Można narobić zamieszania dyskusją na ten temat. Z drugiej strony portal jest miejscem, gdzie pojawia się możliwość "zabawy" w twórcę i krytyka jednocześnie, więc istotnie , bym za bardzo na niego nie narzekał. Poziom komentarzy zależy od nas samych. Cóż niektórym uczestnikom po prostu brakuje oczytania, co jest widoczne. Może Cię zainteresuje informacja, że te moje wiersze , które mają w tytule nazwiska poetów miały najmniej odsłoń.

Nic nie brzmi dziwnie...przynajmniej dla mnie. Co do oceny utworów na portalu to też mam swoje zdanie.
Spotkałam sie nawet z taka sytuacją, że pochwaliłam wiersz słowami ;ładny, a autor odp. tylko ładny?? o matko :D
Lubię krytykę, bo wtedy jest rozmowa ... a tak tylko ładnie, pięknie, ślicznie itd i nic z tego nie wynika.
Nie będę kryła, że te same komentarze dodawane przez jedną osobę z góry do dołu jak leci w formie - bardzo ładnie .pozdrawiam, trochę mnie irytują.
ogólnie za mało merytorycznych komentarzy na portalu.
Koniec marudzenia :D

Super ten przykład. Pokazuje subiektywność ludzkich zachwytów. Moje zwracanie uwagi na ten temat ma w sobie trochę przekory związanej z portalem. Dla mnie samo stwierdzenie, że wiersz jest piękny, nie wydaje się być najwyższą pochwałą. Wiem, że to dziwnie brzmi, bo przecież czasem to sam robię, ale też i dlatego, że czasem widzę , że autorowi o nic więcej nie chodzi. Chce po prostu napisać piękny wiersz i go pisze. Samo piękno wydaje mi się trochę za mało "użyteczne". I tą nieużyteczność piękna zauważa mój Demon z wiersza, co kwituje szyderczym śmiechem. Moje zainteresowania w tym aspekcie mają charakter filozoficzny , a nawet religijny, ale nie chcę uczestników portalu za bardzo zamęczać wchodzeniem za głęboko w temat, bo i tak jestem pewnie męczący.

Jeśli chodzi o Beksińskiego (tu znowu zasługa mojej gorszej połowy) widziałem jego drogę krzyżową. Wisi sobie malowniczo na jasnej górze. Powiem szczerze że byłem zdziwiony bo z jednej strony piękne i w ogóle i zasługuje na takie miejsce z drugiej strony jakoś tak...
To się chyba tak nazywa śmiesznie "piękno brzydoty" albo "pochwała brzydoty" taki nurt w sztuce ogólnie. Z resztą, daleko szukać, popatrz na dzieła naszej cudownej Meng Nall normalnie rozkład i zgnilizna a jednak piękne.
Jeśli chodzi o przyczynę zgonu to wolał bym ze starości niż na raka. Wiem że pod koniec wszystko wysiada ale fakt że to ze zużycia niż przez defekty jakoś tak łatwiej odbieram

Niestety wszyscy padniemy jeśli nie od marskości wątroby, to od innego raka, a lubię się rozeznać , w jakim świecie właściwie żyłem. Ciekawym poetą był Grochowiak, który próbował brzydocie nadać cechy piękna. Zobacz w Necie wiersz Grochowiaka "Do pani". I zobacz obrazy Beksińskiego, mniej więcej o to samo chodziło.

Ja bym stawiał nawet brak punktów wspólnych domeny piękna i etyki.
Przykład tej twojej kobiety wredna może być piękna i brzydka.
Do tego niektórzy twierdzą że wredność pięknej przydaje piękna a brzydkiej brzydoty.
I gdzieś pomiędzy tym wszystkim wyłania mi się obraz tych siermiężnych figur okalających pałac kultury i nauki w Warszawie wszystkie te postacie przedstawiają wykonawców jakichś zawodów i były wykonane pod dyktando idei komunistycznych. Ale etos pracy sam w sobie niesie piękno bo praca jednak uszlachetnia(nie oznacza że mi się te kanciaste figury podobają).
Jeśli jakiś demon się będzie śmiał popijają drogą wódę i paląc cygara to kiedyś padnie na marskość wątroby a piękno nadal będzie pięknem.

Piękno jest prawdopodobnie neutralne etycznie. Przykładem piękna i wredna kobieta. Piękno może być więc wykorzystywane na różne sposoby.

