Nadeszła sobota, robota zarobkowa czeka

nie bujam już w obłokach, od nowa ma głowa w lekach

by ją pobudzić, wypijam dwie kawy z rana

potem rozczuli mnie widok mej enklawy nazad



Przez meandry chadzam mego umysłu na wspak

bo od siebie chcę dawać, lecz wciąż wśród zmysłów matnia

Nie mogąc wydobyć z siebie nawet najmniejszej cząstki

stać mnie w tym bezpłciowym wierszu na zaledwie odcisk



Jak zechcę modlić się to po prostu to robię

w przeciwieństwie do weny, która przychodzi na odchodne

z tych strof dziś nadto błądzę by coś w mig lazło po mnie

po to bym zasnął po tej konstrukcji wierszopodobnej



Lecz dogodne mam jak co dzień do tego warunki

i nie muszę nikogo do tej czynności zatrudnić

robię to sam pomimo braku weny wciąż jak głupi

bo lubię to robić, nawet jak z lubieżnych form wychodzą absurdy



Lubieżnych, bo są głodne nieba, z domysłów w czaszce

w przeciwnym razie nie mam pomysłu na wiersz

Chcę być w tym stanie gdy zerkam wgłąb zmysłów jak chcę

by to wydobyć jak chcę - a dziś do rymów mam wstręt...