Twoje Wiersze - powiew niczego na twarzy 2024.10.06

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Motylek78

2024-10-06

ciekawy wiersz
fajne zespoły do posłuchania
a zakończenie SUPER
Pozdrawiam serdecznie 🦋

pitu pitu

2024-10-13

ta muza to moje życie, mój czas... rocznik 1967.. wtedy wszystko się rodziło.... koncerty. Jarociny.... a zakończenie jakoś tak samo wyszło... takie wspomnienie wspaniałej kobiety z tymi cieniami na suficie... jeśli to czyta, to pozdrawiam.... Gdańsk... jeśli tu jesteś, to wiesz, że piszę o Tobie..... cienie na suficie od rolet... ;-)

Elżbieta

2024-10-06

Piękna ostatnia strofa!
Pozdrawiam serdeczni, Jarku:)⭐

pitu pitu

2024-10-13

dziękuję.. jak napisałem Motylkowi... to pewne wspaniałe wspomnienie.... te cienie na suficie... dobrej nocy, chociaż dzisiaj wyjątkowo wcześnie, ale praca... dalej stukam swoje.... byle na powierzchni życia...

Waldi1

2024-10-06

takie noce są męczące ... pozdrawiam serdecznie ...

pitu pitu

2024-10-13

damy rade Waldi, juz takie życie jest... dobrej :_)

Annna2

2024-10-06

Samotność.
piękny wiersz

pitu pitu

2024-10-13

Dziękuję, im więcej samotności, tym słowa bardziej chyba szlachetne i dziwne... im bardziej boli, tym silniejsi się stajemy.... dobrej nocy, dobrych snów ....

braciszek ^(*)

2024-10-06

Jarku, uważam, że ostatnia strofa może być miniaturą. Może ten rym by tam można zmienić na bezrym. I tam Cię widzę najbardziej. Reszta to pitu pitu. 😁🤗
Pamiętam o Tobie, kolego! I pozdrawiam Cię. Hej ho! 😊🙋🏻‍♂️

pitu pitu

2024-10-13

Hej Ho... dawno Ciebie nie było u mnie... ale pewnie i tak śledziłeś moje poczynania i raczkowanie tutaj :-) Trzymaj się wiatrów, nie dawaj żywiołom i trwaj... na razie fale pokonałem i jakoś jeszcze żyję... a ta ostatnia strofa to taka przemycona dla pewnej kobiety, która być może tu jest, może jej nie ma, a może tylko przechodziła tutaj i zniknęła... dobroci wszelakiej :-)

sturecki

2024-10-06

To takie uczucie, jakby codzienność była lodówką, która nieustannie wylewa na nas chłód – nic zaskakującego, żadnych niespodzianek. Nawet muzyka to jak echo dawnych dni, które trochę ogrzewa, ale nie przegania samotności. Może czasem tylko te cienie na suficie przypominają, że coś ciepłego wciąż się tli, zanim świt je rozwieje.

pitu pitu

2024-10-13

muzyka wciąż jest we mnie i będzie do końca, reszta może nawet się rozmrozić i nie będzie żalu... takie życie, taki świat dziwny..... a te cienie faktycznie, są nierozerwalnie związane z pewną duszą... .dobroci :-)

Pokaż więcej

Logowanie

powiew niczego na twarzy 2024.10.06

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji