Jak czytam wiersze Audena, to odnoszę właśnie takie wrażenie... "Na zimno" to określenie przybliżone, miało oddawać staranne wyważenie używanych słów i brak fraz bezpośrednio emocjonalnych ... Jego poezja jest bliska mojemu ideałowi , to znaczy jest stricte obserwacyjna....

W pierwszym zdaniu swojego komentarza sformułowałaś precyzyjnie jedno z zadań, które zawsze sobie stawiałem przy pisaniu. Cieszę się, że moja pisanina Ci się podoba. Serdecznie pozdrawiam.

Dziękuję za wpis. Również pozdrawiam:)

Tak, to znakomity wiersz, chyba typowy dla Audena. Z jednej strony skondensowany intelektualnie przekaz słowny, a z drugiej, ulotny klimat spokojnej nostalgii, w którym to klimacie owe rozważania najlepiej smakują...

Wyobraź sobie, że zaczęłam czytać o tym poecie, i jego poezję. Wstyd się przyznać, ale odkryłam go dzięki Tobie...
Oczywiście po przeczytaniu kilku jego utworów, jestem pod ogromnym wrażeniem!
Ten mi się bardzo spodobał:

"Ale nie mogę" - Wystan Hugh Auden


„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu;
kiedy musimy płacić, Czas tylko zna cenę;
Gdybym mógł Ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.

Nam szuranie zelówek – nie przytup obcasów;
Nam płacz, gdy clown z rechotem wpada na arenę;
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu.

Pusto brzmi wróżba szczęścia, pęka szkło kompasu,
Choć tobie – że mi serce sycisz żywym tlenem –
Gdybym umiał coś zdradzić, zdradziłbym od razu.

Gdzieś jest kolebka wiatru, gdzieś są drzwi do głazu,
Gdzieś powód, że się liście ścielą żółtym trenem:
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu.

Może naprawdę róże rosną bez rozkazu,
Może na serio pragnie trwać to przywidzenie;
Gdybym mógł ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.

Niech nawet lwy się dźwigną i znikną z obrazu,
Niech armie się rozpierzchną, wsiąkną w grunt strumienie:
Czy choć raz coś innego usłyszysz od Czasu?
Gdybym mógł ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.

Dziękuję za Twoją ocenę wiersza. Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję za uwagę; wykorzystałem. Pozdrawiam serdecznie.