Twoje Wiersze - *** (Twoje nieszczęście...)

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LidiaM-9

2020-09-19

Piękny wiersz. Są niestety ludzie, którzy jakby szukają własnej tożsamości w problemach i nieszczęściach, w bólu, nie dostrzegając radości życia, która jest w zasięgu. Zastanawiam się często czy ten stan chronicznego udręczenia daje im jakieś zadowolenie, pewnie tak, bo w przeciwnym razie uciekaliby od tego. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2020-09-19

Zło, ból, nieszczęście , czasem przyciągają bardziej niż by się wydawało. Na tej zasadzie Niebo jest nudne, a Piekło ciekawe. Nieszczęście czasem daje bardziej intensywne przeżycie niż szczęście i to jest nieszczęście. Dziękuje za komentarz.

BardzoBardzo

2020-09-19

Kornel mój kochany (że tak powiem) znam kogoś kto uzależniony jest od narzekania(nie, to nie jest oficjalne uzależnienie ale psycholodzy wyruzniaja tego typu zachowania) . I pierwsze moje skojarzenie to że o tym kimś piszesz. Lecz gdy piszę te słowa, przychodzi mi do głowy że piszesz o depresji. Znając jednak życie. Nie trafiłem :) ciekawy poemacik. Dziekuje

BardzoBardzo

2020-09-19

Czy można zrobić o tym wiersz pewnie ze tak. Skoro udało mi się zrobić wiersz o komposcie.
Ciekawsze są te machanizma rozkoszy z własnego cierpienia, znajdowanie szczęścia w rozpamietywanie bólu i nieszczęśliwych wypadków, obwinianiu za to innych i rozkoszy z faktu gdy się kogoś tym obrazi i kolejne rozkosze gdy ten ktoś wywrze odwet.
No mowie Ci poezja, że tak powiem. To się "normalnemu" głowie nie mieści jak taka osoba może się mentalnie onanizować. Zauważyć należy najpierw fakt że ta osoba potrafi się zapentlac w swojej opowieści raz po raz powtarzając jak cierpi i opowiadając cała historie cierpienia. A gdy dojdzie do grona słuchacz ktoś nowy. No to się cyrki dzieją!

Kornel Passer

2020-09-19

Jak najbardziej trafiłeś. Zaciekawił mnie mechanizm nurzania się w rozkoszach cierpienia przez konkretną osobę i czy można z tego zrobić wiersz. Dzięki za odwiedziny.