Twoje Wiersze - Moja codzienna rozpacz

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Driana

2024-10-25

Zapodana charakterystyke w Twoich słowach, skojarzylam z kotem brytyjskim krótkowlosym (żył w rodzinie), na którego wydawalo się krocie (strasznie chorowalo biedactwo).

Kornel Passer

2024-10-25

Dokładnie tak. Mój kot jest już w kocim niebie, a "codzienna rozpacz" nie bardzo chce się tam wybrać przede mną... :)

Beata1

2020-10-26

Nie pomyślałam o tym, że rozpacz może mieć tyle wspólnego z kotem, ale rzeczywiście, zgadza się jak układanka z właściwych puzzli. Wiersz mi również podoba się bardzo.

Pozdrawiam serdecznie:)

Kornel Passer

2020-10-27

Dzięki Beatko za odwiedziny i pogłaskanie mojego kota. :)

BardzoBardzo

2020-10-24

Ale wymieniasz jej żwirek w kuwecie regularnie? prawda? xD ;)
Ciekawie opisane tak dobrze wszystkim znane uczucie.
A jednak w nowej odsłonie.
W tak proste i oczywiste zwierzę ją wepchnąłeś ze aż dziwie się że nikt inny na to nie wpadł.
Ale fakt faktem że aby zauważać oczywiste to też trzeba mieć nie lada talent i kunszt. czego zazdroszczę Ci z resztą od kiedy Cię czytuje :)
Pozdrawiam :)

Kornel Passer

2020-10-27

Moja rozpacz załatwia się tam , gdzie chce i nie nadążyłbyś z kuwetą.

naskraju*^(*)

2020-10-24

Usadowienie rozpaczy w kociej mentalności i przyzwyczajenie się do niej, jest gorsze niż sama rozpacz. Może spraw sobie kota na jesienne ekspresje.
Czytając za uszami miałam piosenkę Tańczące Eurydyki
A wiatr tańczy ulicami,
wiatr kołuje jak pijany,
i rozwiesza na gałęziach
z pajęczyny tkany szal
Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka!
A wiatr tańczy ulicami,
wiatr kołuje jak pijany,
mgły rozwiały się jak przędza,
został tylko, został tylko czarny kot

Pozdrawiam

Kornel Passer

2020-10-27

Miąłem kota , który stał się moim utrapieniem bo chorował. Na weterynarzy wydałem więcej kasy niż na swoje leczenie. Mimo chorób żył 10 lat. To był kot brytyjski o wspaniałym charakterze.

naskraju*^(*)

2020-10-24

I od razu cieplej jak dotyk kota. Dziękuję Pati za znalezienie cząstki. Pozdrawiam

FitPati

2020-10-24

Bardzo konstruktywny komentarz , widzę w tym cząstkę siebie , gorąco pozdrawiam

LidiaM-9

2020-10-24

Mimo raczej pogodnej natury, mam niekiedy podobnie. Snuje się to kocisko za człowiekiem i nie wiadomo jak postąpić, czy utulić i ugłaskać, czy przegnać. Gdy się je próbuje przegnać i tak wróci. Pewnie najlepiej oswoić. :) Pozdrawiam.

Kornel Passer

2020-10-27

Tak Lidio , oswoić i trzymać trochę na odległość.

Marek Żak

2020-10-24

Podobnie jak Chris. Na szczęście mnie taki kot (na razie) omija:). Pozdrawiam

Kornel Passer

2020-10-27

Oby Cię omijał zawsze, bo wtedy będziemy mieli Twoje fraszki.

Chris^(*)

2020-10-24

Genialna personifikacja rozpaczy. Sorka, powinno brzmieć: WoW, genialna personifikacja. I od razu napiszę że to pierwsze WoW tego dnia :) Choć nie wiem czy wypada się zachwycić, może powinienem się zasmucić wraz z jesiennym liściem? Dam pełną garść "złotych gwiazd" na warsztat na usprawiedliwienie :)