Puenta podkreśla, że życie toczy się dalej mimo iż niektórych spotykają nieszczęścia , choć za oknem piękny dzień...

Nie każdy pięknie zapowiadający dzień, pięknie się kończy...
Jedni spadają ze schodów, a trawa ginie pod kosiarką. Można rzec, że jak w przysłowiu:
"Nie chwal dnia przed zachodem słońca". Dosłownie i w przenośni...
W wierszu słyszę dźwięk kosiarki, który zagłusza upadek ze schodów. Być może krzyczała, ale nikt nie usłyszał. Zgrabnie wyreżyserowana scena/ kadr filmowy.
Bardzo dobry wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

Dlaczego nie krzyczała? To mi się w tej historii wydało nienaturalne, bo krzyk to chyba naturalny odruch człowieka. Odruch, a więc nie ma nad tym kontroli w takich nagłych sytuacjach. Sama nigdy nie krzyczę, wstydzę się, nawet przy porodach cierpiałam w milczeniu, ale ostatnio, kiedy znienacka zaatakowały mnie wrony, darłam się jak głupia. To taka myśl, ale te milczące sceny mają swoją wymowę, jakby filmową, jakby chciały oddać tragizm i pewna niezgodność, konflikt miedzy wydarzeniem a otoczeniem. Wątek niewzruszonej postawy świata, środowiska, otoczenia tkwi mi w myśli i sercu od czasu pewnego fragmentu literackiego (nie mam pojęcia czego) , w którym małe dziecko pozbawione opieki zajętej pracą matki, topi się przez nieuwagę w stawie, a cała przyroda, świat można rzec, jakby wcale tego nie zauważa, zachowuje się niezmiennie, jak do tej pory. Takie myśli i wspomnienia. Pozdrawiam ciepło:)

Można by rzec "nieszczęścia chodzą po ludziach", a życie toczy się dalej.
Pozdrawiam:)

Czytałem, że najwięcej wypadków to na własnych schodach., a najwięcej zabójstw to ze strony współmałżonka. Jakiś wniosek?

Nie znamy dnia i godziny, a życie toczy się jak gdyby nigdy nic...
Pozdrawiam Kornelu

W piękne dni też się dzieją tragedie, gdy nagle człowieka ogarnia ciemność!
Pozdrawiam serdecznie, Kornelu:)⭐

Trochę jak na obrazie z Ikarem. Wokół wszystko się toczy zwyczajnym rytmem, chociaż wydarzyła się tragedia.
Pozdrowienia