Twoje Wiersze - raskolnikow

raskolnikow

rymowany

2021-10-24 08:26

w imię ojca syna oraz
najświętszego jego ducha
dziś przychodzi na mnie pora
oto boże moja skrucha

niech wyrzutu wiatr nie wieje
w oczy moje że wystarczy
mi dwadzieścia pięć kopiejek
by zakończyć żywot starczy

tylko tyle i aż tyle
by babcine dzielić głowy
jeśli tylko się nie mylę
na bliźniacze dwie połowy

niech łaskawy będzie boski
wszak ta wierna mi siekiera
jeno żale jeno troski
stary łeb tak tnąc odbiera

pytasz boże jak się dzieje
że czyn wart jest takiej szkody
że dwadzieścia pięć kopiejek
to do zbrodni są powody

rzeczę zdrowy na rozumie
choć to znaczy moją zgubę
przeto liczyć jeszcze umiem
cztery babcie to już rubel

autor

dareus

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Nata Sza

2021-10-24

Świetny tekst, świetny warsztat ! Pozdrawiam :)

Marek Żak

2021-10-24

Świetne, przewrotne w swojej logice i matematyce i jeszcze sprawnie napisane:). Pozdrawiam.

Pijanowski

2021-10-24

Świetne! Pozdrawiam. B.P.

Kornel Passer

2021-10-24

Znakomity pomysł i wykonanie! Klimat groteski, makabry ale i rzeczywistych dylematów moralnych rodem ze Zbrodni i kary. Dostojewski napisał gdzieś: "Jeśli Boga nie ma, wszystko jest dozwolone". Świat sacrum sprowadzony w Twoim wierszu do groteskowej roli partnera rozmów o zbrodni jest znakomitym posunięciem artystycznym. I wszystko to ubrane w lekką formę ośmiozgłoskowca, pycha! Wiersz z górnej półki. Pozdrawiam.