Twoje Wiersze - Obowiązek

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

myszulek

2025-04-12

Bardzo prawdziwe i bezpretensjonalne — lubię takie momenty, gdy szczerość wygrywa z pozowaniem. Wyszło lekko, mimo że w tle czuć niełatwe emocje.

Czasem

2025-04-06

Dexak

"(...) może powodować zawroty głowy i zmęczenie i dlatego może mieć niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. W przypadku zaobserowania takich objawów (...) "

można pisać wiersze

;)

Jastrz

2025-04-06

No to mi kamień spadł z serca. bo obawiałem się, że napisałem ten wierszyk nielegalnie.

Elżbieta

2025-04-06

Dziwi mnie, obowiązkowość, niektórych poetów!
Serdeczności:)🌟

Goldenretriver60

2025-04-06

Bo jak ktoś , panie, pisze składnie,
a twórczość - tfu!- ma z sensem związek,
na tego więc powinność spadnie,
że ma coś pisać obowiązek.

ksantypa

2025-04-06

Tak składnie rymować kiedy boli głowa - podziwiam:)

Moona@

2025-04-06

To się nazywa wytrwałość* ;)

Marek Żak

2025-04-06

To dla mnie raczej nałóg, przyzwyczajenie do ćwiczenia szarych komórek, tych odpowiadających za kreatywność. Ja mam, oprócz podobnego, też taki, że codziennie jedna jednostka fizycznego treningu dla wyzwolenie endorfin. Jak nie wykonam źle się ze sobą czuję. Wierszyk udany o potrzebie tworzenia.
Udanej niedzieli.

Odyseusz62

2025-04-06

Ktoś powie , że to zwykła migrena
A to ból istnienia nam doskwiera .
Pozdrawiam.

sturecki

2025-04-06

Szczere i trochę gorzkie spojrzenie na pisanie z obowiązku – nie z natchnienia, ale mimo bólu i zmęczenia. Autor z ironią przyznaje, że nawet kiedy nic się nie klei, a głowa boli, „wierszyk” i tak musi powstać.
[Czyżby to ąż tak olbrzymie przyzwyczajenie?]
Z wiersza wyłania się konkluzja, że to tekst o tym, że czasem twórczość nie jest żadnym uniesieniem – tylko zwykłym zadaniem, które trzeba odbębnić, nawet z tabletką w dłoni.
6/5

sturecki

2025-04-06

Jeśli to nałóg, to chwalebny ... lepszy taki wierszowy głód niż nikotyna i teleturnieje. A synowa jako kustosz Twojej poezji? Szacunek. Połowa portalu i tak tylko klika, ale Ty ... Ty klikasz z duszą.

Jastrz

2025-04-06

Teraz i tak mam lepiej. Od czasu mogę wrzucić stary wierszyk z beja i odpuścić sobie pisanie. Ale codzienna obecność stała się już dla mnie obowiązkiem. Do tego stopnia, że kiedy nie ma mnie w domu, przygotowuję wierszyk przed wyjazdem i proszę synową żeby "tylko kliknęła" - jeśli pójdzie spać po północy, to przed zaśnięciem, a jeśli pójdzie spać wcześniej, to rano po wstaniu.
W nocy z wczoraj na dzisiaj byłem w domu, ale rzeczywiście paskudnie się czułem. Więc napisałem wierszyk o tym fatalnym samopoczuciu. Nie żebyście mi współczuli, ale żebyście mnie pochwalili za obowiązkowość.
A może to nie obowiązek, a nałóg?