Duchy mojego miasta
„W tej samej przestrzeni”.
w przestrzeni mojego miasta
tak wiele osób i rzeczy
minionych i przeniesionych
do świata form i bytów
teoretycznych
niemy pochód
bez przewodnika
przenikający cegły
i umysł nad ranem,
gdy miasto śpi jeszcze
pora odwrócić
przyciężką klepsydrę
aby tu wprowadzić
świeże zastępy duchów
w nowej modzie i stylu
zastąpią tych dawnych
ubranych na szaro
którzy nie wiedzieli
czym będzie świat
po nich
podobnie ci nowi
żywi jeszcze
obwieszeni słuchawkami
smartfonami i napisami
na koszulkach
nie widzą jak kurz
już obsypuje
ich ciała i zabawki
a moje miasto
wciąż trwa