„Korzeń Róży”
Czerwienią zdobiąc polanę
Kolorem swym życie wniosła
Znaczącą sprawiając zmianę
Róża wyrosła wspaniała
Choć dzika w kwiecie bogata
Każdego dnia się zmieniała
Wzrastała kolejne lata
Lecz widzisz tylko krzew Róży
Ten piękny obraz natury
A spójrz gdzie korzeń się nuży
Zobaczysz widok ponury
Głęboko, wśród grudek gliny
Kości kochanki złożone
Zdziwione coś macie miny
A prawdy to są sprawdzone
Choć piękno powabem kusi
Pamiętaj gdzie ma korzenie
Miłość ofiarę mieć musi
To zmienia na nią spojrzenie