Dziękuję za odniesienie się do mojej powiedzmy uwagi; Twoją radość nie wyniosłem z wiersza lecz z komentarza pod naszym; chodziło głównie o fakt, że Bóg nie umiera - co o tym myślisz na to pytanie odpowiedziałeś (mi..) zaraz samym tytułem Twojego następnego wiersza; ja nie mam zamiaru przekonywać Cię, kto z nas ma rację - świat wyznań jest rzeczywistością bezdowodową, zatem nie ma o co się kłócić; ja nie należę do żadnego Kościoła już od ok. 30 lat - staram się ale nie krytykować żadnej religii w jej nie agresywnych ramach.. gdy słyszę jednak, że biskup lub inny odpowiedzialny duchowny zamiast wtrącić pochodzących ze zgromadzenia pedofilów do więzienia, 'przerzuca' ich na 2gi koniec świata na 'przeczekanie' burzy, gdzie oni znowu 'pracują' z dziećmi to wstydzę się, kiedyś w ogóle do tej organizacji (choć nieświadomie, bo po rodzicach) należałem.. udowodnione są 94 takie przypadki.. ciekawe z ilu?

Z tego wierszyka raczej trudno wywnioskować coś na temat mojego stosunku do nauki Kościoła, bo on nie jest o tym. W moim zamyśle nie jest to wiersz religijny, tylko obyczajowy. Mówi o naszych reakcjach na mękę i śmierć. Jeszcze w Wielki Piątek umartwiamy się, ale już Wielka Sobota to dzień raczej pogodny, wypełniony radosną krzątaniną przed świętami. A przecież jest to "dzień bez Boga". W kościołach wygaszono wieczne lampki i nie odprawia się mszy. Komunii też udziela się tylko w wyjątkowych przypadkach. Czy ja się z tego cieszę? Niekoniecznie. Po prostu stwierdzam fakt.
Natomiast do nauki Kościoła nie mam większych zastrzeżeń. Moje wątpliwości zaczynają się tam, gdzie postępowanie i zalecenia funkcjonariuszy Kościoła na mój rozum wydają się z tą nauką sprzeczne. Np. Czemu służy post w Wigilię nie wiem. Czy oczekiwanie na przyjście na świat kogokolwiek (a Boga w szczególności) jest tak smutne byśmy musieli się umartwiać? (Tym bardziej, że poza Polską Kościół nie wymaga postu w Wigilię.) Jednak skoro już post jest - to obżeranie się do nieprzytomności postnymi daniami uważam za przykład obłudy, albo niezrozumienia o co w tym wszystkim chodzi. Podobnie fakt, że w momencie złożenia do grobu Chrystusa kończy się nasz smutek wywołany Jego śmiercią jest dla mnie, łagodnie mówiąc, niezrozumiały. Radość powinna się zacząć - na mój rozum - dopiero po rezurekcji.

Jastrz: życzę Wesołych Świąt, bo przedtem zapomniałem; luz.
Jobo: ja sam czasem nie jestem lepszy to już takie życie - pzdr.!

Groszek!
Gdy rozum śpi, budzą się upiory!
Szacun

Przez krótki czas (5-6 numerów) awaryjnie prowadziłem lokalną gazetkę Tygodnik Kościerzyna. (Obecnie już nie jest to samodzielny tytuł, tylko dodatek do Dziennika Bałtyckiego.) No i przed Wielkąnocą zwróciłem się do proboszcza fary z prośbą o jakiś religijny tekst (z zaznaczeniem, że gazeta wyjdzie w Wielką Sobotę. A on mi napisał jeszcze dosadniej. Że Bóg umarł i - mimo że był bez grzechu, trafił do piekła. A zatytułował te swoje rozważania "Boga nie ma!" Ja oczywiście nie byłbym dziennikarzem, gdybym przepuścił taką okazję. Tekst - jak zwykle wstępniaki poszedł na drugiej, ale na pierwszej dałem duże zdjęcie księdza i zapowiedź "Boga nie ma! - pisze proboszcz kościerskiej fary ks. ..... na str. 2". Gazeta sprzedawała się świetnie, choć ksiądz miał do mnie trochę pretensji, że aż tak wyeksponowałem jego wypowiedź.