To, co prawdziwe
tylko w dłoniach, które ktoś nam poda.
Człowiek biegnie, gubi, szuka,
a życie kryje się w prostych gestach.
Marzenia czasem pękają,
plany kruszeją jak stare liście,
ale w codziennych drobiazgach
odnajdujemy to, co naprawdę ważne.
Czas płynie cicho, bez pośpiechu,
uczy cierpliwości i spokoju.
Nie wszystko można wziąć samemu,
nie wszystko da się przewidzieć.
W chwilach samotności i zmęczenia
odkrywamy, że człowiek nie jest wyspą.
Obecność drugiego daje siłę,
spokój i poczucie sensu.
Życie nie mieści się w planach,
szczęście nie w rzeczach, nie w słowach.
Jest w prostym dotyku, spojrzeniu,
w tym, co prawdziwe i nieoczekiwane.