"Fantazji strażnik"
umęczony podtrzymywaniem ludzkiego szczęścia
głowę pragnie złożyć na spoczynku łonie
zaznać delikatnego miłosnych szeptu muśnięcia
poczuć jak serce w uczuciu płonie
odetchnąć w rąbku bezpieczeństwa spódnicy
spojrzeć w biel potylicy rozkochanej
gardą przeznaczenia delikatnie pieścić policzek
strzec... już jeno przyszłości wspólnej
warownym grodem stać się rodziny
marzeń koszyki z wikliny wyplatać
prostych słów życzliwości wzajemnej
w środku owoce szczerości skrywać
piknik planów na codzienne życie
z termosu kawa wyzwań wypływa
łykiem we dwoje i porażki przełkniemy
potomek rodzony w glorii nadchodzi chwały
wojownika duma o sercu damy aksamitnej
nawet ty zniewieściały losie
łez spłynąłeś potokiem w pokłosie.