Twoje Wiersze - Dziewczyna w deszczu

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LidiaM-9

2020-09-29

Podpisuję się całym sercem pod tym, co zostało tu napisane w poniższych komentarzach o przełączaniu się pomiędzy światami. Ja tak mam i lubię wracać do miłych wspomnień. Trzeba uważać, bo to uzależnia.:) Co do wiersza, jestem zachwycona i bardzo wyraźnie czuję przekaz. Pozdrawiam.

LidiaM-9

2020-09-30

Uśmiecham się, bo właśnie ostatnio myślałam też o przekorze w swoich wierszach. Czasem trochę "wkręcam".

Kornel Passer

2020-09-29

Dzięki Lidio za komentarz. W moich wierszach jest prawie zawsze trochę przekory. To moja cecha. Stąd te narzekania, mimo, że wiem , że czasem nie zostaje nic poza zadowoleniem się wspomnieniami. Ale poezja jest nie tylko o tym co jest, ale i o tym, co mogłoby być.

Asteria^(*)

2020-09-29

Kocham w wierszach motywy deszczu, parasola, drzew, kwiatów polnych i kamieni przydrożnych.
Pewnie jeszcze o wielu zapomniałam :)
"Lepiej nikomu nic nie opowiadajcie. Bo jak opowiecie - zaczniecie tęsknić." przypomniał mi się ulubiony cytat z "Buszujący w zbożu"

Kornel Passer

2020-09-29

Zabójczy cytat istotnie. Dzięki Ci za przejście ścieżką tego wiersza. Jeszcze ma podobno być ciepło, ale czy jest szansa na ciepły deszcz?

Marek Żak

2020-09-29

Im bardziej szara codzienność, tym chętniej się wraca do kolorowych wspomnień. Wielu / wiele tak ma.

Kornel Passer

2020-09-29

Tak Marku. Co by nie gadać , wspomnienia z "tych spraw" pozostają żywe, może chciałoby się, by były bardziej żywe... :)

BardzoBardzo

2020-09-29

A może powinny.
Czasem ulotność chwili polega na tym że poznajemy osoby które po chwili znikają jakby nigdy ich nie było.
Gdyby mieć kontakt ze wszystkimi których się kiedyś poznało świat by się zafejsikował i nic nie miało by wewnętrznego piękna.
Mogło by się okazać że ludzie są inni niż nam się wydaje. dziewczyna ze spaceru jawi ci się niczym boginka ale mogła wcale taką nie być. przez to byłbyś teraz kim innym i być może napisał byś mniej wspaniałych wierszy.
Może jej piękno polega tylko na tym że jest dla Ciebie ulotna jak miraż i że zniknęła gdzieś a w twojej głowie zastąpiłeś ją wyidealizowanym wyobrażeniem a to Cię zmieniło

BardzoBardzo

2020-09-29

O widzisz teraz z kolei ja się podpiszę pod twoim komentarzem. rzeczywiście dążymy do tego realu twardego do bólu. rzeczywiście czasem lepiej by było. Ale nie jest. a to co jest jest realem.
To ja dziękuję za możliwość konwersacji z Tobą :)

Kornel Passer

2020-09-29

Dużo masz racji BB, właściwie z jednej strony całkowicie się podpisuję pod tym , co napisałeś, a z drugiej strony, przychodzi mi do głowy , że dążymy do maksymalnego realu we wszystkim. Patrz na rozwój mediów, 2D, 3D itde.... Marzenia ok ale lepiej by było .... Taka gadka. Dzięki za komentarz.

Chris^(*)

2020-09-29

Skusił mnie tytuł wiersza. Dla mnie zabrzmiał niewinnie, pewnie dlatego że gdzieś w tyle głowy pojawił się tytuł jednego z moich pierwszych wierszy jakie napisałem czyli "Bezimienna dziewczyna".
"bogatszy o Ciebie" - pięknie nazwane. Co do puenty to idealiści nie mają takich problemów, noszą dwa światy w głowie, choć płynnie się między nimi przełączają, zawsze któryś z nich jest warty wiersza ;)
Myślę że wracanie do przeszłości oznacza że coś wciąż jest w niej żywe, więc chcemy o niej pisać. Tak po prostu...

Kornel Passer

2020-09-29

Dzięki Chris, że zechciałeś odwiedzić mój wiersz. To prawda , nosimy dwa światy w głowie, co pozwala skorzystać z "drugiego", gdy akurat w pierwszym nic się nie dzieje. Fajne ująłeś ten temat. . Pozdrawiam.

Marek Żak

2020-09-29

Żywe i ciągle kuszące.M