Twoje Wiersze - Wędrówka

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Beata1

2020-12-09

Napiszę tylko, że ciągnie mnie do tego wiersza i co jakiś czas do niego wracam. Zaintrygowały mnie szczególnie człapiące kaczki nieczułe na zachwyt i oczy bliskiej osoby czekające na pustym peronie. I tak pomyślałam sobie, że jest to jakaś metafora rodzajów piękna. Piękno dzielone z drugą osobą i piękno o którym nie ma komu opowiedzieć. Wiersz bardzo działa na moją wyobraźnię. Znajduję w nim wiele jeszcze innych ciekawych wątków.
Pozdrawiam serdecznie:)

Kornel Passer

2020-12-09

Dzięki za odwiedzenie mojej krainy pamięci. Ten malutki port rybacki w Grecji zaczynający się kilka kroków od domu mieszkalnego z dwoma kutrami i kaczkami to jeden tych obrazków dla których warto zapisać wiersz. Ostatnio mam dużo pracy , co nie pozwala mi aktywniej czestniczyć w życiu portalu. Wpadam tylko czasem na poczytanie.Może za parę dni będzie lepiej. Pozdrawiam.

Marietta

2020-11-27

Cześć Kornel. Znałam takie rejony, do których pies z kulawą nogą sam z siebie by nie zajrzał, a po zmroku lepiej tam nie bywać, bo nie wiadomo co zza rogu wyskoczy, a które potem zostały na nowo odkryte i teraz są pięknymi i najcenniejszymi zakątkami, gdzie każdy chce bywać. I nie mam tu na myśli tylko krakowskiego Kazimierza, ale także rejony w świecie wewnętrznym. Warto więc czasem zawędrować trochę dalej, niż zwykle :-) Fajny wiersz! Pozdrawiam :-)

Kornel Passer

2020-11-27

Krakowski Kazimierz z jego knajpami z dobrych przedepidemicznych czasów to jeden z tych punktów na mojej wewnętrznej mapie , które często odwiedzałem. To ten jasny punkt wędrówki.

SuviMay

2020-11-27

Wiedziałam, że ten będzie o kaczkach! ;) Warto było poczekać.
Faktycznie stanowią tu bardzo istotny element.
Piękne wejście w pozycję obserwatora własnego umysłu :) Pozdrowienia.

Kornel Passer

2020-11-27

To miejsce było urocze. Malutki port z dwoma kutrami rybackimi. Pusto, upał, pora sjesty, malutka miejscowość. Kaczki leniwie kroczące wśród zwiniętych sieci. Cudne zakamarki...

BardzoBardzo

2020-11-27

Wiesz dziwna sprawa czytając twój wiersz miałem sen na jawie. Pierwszy raz zdarzyło mi się czytać i spać jednocześnie.
Do tego widziałem różne miejsca w tym śnie i osoby jak by mi ktoś coś opowiadał. To chyba był mój wewnętrzny głos czytający twój wiersz...

BardzoBardzo

2020-11-28

Bardziej jako psychotrop :D. Pamiętaj że pozostawałem w dwu stanach świadomości na raz bo jednocześnie potrafiłem świadomie czytać

Kornel Passer

2020-11-28

Cóż BB , jeśli przysnąłeś w czasie mojego wiersza , to też odniosłeś jakiś pożytek , bo znaczy to , że mogę robić za środek nasenny ... :)

Bronisława Góralczyk^(*)

2020-11-27

Ciekawe spojrzenie w głąb siebie... możemy się natknąć na coś miłego albo zupełnie niespotykanego :) Czy to oznacza, że nie znamy siebie samego?
Miłego wieczoru :) B.G.

Kornel Passer

2020-11-27

Dziękuję za komentarz. Z takich wędrówek możemy wrócić odmienieni pozytywnie lub nie. Pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2020-11-27

Wejście w siebie jest niebywałym przedsięwzięciem. Bo trzeba pogodzić się z tym drugim mieszkającym w nas.
Jak widać mamy w sobie różne rejony i wejście w do nich nie zawsze spełnia nasze oczekiwania.
Pozdrawiam serdecznie

Kornel Passer

2020-11-27

Prawdziwa "wędrówka po sobie", nawet najkrótsza , i tak byłaby bardzo długa! Wiersz musiałby się ciągnąć jak niekończący się wąż i nie dałby się go przeczytać.

szara

2020-11-27

Takie wędrówki w głąb siebie są bardzo potrzebne
Nasze życie widziane z innej perspektywy może okazać się zaskakujące

Kornel Passer

2020-11-27

Czasem mam wrażenie , że nasze widzenie samych siebie nigdy nie pokrywa się z tym, jak nas widzą inni. To wszechświaty równoległe....

konvalove

2020-11-27

Świetne, Kornel, świetne.
Myślę sobie, że plusem tych wycieczek po sobie może być ich nieograniczona ilość i odkrywanie za każdym razem czegoś zapomnianego, co kiedyś nas urzekło, zasmuciło, rozbudziło i tak dalej, dalej... Albo w ogóle czegoś, czego nie byliśmy pewni spotkać, a jednak w nas tkwi. Bardzo podoba mi się użyta metafora w Twoim utworze. Do takich wycieczek zbędne wszelkie mapy, czyste i spontaniczne małe podróże wgłąb siebie.

Kornel Passer

2020-11-27

Mapa by się naprawdę przydała , bo czasem można zabłądzić w strony, których nie chciałoby się odwiedzać. Ciekawa myśl. Gdybym wpadł na ten pomysł ,pewnie bym go w wierszu wykorzystał. :)