Twoje Wiersze - Parafraza wiersza T. S. Eliota „Próżni ludzie”

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sisy89

2023-10-31

Nie znam wiersza tego Autora, ale Twój... Robi wrażenie, pełen trafnych spostrzeżeń i refleksji, świetnie spiętych w całości podanych.
Pozdrawiam serdecznie :)

Kornel Passer

2023-11-01

Dziękuję za tak przychylną opinię. Podmiot liryczny tego wiersza starał się swoje obserwacje skonfrontować z tymi, których dokonał Eliot sto lat temu.

Marek Żak

2023-10-31

Nie znam wiersza Eliota, ale w Twoim jest wiele trafnych spostrzeżeń. Osobiście uważam, że mimo zawirowań, należymy do uprzywilejowanego zakątku świata, w którym ludzie sprawdzają stany konta. Ponad połowa tego nie robi, bo nic nie ma, a to, co ma, to nędza i głód. Pozdrawiam.

Marek Żak

2023-11-01

Nie chroni ale pozwala wygodnie przeżyć życie. Jedna z teorii Jest taka, że poziom problemów / stresów jest u człowieka taki sam, i jak rozwiązuje jedne, zaraz znajduje sobie inne, żeby stresy i zmartwienia miały swoja paszę, a pomaga sobie używkami. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2023-11-01

Potrafię docenić to, co mam i swoje życie. Jednak stan konta, nawet pokaźny, nie chroni nas przed egzystencjalnymi problemami. Pozdrawiam.

Lenia

2023-10-31

Wspaniały wiersz, aż mnie zatkało z wrażenia, zabieram do ulubionych:)miłego:)

Kornel Passer

2023-10-31

Czasem radość z samego uczestniczenia w procesie pisania wiersza musi wystarczyć za rekompensatę za niewesoły obraz, który z tego pisania się wyłania.

konvalove

2023-10-31

Przerażający wiersz, pewnie dlatego, że jest spisany po prostu obserwacją świata - świata, w którym ja i ty i każdy, kto przeczyta ten wiersz żyje. Najbardziej podoba mi się fragment z lękami - istotnie kiedyś ludzie potrafili w jakiś sposób określić swoje lęki, jakoś je nie wiem utożsamić, jakoś wyobrazić na tyle, by wiedzieli, że to właśnie źródło ich strachu. Dzisiaj te lęki są głęboko zakorzenione w człowieku, i często te wizyty u psychologów nie są w stanie pomóc zlokalizować i co najważniejsze, nazwać tego, czego dzisiaj człowiek się boi. Jak zwykle dobry wiersz o tym, co najbliższe, a jednocześnie tak odległe z uwagi na mimowolne odpychanie tych dekadenckich myśli.

konvalove

2023-10-31

Pewnie. Jakkolwiek to zabrzmi, jesteś tylko autorem, to jak wiersz trafi do odbiorcy - to już inna sprawa, niemniej rozumiem Twoje podejście. Nie ma co we wszystkim szukać negatywów, albo może inaczej... wszędzie te negatywy i tak się znajdują, ale nie ma sensu patrzeć przez ich pryzmat i żyć w lęku i strachu, bo to raczej szybka droga do autodestrukcji. Warto pamiętać o tych ciemnych stronach życia, warto być świadomym, ale nie zatracać się w tym całkowicie, jeżeli chce się jednak to życie przeżyć, a nie jedynie przetrwać. Dobrego dnia!

Kornel Passer

2023-10-31

Na dnie naszego "nowoczesnego" spojrzenia , odartego z mitów, wiary i nadziei na wyższy sens naszego życia , jest ciche przerażenie. Wiersz może być niejako "z przeciwieństwa" zachętą do odbudowania sensu w swoim życiu. Nie "kibicuję" postawie jaka wiersz wyraża, raczej z obawą wskazuję na możliwość takiego spojrzenia.

bez definicji

2023-10-31

Kornelu, przyznam że aż mi się ciężko zrobiło, bo tak opisałeś rzeczywistość bez żadnych ozdóbek. To prawda, całe życie mija szybko, a po naszym bycie zostaje pamięć, o ile ktoś o nas zapamięta.
Wiersz świetny i będę wracać. Pozdrawiam serdecznie - Gocha :) 5/6

Kornel Passer

2023-10-31

Jesteśmy zbudowani z wielu spojrzeń na rzeczywistość. Gdyby ten mój wiersz prezentował jedyne prawdziwe spojrzenie , to właściwie należałoby w konsekwencji spokojnie popełnić samobójstwo. ale na szczęście tak nie jest, bo na przykład mam w mojej komórce 10-letnią Rioję i zaplanowany na dziś znakomity film, a i metafizyczne nadzieje nie są mi obce. Wiersz jest dokładnie tym, co zapowiada w tytule, to znaczy parafrazą sławnego wiersza Eliota, tyle tylko , że próbuje odtworzyć jego myśl poetycka w założeniu, jakby wiersz miał powstać w obecnym czasie , a nie sto lat temu, gdy był po raz pierwszy opublikowany. Pozdrawiam i dziękuję za Twoją obecność. :)