokrewieństwa duchowego. Masz rację, co do tej warstwy brzydoty. Ale grunt, by na tym się nie zatrzymywać, a twórcy wybitni często pod taką warstwą ukrywają perły. Pozdrawiam serdecznie.

naskraju*^(*)

2024-01-06

Jeden z moich ulubionych wierszy ulubionego twórcy. Jego proza i wiersze są jego brudnym odbiciem jego życia. Pisał tak jak czuł bez owijania w sreberka. Dlatego jest uznawany za zbyt wulgarnego pisarza.
Drozd u Bukowskiego wyrywa się , u ciebie nie chce. Doskonała odwrotność uchwycona w wersach bez zalewania whisky.

Wszystkiego dobrego i Pięknego w Nowym Roku

naskraju*^(*)

2024-01-06

Kontrowersyjny, ale i ciekawy.
Poznać Bukowskiego i zrozumieć. Polecam książkę mnie poleconą dwa lata temu "Charles Bukowski. Świecie, oto jestem". Wywiady i spotkania 1963-1993 - Calonne David Stephen. A jego to np. "Z szynką raz"(o jego dzieciństwie i relacjach z ojcem) "Kobiety" ( życie z nimi i bez nich)"O kotach" (pięknie, doskonałości i poslannictwie w nasze życie) i wiele innych.
Pozdrawiam

Kornel Passer

2024-01-06

Dzięki za Twój komentarz. Jak niżej napisałem rośnie we mnie apetyt na prozę Bukowskiego, którą w jakiś dziwny sposób ominąłem w moich dotychczasowych lekturach (znam wyłącznie trochę jego wierszy). Chyba że mój Anioł Stróż specjalnie trzymał mnie z dala od niej z sobie wiadomych powodów. Wszystkiego najlepszego.

Urszula Ganc

2023-12-28

No nie wiem, chyba się narażę Twoim wielbicielom i Tobie również, ale... gdzieś mi tutaj Kornela zabrakło, nie, nie w formie - w treści. I jeśli mam być szczera, wolę Cię w Twoim oryginalnym passerowskim wydaniu. Chyba w mojej głowie wykształtował się specjalny kanał do odbierania Twoich klimatów i dlatego to tak to to tak :-). Przepraszam, bo wiersz sam w sobie oczywiście bardzo dobry. Serdecznie :-).

Kornel Passer

2023-12-28

Dziękuję za Twoją opinię. Czasem wybieram te minimalistyczną formę, gdy mi lepiej pasuje do tematu. Jest tu kilka takich moich wierszy. Zobacz "Spotkanie z kotem". Pozdrawiam serdecznie.

Starzec

2023-12-27

Bardzo wiarygodna parafraza.
Pozdrawiam:)

Kornel Passer

2023-12-27

Dziękuję za Twoją opinię. Pozdrawiam serdecznie.

bez definicji

2023-12-27

Kornelu,nie po raz pierwszy wyznaję swoją miłość miedzy innymi do prozy Bukowskiego. Za sprawką naskraju już miałam do czynienia z jego poezją, której przyznam szerzej nie znam. Jednak Twoja parafraza zaprowadziła mnie oczywiście do oryginału, jedyne co mi pozostaje to jak zwykle podziwiać Cię za to jak potrafisz wejść w narrację.
Opisałeś po prostu stoicko i jak jest, bo w końcu taki był Bukowski.

Pozdrawiam zauroczona i wielki prezent mi sprawiłeś - Gocha.

Kornel Passer

2023-12-27

Ze wstydem przyznaję , że nie znam prozy Bukowskiego, a to właśnie proza, o wiele bardziej niż poezja, określiła jego wielkość. W czasach, gdy naprawdę czytałem książki, akurat wędrowałem po innych rejonach, chociaż raz, czy dwa byłem blisko. Ostatecznie nie wyszedłem poza zapoznanie się z garstką jego wierszy, które i tak w pewnym sensie utonęły w ogromie poezji amerykańskiej, która mnie zawsze pasjonowała. Troszkę mi przeszkadzał jego sterowany alkoholizm (pił, ale na tyle rozważnie, że sobie praktycznie zdrowotnie nie zaszkodził i dożył całkiem solidnego wieku). Na fotografiach przypomina mi nieco pozerski grymas Hłaski, a ja akurat na wszelkie pozerstwo jestem wyjątkowo wyczulony. Na marginesie prawie wszyscy moi "Wielcy", którzy intelektualnie wznieśli się na wyżyny niedostępne Bukowskiemu (Miłosz, Eliot, Kawafis) chodzili pod krawatami i żadnego poetyckiego pozerstwa nie uprawiali. Ale to takie tylko dyrdymały poboczne , jego proza jest podobno świetna i wypadałoby do niej sięgnąć, ale to chyba dopiero na emeryturze, do której jeszcze troszkę. Pozdrawiam Cię Gocha. Lubię to imię.