i tak nikt nigdy 2022.05.14
nie pokocha prawdziwie
nie będzie tak mocno
naprawdę szczęśliwie
z klecicielem słów dziwnych
których
nawet słownik nie potrafi podpowiedzieć
poprawnie
nie podkreślając na czerwono
zerojedynkowy
podbramkowy
bezimienny
stałocieplny
w smutek odziany
nie ma miejsca na pomiędzy
w moim świecie nędzy
jest tylko tu i teraz
jasno postawione
bramki na lotnisku
szczęścia
nie będzie
bo niemożliwe
nie może się wydarzyć
nie spełni się
jak zawsze
pokręcone
pogmatwane
ścieżki życia poplątane
tu marzenia
tam pragnienia
niespełnione
oczy smutkiem wypełnione
wypatrują
wypłakują
łzę ostatnią
ponad matnią
nieistnienia
przemyślenia
dziwne takie
szorstkie
gładkie
zapatrzony
zasmucony
wyrzucony
na margines
życia
bycia
nieodkrycia
jak mały pies
z ufnością patrzący w oczy
oprawcy
/pitu-pitu 2022/