Temat wartościowania zła pojawił się tu niejako na marginesie chociaż w sposób uprawniony, bo ma związek z wierszem, nawet znaczny, bo przecież w wierszu pojawia się słowo "rozgrzeszenie", które oczywiście należy czytać odpowiednio do wiersza, gdyż to nie ja jestem tym, który daje rozgrzeszenie tylko Bóg. Jednak hierarchia zła ma znaczenie. Np. w Ewangelii Jezus szczególnie ostro występuje przeciwko krzywdzeniu najsłabszych i przeciwko obłudnikom religijnym, którzy nie potrafią albo nie chcą odróżnić rzeczy istotnych od drugorzędnych.

Inżyniera Mamonia zostawmy w spokoju :D to postać "sama w sobie".
Nigdy bym nawet nie pomyślał że słuchałeś muzyków bo wiedziałeś że "zażywają".
Nie będę nawet próbował skalować zła na większe lub mniejsze. i nie odnoszę się także do narkotyków jako wspomagacza twórczości w kontekście czy to zło większe lub mniejsze od "czegoś tam innego".
Jednak skoro potrafił tworzyć "bez..." znaczy że nie były mu tak na prawdę potrzebne. Być może łatwiej dzięki nim stworzył swój styl ale jest prawdopodobieństwo że bez nich też by potrafił.
Wracając do tego jak opisujesz wrażenia muzyczne to ciekawi mnie że potrafisz tak "podczepić się" pod jakąś linię melodyczną jakby była jakimś ptakiem i szybować swym umysłem wraz z nią(przynajmniej taką miałem wizję jak czytałem twój opis). jednocześnie odniosłem wrażenie że takie odczuwanie/postrzeganie muzyki cenisz wysoko wyżej niż inne doznania muzyczne.
Myślę że trochę mylisz pojęcia mieszając doznania z gatunkami muzycznymi. Zaznaczam że to moja prywatna opinia. uważam że są(niestety) gatunki muzyki które oględnie mówiąc są niskich lotów i wywołują one dość powszechne i (trochę nietrafne określenie) płytkie wrażenia, płytkość tych wrażeń nie jest związana z "bylejakością" samych wrażeń ale z" bylejakością" gatunku muzycznego.
Ale wracając do tematu to trochę zazdroszczę Ci takiego umysłowego szybownictwa :)

Na swoją obronę mam to, że nie wybierałem ich według nałogów, ale według własnego zachwytu, a potem odkrywałem , że mieli nałogi, więc co mi pozostało jak im wybaczyć? Jerry Garcia ma u mnie miejsce specjalne jeśli chodzi o ten zachwyt. Tej muzyki nie słucha się według zasady inżyniera Mamonia z "Rejsu", to znaczy , że ja lubię te piosenki, które znam, ale poprzez szczepienie się z lina melodyczną gitary, która nie wiadomo gdzie się zaprowadzi w każdej następnej chwili słuchania. Podobnie słucha się jazzu. To inny rodzaj słuchania niż słuchanie znanych melodii i nucenie do nich. Te dwa rodzaje słuchania oddzielają Himalaje. Garcia był mistrzem improwizacji. W drugiej połowie swojej kariery już nie występował pod wpływem, też był świetny. Żył 53 lata , więc długo, w szpitalu miał powiedzieć "nie sądziłem , że będę żył tak długo". W mojej prywatnej etyce narkotyki brane by wzmocnić moce twórcze są złem, ale mniejszym na przykład od obłudy religijnej , która jest bardziej powszechna.

Tak słowo musi być święte, specjalnie dla Ciebie mam link
https://www.youtube.com/watch?v=ww8H5cPw0Ik

Słowo się dało... a to święta rzecz :)

Daj spokój, żyj spokojnie....

Na pewno posłucham, ale w tym momencie leci mój jazz (Hancock) , który też u mnie nie interferuje z myśleniem.

Sztuka jest subiektywna z założenia, bo jest skierowana do emocji. Pozdrawiam
Ja w tle lubię klasykę w tle, bo nie interferuje z mysleniem. Zobacz tę skrzypaczkę:)
https://www.youtube.com/watch?v=KDJ6Wbzgy3E

Wiem, że trudno o lepszy przykład subiektywizmu jak poglądy na temat muzyki. Ale cóż ,wiersz daj prawo do subiektywizmu, co niniejszym wykorzystałem.

W samochodzie słucham rocka, jazu i tego, co tu podałem, a co rockiem nie jest do końca. Typowy rock nie jest improwizowany, a tu jest mistrzostwo świata w improwizacji. Kocham taką muzykę.

No tak, bo z tego powstał wiersz...

Najważniejsze, że jest pięknem dla podmiotu lirycznego.

Moje niektóre muzyczne zainteresowania są niszowe i mam tego świadomość. Gitarowa muzyka improwizowana oparta głównie na rocku nie jest raczej do strawienia dla obecnego młodego pokolenia wychowanego na popie i jego odmianach. To piękno jest jednak kontrowersyjne. Na filmie widać wyraźnie, że Garcia jest na ewidentnym haju (prawdopodobnie LSD) ale gra absolutnie rewelacyjnie.

Uwzględniłem Twoja sugestię. Dziękuję za uwagę i pozdrawiam.