E. Chmurka to mój pseudonim. Mama zastanawiała się czy nie nadać mi imienia Eryk. Stąd "E."
Finalnie wybrała ... inne intonując - "a dam ci na imię ..." ;)
Eeeee(ch) - najczęstsza litera nostalgii, w tym przypadku za utraconym imieniem.
Co do "Chmurki" ... wierzcie mi albo nie, po prostu bywam pochmurny, choć czasami przepuszczam promienie słońca ;)
Bujać w obłokach również potrafię. Niemniej jednak zdecydowana większość tego co piszę, ma swoje odzwierciedlenie w empiryce mojego życia, zdarzeniach, zainteresowaniach, poglądach itp. Staram się jedynie ubrać to wszystko w barwne szaty słów, czy kontekstów znaczeń.
W temacie wieku: 40+


Wiele lat temu, kiedy w bólu i trudzie "rodził" się mój pierwszy wiersz, siedziałem po godzinach w pracy. Jak się pracuje, kiedy stoi nad tobą Wena i zerka co chwilę czy już skończyłeś? To chyba wszyscy wiecie? :) Nie odejdzie dopóki nie postawisz ostatniej kropki! A jak odpuścisz - nie da ci spać w nocy!
Tego wieczoru obok mnie siedziała jeszcze koleżanka Kasia.
Kasia zaczęła się już zbierać do domu ... ale przechodząc zobaczyła że coś piszę ...
K: Co robisz?
Piszę - odpowiedziałem
K: A co piszesz?
- Wiersz
K: Wierszyk piszesz?
- Nie wierszyk tylko wiersz!
K: A mogę zobaczyć?
- Nie skończyłem jeszcze, ale jak chcesz to proszę bardzo!
Kasia usiadła i zaczęła czytać (było kilka zwrotek). Co chwilę odrywała wzrok spoglądając to na mnie, to na wiersz ...
Raz z wyżej uniesioną brwią, przy kolejnym podejściu z subtelnie opuszczonym podbródkiem ...
Kiedy skończyła zapytała się:
K: Czy ty to sam napisałeś?
Nie - odparłem
Kasia parsknęła śmiechem dodając "Wiedziałam że mnie wkręcasz!"
Odpowiedziałem z przekąsem:
- Kasiu pisało moje serce, ja tylko trzymałem długopis.
Zapadła cisza ... cisza do której lubię wracać ...


W zasadzie piszę/pisałem sporadycznie. Głównie wtedy, kiedy Wena zapukała do bram mojej wyobraźni. Niestety często wyjeżdżała w "delegacje", zostawiając mnie niejednokrotnie bez pożegnania :) Co zrobić? Wena zmienną jest ;) Czekam/łem zatem wytrwale, za każdym razem wypatrując jej przez szerokie okno tęsknoty ;)

W styczniu tego roku miałem okazję wysłuchać "symfonii" pewnego Jurka ... naszego Bohatera Narodowego ... "dyrygenta" bardzo znanej "orkiestry". Pośrednim przypadkiem, werbalizując pewne "zaklęcie", otworzył on stare wrota ... które dawno temu zostały zapieczętowane.
Miarowym krokiem weszła przez nie "Ona" ... jak gdyby nigdy nic ... po tylu latach ... cóż ... "Gość w dom - Bóg w dom" :)
Jakiś czas później założyłem tu profil ...


Publikacje :
2020
Róże Poezji ED2 - wydawnictwo KryWaj
Poetycki Polecony ED1 - wydawnictwo KryWaj
Wiersze Sercem Pisane ED14 - wydawnictwo Astrum
Poezja w słowach i obrazach - wydawnictwo KryWaj koniec 2020.

eryko.chmurka@gmail.com


Pozdrawiam "pochmurnie" :)