Pamiętaj też, że piękno może być wykożystane także przez dobro. źle to brzmiało, ale przekaz jasny. Także za Szwejkiem też melduję posłusznie że każda moneta ma dwie strony a czasem jeszcze może spaść na kant, Więc dopuki nienadejdzie armagedon żadem demon nie smieje się ostatni

Moje wyznanie jest niezależne od Twojego wyznania . Przypomniałeś mi słowa dobrego wojaka Szwejka: "Melduję posłusznie Panie poruczniku, że sam zauważam u siebie pewne objawy idiotyzmu " :D To tylko cytat literacki :D `

Pamiętaj jednak ze jestem tylko małym idiotą i czasem piernicze od żeczy wiec...

No widzisz i moja skryta obawa o piękno znowu się ożywia. Teraz mogę wyznać, że to mną głównie kierowało..

No widzisz wiedziałem że to nie komercja.
Tak na marginesie to z tym bogatym skurwysynem to chyba jednak nie to. Z lekcji historii jaką miałem przez żonę zmuszajaca mnie do biegania po różnych muzeach wynoszę że tacy bogacze to na ogół byli siłą napędową sztuki.
Im bogatszy człowiek tym bardziej chciał otaczać sie pieknem. Co powodowało wzrost kunsztu bo coraz więcej rzemieślników swoję rzemiosło podnosiło do rango sztuki. I wcale tak żle nie prosperowali.
Stawiałbym jednak na to drugie. Na Demona który wie że piękno nic nie znaczy, mało tego który wie jak to piekno wykorzystać do swoich podłych celów.

Chętnie o nim Ci opowiem. Ten Demon, ty razem napiszę o z dużej litery, to postać istotnie trudna do całkowitego zdemaskowania. Jest prawdopodobne , że , jak zauważył to Marek, jest to po prostu dobrze prosperujący sk...syn, który postawił w życiu na kasę i mu się to udało, mimo tuszy, a teraz patrzy z politowaniem na nosicieli piękna i cieszy się, że nie jest taki jak oni ze swoimi marnymi wysiłkami , klepiącymi biedę i pocieszającymi się pięknem wewnętrznym,. Jest jednak niestety możliwe , że ten Demon, to inteligentna bestia (jak wiesz Szatan jest inteligentny) , która zdaje sobie sprawę , że piękno, które z takim wysiłkiem produkują i niosą uczestnicy procesji, jest samo w sobie bezwartościowe , gdyż z niego nie rodzi się żaden głębszy sens. On sam, jako pradawny filozof, doskonale to wie i szydzi z wysiłków producentów piękna. Wole sobie wyobrażać, że chodzi tu o pierwszy wariant.

Ha,ha lubię Ciebie! Pozdrawiam serdecznie! :D

Pochód miał emanować pięknem i mam nadzieję , że tak jest w moim wierszu. Żeby wyprodukować dużo piękna trzeba się natrudzić. Piękno może zacząć ciążyć też wtedy , gdy zaczniemy wątpić jego sens. Uczestnicy mojego pochodu napędzają się wzajemnie w swojej wierze w sens piękna. Szyderca -demon na balkonie wie, że to daremne i stąd między innymi jego uśmieszek.

Tak, zgadzam się, że optyka , czyli punkt z którego patrzymy , jest tu kluczem. Piękno prezentuje się różnie z różnych stron. Z punktu widzenia demona-szydercy , piękno nie jest warte tej nabożnej czci , jaką darzą je uczestnicy mojego pochodu. Najgorsze by było jakby miał rację.

Dzięki Ci Chris. Dzięki za podkreślenie tych wszystkich elementów wiersza , na których mi zależało. Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuje za komentarz. Tak klimat jest groteskowy , ale groteska to często najlepsza forma do pokazania pewnych prawd. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

Piękno to jedno, ale czy na pięknie można / warto / trzeba zarabiać, a jeśli tak, to czy nie pociąga to za sobą kompromisów, w stosunku do potencjalnych kupców? Może z tego ten demon się śmieje?
Dobry tekst, inspirujący do przemyśleń.
M

Tak to pierwsza płaszczyzna napięcia, którą chciałem pokazać. z jednej strony biedni i naiwni "producenci i nosiciele" piękna, z drugiej strony bogaty szyderca, który wie , że piękno nie popłaca i zasługuje z tego na wyśmianie. Ale jest też głębsza , druga płaszczyzna , której chyba nie udało mi się pokazać. A mianowicie pytanie , czy to piękno samo w sobie jest rzeczywistą wartością? Jaki jest jego sens? Może ten demon ma rację , że śmieje się z tego pochodu?

Wiersz miał posłużyć się pięknymi obrazami, które niestety wystawione zostały na szyderstwo. Jeśli udało mi się pokazać to napięcie, to udał się wiersz. Wiersz ma też inne warstwy, a przynajmniej miał mieć w założeniu. Dziękuje Ci bardzo za komentarz.