Piszę to na przekór obecnej sytuacji na świecie

bo wiele razy można zawieść się, nim lepsze nadejdzie

by z ulgą doczekać się oczekiwanego nareszcie

opierając swe życie na miłości, a nie na zemście



Ciężko o Niej mówić, szczególnie w bieżących czasach

lecz ja im większy z kimś mam konflikt i zatarg

tym bardziej pragnę swe nerwy nagrodzić, by zaraz

wybaczyć, zanim nienawiść wpędzi mnie w marazm



Jeżeli już zabijać, to czym prędzej nienawiść w sobie

bo tylko ona na co dzień jest naszym jedynym wrogiem

i nieważny jest moment, w którym ot tak poczujesz bodziec

że Twoje serce na głodzie i w soplach od łez moknie



Przecież te łzy się biorą stąd, że nikt nie chce krzywdzić

a pogrążeni ta wojną ludzie, ze zwycięstwem czyimś

nie poradzą sobie nigdy, bo koniec końców w furii

wszyscy uświadomią sobie, że przecież jesteśmy równi



Lecz najgorsze jest to, że życia to ofiarom nie zwróci

dlatego tak trudno niektórym ogarnąć w tej próżni

złożonej z nienawiści, letargu - gniewu z pogardą i kłótni

bijące serce, które w imię miłości tak dudni



Oczywiście to wszystko łatwiej się piszę i mówi

niż bez kalkulacji - spróbować chociaż - to w czyn obrócić

Ja chcę koleje losu przez to odwrócić na korzyść, by w imię ludzi

którzy tak cierpią, wciąż czuć w żyłach podryg swych sił, i je wzbudzić