X
W ogrodzie
biały (bez rymów)
2020-12-21 21:50
Żonie...
Gdy wchodzisz do ogrodu, widzę Ciebie,
jak trzydzieści lat temu wysiadłaś na peron
ze słońcem we włosach. Pociąg odjechał
zostawiając mi Ciebie, czyli moje marzenie,
które musiałem zmieścić w kawalerce,
bez późniejszych wymęczonych zdobyczy,
kominka z marmuru, ogrodu, tarasu
i zagranicznych podróży. Dzień
na peronie zapadłej stacji kolejowej
nie powinien minąć, jak pozostałe.
Jeśli zapomnę Twojego spojrzenia
w tamtą chwilę, niech uschnie moja prawica
i przylgnie język do podniebienia mego,
jak pisał psalmista tysiące lat temu.
Niewiele zostaje po czasach młodości,
ale gdy przycinasz różę w ogrodzie,
podnosząc do ust palec po ukłuciu,
znów wraca ten zatrzymany czas,
a wiatr ciepły w oczach przypomina
powiew przejeżdżającej lokomotywy,
w tamten dzień, który nie minął.
jak trzydzieści lat temu wysiadłaś na peron
ze słońcem we włosach. Pociąg odjechał
zostawiając mi Ciebie, czyli moje marzenie,
które musiałem zmieścić w kawalerce,
bez późniejszych wymęczonych zdobyczy,
kominka z marmuru, ogrodu, tarasu
i zagranicznych podróży. Dzień
na peronie zapadłej stacji kolejowej
nie powinien minąć, jak pozostałe.
Jeśli zapomnę Twojego spojrzenia
w tamtą chwilę, niech uschnie moja prawica
i przylgnie język do podniebienia mego,
jak pisał psalmista tysiące lat temu.
Niewiele zostaje po czasach młodości,
ale gdy przycinasz różę w ogrodzie,
podnosząc do ust palec po ukłuciu,
znów wraca ten zatrzymany czas,
a wiatr ciepły w oczach przypomina
powiew przejeżdżającej lokomotywy,
w tamten dzień, który nie minął.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Bronisława Góralczyk(*)
2020-12-22
Jakie urocze wspomnienie! - kobiety chyba są zachwycone, bo ja na pewno :)
Pozdrawiam cieplutko :) B.G.
Pozdrawiam cieplutko :) B.G.
2020-12-23
Pozdrawiam i dziękuję za miły komentarz. Już gdzieś pisałem, że to , co fascynuje we wspomnieniach to ich zdumiewająca właściwość polegająca na tym, że potrafią w nienaruszonym kształcie leżeć całymi latami , a dopiero w pewnym czasie, po latach, przekształcają się w wiersz.
konvalove
2020-12-22
Przepiękny wiersz, Kornelu; życzę, by wspomnienie tego peronu zawsze w Tobie trwało i było tak żywe jak za pierwszym razem. Pozdrawiam serdecznie - i z zachwytem.
naskraju*(*)
2020-12-22
W miłości można się zatracać codziennie i wciąż być tam na tym pierwszym peronie wzruszeń. Pielęgnuj te chwile i karm się każdym kęsem z różnego talerza.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie
Iks Weli
2020-12-22
Zaorałeś mnie tym przejmującym wspomnieniem, mimo to, czuć, że dajesz sobie dobrze radę. Mocna rzecz. Pozdrawiam
sisy89
2020-12-21
Przepiękny tekst.
Prawdziwa, trwała miłość - zdarza się tak rzadko ale gdy czytam takie wiersze - coraz bardziej w nią wierzę...
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Prawdziwa, trwała miłość - zdarza się tak rzadko ale gdy czytam takie wiersze - coraz bardziej w nią wierzę...
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Asteria(*)
2020-12-21
„Któż to powiedział, że nie ma na świecie prawdziwej, wiernej i wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy jego plugawy język!”
M. Bułhakow
M. Bułhakow
2020-12-22
Dzięki za ten cytat. Pod tym wielkim słowem "miłość" musi kryć się też wzajemne lubienie się i wzajemna tolerancja swoich niedoskonałości. Inaczej lipa.
BardzoBardzo
2020-12-21
Nie może być Ty zrobiłeś literówkę :D
"...znów wraca tan zatrzymany czas..."
przepraszam że tak zareagowałem
ale widzę teraz ze jesteś taki "normalny"
wcześniej jawiłeś mi się jako niedościgniona doskonałość
możesz się ze mnie śmiać :) pozwalam :)
Co do wiersza piękny hołd swojej małżonce składasz
no i wielka jest do niej twoja miłość
:) tylko gratulować wyboru :)
"...znów wraca tan zatrzymany czas..."
przepraszam że tak zareagowałem
ale widzę teraz ze jesteś taki "normalny"
wcześniej jawiłeś mi się jako niedościgniona doskonałość
możesz się ze mnie śmiać :) pozwalam :)
Co do wiersza piękny hołd swojej małżonce składasz
no i wielka jest do niej twoja miłość
:) tylko gratulować wyboru :)
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Retrospekcja
Spowiedź
Niebezpieczeństwa nocnego czytania wierszy
Na portalu jest jak w raju
Jeszcze jedna rozmowa z Diabłem
*** (Siedziałem w cieniu...)
Modlitwa pająka
Ars poetica a istnienie aniołów
Clara Peeters „Martwa natura z serem, migdałami i preclami”
Michel Petrucciani
Czesław Miłosz czyta swoje wiersze
*** (Zawsze marzyłem... )
Koniec świata (wersja kolejna i bardzo lokalna)
Ars poetica?
Wiersz o poezji Walta Whitmana (kolejny)
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności