Gdzie się podziałaś? Szukam Cię bezustannie

jestem od dawna wśród barier w tułaczce za Twym obrazem

nie sposób Cię znaleźć, a jeśli już to w małej namiastce

Twój czas ma nadejść na wieki tu choć Cię pragnę naprawdę



Nie są mi w głowie na myśl o Tobie żadne fantazje

od Twoich objęć mam wszystko w sobie takie nabrzmiałe

umykasz mi za każdym razem a chcę mieć Cię w zapasie

lecz nie jesteś na czasie więc musi mi starczyć naparstek



Obecny świat pełny oszustwa jest przy Tobie jak błazen

zwłaszcza gdy ma Cię na ustach, męczy bowiem sarkazm ten

w który Cię ubierają - najczęściej z wyczuciem na bakier

gdy ktoś umiera to dają zaledwie minutę, by zaznać Cię



I to jeszcze niepełną, Twoją siostrą jest ciemność zatem

chcę mieć pewność co do tego że możesz mnie wewnątrz znaleźć

pielęgnuję Cię jak potrafię, bo już chcę żyć w prawdzie

penetrujesz mnie tak dosadnie, a spokój jest Twym bratem



Wspomniałem o prawdzie, która jak twardziel trzyma za gardziel

ujarzmiając przy tym swój temperament, gdy ważna w sprawie

jest jej waga w bojowej walce o oprawcę

bo jej straszne dywagacje, które wciąż są kłamstwem



To druga z Twoich sióstr, dlatego jest to dla mnie ważne

by jej nie pomijać ani nie mylić z zakłamaniem

stawianie Ciebie na czele tej trójcy nie jest przypadkiem

spokój i prawdę już znam, a Ty stanowisz dla mnie zagadkę



Musiałbym Cię bliżej poznać bym mógł coś więcej nanieść

dajesz mi siłę co dnia, więc nie bez powodu na piedestale

stawiam właśnie Ciebie - nie jesteś najwierniejszą z kochanek

po prostu wtedy tak myślałem, jeszcze Cię odnajdę...