X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Duchy mojego miasta

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2021-06-24 13:48
Inspirowane wierszem Konstandinosa Kawafisa
„W tej samej przestrzeni”.

w przestrzeni mojego miasta
tak wiele osób i rzeczy
minionych i przeniesionych
do świata form i bytów
teoretycznych

niemy pochód
bez przewodnika
przenikający cegły
i umysł nad ranem,
gdy miasto śpi jeszcze

pora odwrócić
przyciężką klepsydrę
aby tu wprowadzić
świeże zastępy duchów
w nowej modzie i stylu

zastąpią tych dawnych
ubranych na szaro
którzy nie wiedzieli
czym będzie świat
po nich

podobnie ci nowi
żywi jeszcze
obwieszeni słuchawkami
smartfonami i napisami
na koszulkach

nie widzą jak kurz
już obsypuje
ich ciała i zabawki
a moje miasto
wciąż trwa


autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Osia
Osia
2021-06-27
Wiesz Kornel w Twoich wierszach nie ma ani jednego słowa za dużo ,kurcze to jest poezja...


Kornel Passer
2021-06-27
Dziękuję Ci . Bardzo cenna dla mnie jest Twoją uwaga, bo trafia w istotny dla mnie punkt... Pozdrawiam serdecznie.

naskraju*<sup>(*)</sup>
naskraju*(*)
2021-06-25
niemy pochód bez przewodnika… czy tak naprawdę jesteśmy bez przewodnika? Od samego początku, czyli wyjścia na świat jesteśmy wpisani w ramy. Zakazy i nakazy, rozkazy i zniewolenia. Pędzący świat z czasem nie pozwala odpoczywać. Przedszkole, szkoła, studia, praca i pomiędzy dom, rodzina i miasto. Ktoś nami kieruje. Kochaj, módl się i pracuj.
Miasto i duchy? czy moje? Często zmieniamy miejsce zamieszkania, lecz pewnie miasto jest w nas i w nas duchy, które idą za nami. Miasto to metafora naszego miejsca, miejsca na ziemi.
Myśl inspiracji…To miasto pójdzie za tobą. Zawsze w tych samych dzielnicach
będziesz krążył. W tych samych domach włosy ci posiwieją… nasze wnętrze nie wyrzuci tych brukowanych śladów i ścian domów.
Zanurzyłeś i zaciekawiłeś. Pozdrawiam


Kornel Passer
2021-06-25
"Tak szczerze, to nam obce i Piekło i Niebo,
I Pola Elizejskie i Nirwana.
A nie ma przewodnika dostojnego
I mapa lądów nie narysowana." -
- tak pisał Miłosz. Tu czujemy się pewniej, Tam ... prowadzi nas bardziej obawa i lęk nic cokolwiek innego. Dotyczy to wszystkich, również ludzi wierzących... Naszym prawdziwym i bezpiecznym miejscem jest Miasto...

Iks Weli
Iks Weli
2021-06-24
Cóż, cudeńko! Wspaniały! Zazdroszczę, jak nakrapiany bawół pasek zebrze ;) To trzeba świadomie recytować, a na pewno wrażenie będzie jeszcze mocniejsze, niż to, które mną owładnęło podczas czytania tego wiersza. No, naprawdę jakieś duchy :) Ale oby takich więcej. Brawo, Kornel!


Kornel Passer
2021-06-24
Każdy ma w pamięci "swoich" zmarłych. Jak zsumujemy wszystkich , to zobaczymy pochód duchów, który nie ma końca... To oni robią nam miejsce na Ziemi .... Pozdrawiam serdecznie.

Alchemik<sup>(*)</sup>
Alchemik(*)
2021-06-24
Ach, świetny wiersz.
Widać w nim, że nie przykładasz wagi do reklamy, do powierzchowności danego czasu.
Cóż, to moda.
A moda tak jak kobieta... La donna e' mobile.
Przepraszam kobiety, choć wasza zmienność jest ożywcza.
Przyszłe duchy Twojego miasta, Kornelu, będą się dziwować i przejmować styl tych historycznych.
W końcu duchy to duchy. Są nagie i oblekają się w wyobraźnię żywych.
Tak jak Lidia zachwycony jestem wierszem.
Tematem podjętym, ale również zapisem, Poeto.

