Nadajecie sens życiu w każdej sekundzie istnienia

jak tak nadal będzie, chcę być znów w waszej etiudzie myślenia

bo dzięki Niej odnalazłem siebie gdzieś wśród łez i ciśnienia

po którym poznawałem lepiej sens swój jedyny w dziejach



Niemalże wnet zrozumiałem, że miłość trzyma na powierzchni

bez was pewne obumarcie, przez ilość wyzwań nadto wierzchnich

i przez to tak nieważnych, a wystarczył Wasz pierwiastek

by przedostać się z ciasnych jaskiń, aby zdać relację



I wyznać jakie to wszystko jest straszne i przaśne bez Was

niczym spazm! dlatego mym ogniem na wieki jest zawsze bezmiar

wgłąb dojrzałem go będąc oświetloną chmurą na niebie

to co wasze poniekąd, czyli to niebo - to urodzaj we mnie



Bo wśród trosk najlepiej się znaleźć właśnie pod gołym niebem

wciąż czując tak piękne pejzaże na szarej masie, można odnowić siebie

wszechświat Was zesłał we łzach, dał im nazwę planeta

gdzie świat zazębia się w nas - a mym światem Kobieta