ranek niewyraźny
był gdy to się stało
gdy zaszłem do kiosku
wiersz sprzedawcy dałem

facet czuł co grane
wręczył mi pięć złotych
patrzył się wyraźnie
gdy w dom powracałem

wiersz przeczytał szybko
wiedział że był dobry
czekał Dominika
by zaszedł doń znowu

gdy Dominik skreślał
wiersze swe rytmiczne
szedł człapiąc nogami
do faceta z ruchu

to się powtarzało
kilkanaście razy
aż pewnego ranka
facet się odezwał

dłonie ścisnął w pięści
- widząc we mnie sierotę
spytał się na serio
kiedy znowu przyjdę

a przyszłem nazajutrz
wiersz genialny nosząc
gościu się nań rzucił
jednym tchem przeczytał

spojrzał się przejrzyście
pragnąc zło pokonać
i zaproponował
pracę u znajomych

widział w jakim-ś stanie
- rzekł – przemyśl to dobrze
i wręczył papierek
na którym był adres

była to robota
we wypożyczalni
- płyty i kasety
i byłem mu wdzięczny

jednak odmówiłem
- on to z góry wiedział
łzę otarł ukradkiem
- świat zaś trwał w bezwładzie

przyszłem później znowuż
rękę mu podałem
a potem bez słowa
poszliśmy na tory