Jerzy Edmund


Kornel Passer
2021-06-24
Pochód nieskończonej ilości istnień maszerujących przez życie zawsze mnie fascynował i w jakiś sposób przerażał. Przemijanie jest tak mocno wypisane na naszych twarzach (chociaż tego nie widzimy ), i tak mocno warunkuje nasze życie, że aż się prosi by to jakoś opisać. Bo co innego można z tym zrobić?

LidiaM-9
LidiaM-9
2021-06-24
Korowód duchów trwa. Nasze miasta, nawet nasze zabawki (choć nie tak trwałe jak miasta) są trwalsze od nas. Niepostrzeżenie stopniowo zamieniamy się w proch. Po nas inni i znowu kolejni itd.
Zachwycona jestem wierszem.


Kornel Passer
2021-06-24
Miasto jest naszym strażnikiem i naszą drogą , która idziemy. Drogi zostają po podróżnych...

Marek Żak
Marek Żak
2021-06-24
Tak, ludzie odchodzą, przychodzą, a miasta trwają. Pozdrawiam.


Marek Żak
2021-06-24
To nie o to chodzi, bo takie teksty są pisane tęsknotą, podobnie jak Adam Mickiewicz, czy Miłosz pisał o swojej Litwie i myślę, że są one inaczej odbierane przez podobnych emigrantów , przepełnionych tęsknota za miejscami młodości. Szczerze wolę Twoje teksty, bo sporo z nich do mnie trafia:). Pozdrawiam

Kornel Passer
2021-06-24
Ależ drogi Marku, nigdy w życiu nie odważyłbym się Ci sugerować ,że cokolwiek roztrwoniłeś i nigdy bym też nie pomyślał, że ten tekst Kawafisa możesz wziąć do siebie. Mam niezłą pamięć i na podstawie Twoich tekstów i komentarzy wiem doskonale, że jesteś zadowolony ze swojego życia i osiągnięć i śmiało można nazwać Ciebie Mistrzem . O "roztrwonieniu" można owszem mówić, ale w kontekście takiego seksualnego dewianta jakim był Kawafis albo takiego religijnego wykolejeńca jakim ja jestem. Tekst ten wysłałem Ci, by podzielić się zachwytem nad formą literacką Kawafisa i niezwykłym ujęciem zjawiska miasta jako takiego ,skoro motyw miasta pojawił się w Twoim komentarzu. :)

Marek Żak
2021-06-24
Kornelu, jak od urodzenia mieszkam w jednym mieście, za wyjątkiem niedługich, kilkumiesięcznych epizodów wyjazdowych, więc niczego nie roztrwoniłem i za niczym nie tęsknię. Teksty tego pana to jakby tęsknota za opuszczonym swoim miejscem z młodości, o którym pamięta i za którym tęskni. Pozdrawiam, a sam temat i tekst Twój i jego fajny.

Kornel Passer
2021-06-24





Wklejam Tobie fragment wiersza Kawafisa "Miasto" . To nie ten wiersz był bezpośrednią inspiracją dla mojego wiersza, bo był nim wiersz "W tej samej przestrzeni", ale wiersz "Miasto" jest może bardziej niezwykły i przejmujący. To Kawafis w najlepszym wydaniu.

"Nowych nie znajdziesz krain ani innego morza.
To miasto pójdzie za tobą. Zawsze w tych samych dzielnicach
będziesz krążył. W tych samych domach włosy ci posiwieją.
Zawsze trafisz do tego miasta. Będziesz chodził po tych samych ulicach
Nie ma dla ciebie okrętu - nie ufaj próżnym nadziejom -
nie ma drogi w inną stronę.
Jakeś swoje życie roztrwonił
w tym ciasnym kącie, tak je w całym świecie roztrwoniłeś."


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności