Twoje Wiersze - *** (Gdy już zostawisz za sobą...)

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

konvalove

2021-10-05

Nie byłam nigdy jeszcze w sytuacji peela, ale jak sobie myślę, co może czuć na podstawie treści to nasuwa mi się poczucie, że właściwie... to te wszystkie zdarzenia, wszyscy ludzie, tak naprawdę wszystko co się osiągnęło czy pozyskało w takiej chwili zdziwienia przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie. Tak jakby pamiętało się najwcześniejsze chwile będąc małym chłopcem, i porównywało z chwilą obecną, z chwilą, w której człowiek przeczuwa, że to prawie koniec. Swoim wierszem wprowadzasz dziwne uczucie niepokoju, ale to ten niepokój właśnie wywołuje u mnie refleksje.

Kornel Passer

2021-10-05

Niepokój jest związany nie tyle z końcem życia, bo mimo treści , która wynika z wiersza, nie czuję się jeszcze aż tak stary, ile obawą , czy to , że to co peel postrzegał jako sens życia może niekoniecznie powinno pełnić tą rolę. Często brak problemów w tym temacie wynika po postu z tm, że pewnych pytań wygodnie sobie nie zadawać . Pozdrawiam i dziękuję za komentarz.

maciejka

2021-10-02

Nasza droga zmienia się, jest jak żywa istota, która sama decyduje o sobie. A my ciągle zdziwieni, że już się kończy. A wtedy znów nowy zakręt. Tylko trzeba go pokonać.
Bardzo dobry wiersz. Spokojny i bardzo ludzki.

Kornel Passer

2021-10-02

Dzięki maciejko. Prawdę mówiąc, gdyby nie moje różne duchowe zdobycze, to krucho by ze mną było. W obliczu zasadniczych pytań o sens życia , które zawsze mnie drążyły, nie potrafiłbym uznać za "metę" typowych osiągnieć ludzkich , typu dom, praca , rodzina, chociaż jest we mnie wdzięczność za to, że dane mi było ,jak do tej pory, nie przeżywać większych katastrof. Pozdrawiam. :)

Afrodyta^(*)

2021-10-02

Jak to możliwe, że jedno życie nie wystarczy, aby zrozumieć, dokąd się zmierza. Człowiek dokładnie jak podmiot liryczny z Twojego wiersza zatacza krąg i zauważa, że "stoi na początku swojej drogi", taki trochę paradoks, który zawsze jednak odsłania prawdę, coś oczywistego jak np. "siwe włosy i zdziwienie podmiotu lirycznego", że tak się wszystko ułożyło, albo nie ułożyło, że być może zmierzał donikąd. W Twoim wierszu jest jakaś intensywność przeżywania tej sytuacji przez podmiot liryczny, co oczywiście jest dla mnie zaletą.

Kornel Passer

2021-10-02

W pewnym wieku, niekoniecznie dopiero na koniec życia, każdy chyba zadaje sobie takie pytanie , niezalenie od swojego życiowego "dorobku". Nasze cele też podlegają nieustannej weryfikacji, i zastanawiamy się, czy aby dobrze na początku drogi ustawiliśmy nasze celowniki . Pozdrawiam i dziękuję.

naskraju*^(*)

2021-10-02

Quo Vadis Kornela! Codziennie zostawiamy ślady naszej egzystencji i niekiedy poszukujemy śladów naszych przodków. Zawsze przy narodzinach dzieci powtarzałam w myślach... mały człowieku co cię czeka w w życiu, ile przed tobą drogi do przebycia? Jaki będziesz? Dźwiganie trudu istnienia jest najcięższym zadaniem człowieka.

Miłego wieczoru!

Kornel Passer

2021-10-02

"Dążyć bez ustanku i być samym dążeniem"- tak swoje rajskie oczekiwania określił w którymś z wierszy Czesław Miłosz. Może wystarczyłoby nadać mojemu wierszowi weselszą nutę i byłoby ok. :) Pozdrawiam.

Marek Żak

2021-10-01

Droga jest celem, jak mawiają, a każdy podąża własną. Co do przepowiedni, jeszcze podczas studiów Cyganka przed Pałacem Kultury powiedziała mi jak będzie i właściwie wszystko się sprawdziło. Pozdrawiam/.

Kornel Passer

2021-10-01

No proszę, a taki racjonalista z Ciebie.:) Pozdrawiam.

LidiaM-9

2021-10-01

Właśnie, dokąd właściwie zdążamy? Czy u kresu drogi osiągamy cel? Czy jesteśmy mądrzejsi? Nawet jeśli, to i tak nie mamy szans na wykorzystanie tej mądrości, czyli tak jakbyśmy byli "na jej początku", tylko czasu już nie ma...

LidiaM-9

2021-10-01

Szkoda. Bezpieczniej napisać sobie osobno i wkleić. Często się zdarza, że zjada.
Dobrej nocy.

Kornel Passer

2021-10-01

Taka zadumka nad życiem, na pewno bardziej smutna od Twojego wspaniałego Walca. Zacząłem w ciągu dnia rymowankę do Twego wiersza, ale mi zjadło , a za drugim podejściem nie dałem rady. Pozdrawiam.