X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

*** (Dumny trzynastoletni...)

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-04-26 09:14
Dumny trzynastoletni,
nurkuję głęboko,
nie w lepkiej pamięci-mimesis,
lecz w prawdziwym jeziorze,
schowanym starannie
w innych przestrzeniach,
w prywatnej fałdzie czasu,
gdzie cienie młodziutkich okońków
pełzają po białym piasku,
a po wynurzeniu widzę
kumpli znoszących gałęzie
na indiańskie ognisko,
które rozpalimy
w ramach zacnych,
chłopackich ceremonii,
gdy pyzata Jolka
kroić będzie chleb,
z miną jakby właśnie
kończyła budowę
całego świata.


autor
Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
11 razy
Treść

6
6
5
4
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
3
5
8
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Stokrotkaaa
Stokrotkaaa
2025-05-14
Wspomnień czar. Czar dziecięcych lat i zabaw na powietrzu. Brak komputerów, smartfonów. Smak lata i wspaniałych zabaw z przyjaciółmi. Podoba mi się.


Kornel Passer
2025-05-14
Dzięki za Twój wpis. Serdecznie pozdrawiam:)

Monika Larn
Monika Larn
2025-05-06
Znalazłabym podobne wspomnienie, jakby się zastanowić. Robiliśmy też łuki i tipi. W ogóle byłam mega indiańskim dzieckiem :) Choć nie w ramach "chłopackich ceremonii"... Nostalgiczny, obrazowy wiersz przenoszący w przeszłość.


Kornel Passer
2025-05-14
Howgh!

eSka
eSka
2025-05-04
zanurzyć się w toni, potem głębiej i pobyć chwilę w dzieciństwie... kojąca terapia. Można użyć aparatu, pobyć dłużej - dopóki powietrza w butli starczy;... Nieste
z uznaniem!ty trzeba się w końcu wynurzyć.
ponoć w miarę upływu lat "nurkujemy" coraz częściej. ..
Stefan


eSka
2025-05-04
errata - w końcówce zdanie urwane i "pocięte" innym, ale nie mam jak edytować

Jastrz
Jastrz
2025-04-26
Gdy byłem +/- 13-latkiem (może miałem dwa lata mniej lub więcej) na pewnej leśnej polanie w Oliwie zasadziłem dąb - wcześniej rósł on z żołędzia u mnie w domu - najpierw w hodowli hydroponicznej, a później w doniczce. Dąb przyjął się i rósł, a ja chyba o nim zapomniałem. W 2020 roku podczas pandemii, kiedy wszystko było pozamykane i nie bardzo miałem co z czasem robić - chodziłem na długie spacery. I raz przyszedłem na tę polanę. Dąb tam jeszcze był. miał jakieś 6-8 metrów wysokości, ale już nie żył. Zupełnie usechł. I raptem zrobiło mi się bardzo przykro, mimo, ze jeszcze pół godziny wcześniej zupełnie o tym dębie nie pamiętałem...


Kornel Passer
2025-04-27
Dąb tkwił w tak zwanej pamięci podświadomej. Tkwi tam wiele rzeczy, o których rzekomo nie pamiętamy, ale które można stamtąd wydobyć.

Eleanor Rigby
Eleanor Rigby
2025-04-26
Lubimy powracać myślami do czasów dzieciństwa a im jesteśmy starsi tym częściej.
I wtedy działa czar wspomnień, ten wiersz działa podobnie, pobudza nasze myśli.


Kornel Passer
2025-04-27
Dzięki za Twój wpis:)

Moona@
Moona@
2025-04-26
Teraz dzieci się już tak raczej nie bawią.
A szkoda.
Pozdrawiam Kornelu :)


Kornel Passer
2025-04-27
Przede wszystkim teraz nie zostawia się trzynastolatków samych nad wodą. Przynajmniej nie powinno się zostawiać...

Sabina
Sabina
2025-04-26
Zwierszowane sztukmistrzowsko 🙂❤️


Kornel Passer
2025-04-27
Dziękuje serdecznie za tak przychylną ocenę:)

Kropla47
Kropla47
2025-04-26
Prawdziwa poezja. Jestem pod wrażeniem.


Kornel Passer
2025-04-27
Dziękuję serdecznie:)

jobo
jobo
2025-04-26
Jaka miła wiwsekcja
Kornelowa retospekcja

Szac i gwiazdobicie!


Kornel Passer
2025-04-27
Dzięki jobo
za Twe słowo...


Marek Żak
Marek Żak
2025-04-26
Gdy umiałeś dobrze pływać i nurkować w wieku 13 lat, to już byłeś gościem i szanse u pyzatej krojczyni rosły jak na drożdżach:). Pozdrawiam


Kornel Passer
2025-04-27
:) Dokładnie tak! Dzięki za komentarz.

ksantypa
ksantypa
2025-04-26
Bardzo fajnie zobrazowane wspomnienie. Pozdrawiam:)


Kornel Passer
2025-04-27
Serdecznie dziękuję:)

sturecki
sturecki
2025-04-26
Ten wiersz opowiada o trzynastolatku zanurza się w prawdziwej przygodzie dzieciństwa nad jeziorem z kumplami i zuchwałą Jolą. Jakże często, takie drobne, pozornie zwyczajne chwile tworzą dla nas prywatne skarby czasu, do których wracamy z największą tęsknotą. Autor (jeśli pisze o sobie) pokazuje, że prawdziwe szczęście ukrywa się w prostych zabawach, wspólnych śmiechach i budowaniu własnego małego świata. Prawda ... bo tak było, jest i zapewne jeszcze będzie.
6/5


sturecki
2025-04-27
O tak, bo naprawdę, jesteśmy w dużej mierze sumą wspomnień, cieni, światełek zapisanych w naszej pamięci.

Kornel Passer
2025-04-27
Dziękuję za inspirujący komentarz. Cóż, kim i czym jesteśmy, jak nie pamięcią o sobie? Pozdrawiam:)


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej

Jesteś Premium.
Dziękujemy!


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności