Jak to w życiu bywa, odziera się nas z wierzchniej warstwy

da to z tylu przywar pojednanie, aż wreszcie zastrzyk

który połączy obierki, by mogły wylądować na śmietnik

wśród nich drobnostki z obietnic wymownych, gdy dochowasz tajemnic

To co dasz, odwzajemni reszta twoich braci i sióstr

w koło ciasnota jest, i mieszka, gdy trwonisz czas i impuls

by w konsekwencji z nimi wszystkimi wylądować w garze

gdy dotkniesz ziemi, limit swych sił tlisz tylko z ognia marzeń

On jest twym kurkiem z gazem i zarazem czasem w walce o tlen

potem gdy uśniesz, prawdę widać najpierw, jak sen bardziej pojmiesz

wtedy zrozumiesz, że gdy zmiękniesz z innymi, to wydobywa się skrobia

z wnętrz tych monument niewymiernej idylli - to tych drobnych zmian jest objaw

Lecz zaczyna się to wszystko od obierania ziemniaków

sens da z życia beztroski owoc potem, jak grasz w schemat swój

bycia dorosłym tu, by trwać w bardzo owocnym przemijaniu

i albo gonisz króliczka, albo poskromisz ten życia trud