X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Zostały rybki

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2021-06-10 22:11
Kto nam kazał
ubierać śmierć
w te wszystkie woale,
kadzidła, podrutowane kwiaty,
ciężkie, jak rozpacz
wyłamująca
palce.

Kto nam kazał
domalować puste oczy
czarnym aniołom,
które choć chętne
i tak nie polecą
dalej niż do końca alei
z gotowym wykopem.

Kto nam kazał
modlić się ciężko
o światłość wiekuistą,
pobłyskującą fioletem,
w której tyle wiecznego życia,
ile smaku w zupie
z rabarbaru.

Kto nam kazał
mówić bezczelnie
przyciszonym głosem
na tle krzyku
pustych miejsc i przedmiotów,
i niemych rybek,
w porzuconym akwarium.



autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


LidiaM-9
LidiaM-9
2021-06-14
Pomyślałam, że to strach przed nieznanym każe nam niejako na wszelki wypadek, kultywować te zwyczaje, aby przypadkiem nie narazić się temu "nieznanemu". Patrząc zaś z bardziej ludzkiej strony, uwielbiamy cierpieć, pielęgnować ból i być może stąd ta celebracja.
Pozdrawiam serdecznie.


Kornel Passer
2021-06-14
Celebrujemy wszystko , więc rozumiem , że i śmierć... Ale można by to spróbować zrobić inaczej ... :) To czysta teoria poetycka, bo przecież nie wierzę w żadne zmiany.

SuviMay
SuviMay
2021-06-13
Absolutnie się zgadzam. Nasza kultura potęguje pierwotny lęk, lęk przed śmiercią. A można przecież śmiało ten temat oswoić. Ale sam wiesz, że wystarczy trochę samodzielnego myślenia, wyrwania się z owczego pędu i można zmienić trasę przekonań.


Kornel Passer
2021-06-13
Niestety, siła bezwładu kulturowego jest tak potężna , że nie da się chyba tego zmienić w wymiarze ogólnospołecznym. Możliwe są wyłącznie indywidualne "ekscesy".... :) Też ograniczone ....

maciejka
maciejka
2021-06-12
Pomyślałam, że ta ornamentyka jest dla nas - abyśmy mieli jakieś zadanie, abyśmy czuli, że jesteśmy potrzebni. Choć w ten sposób. Ponieważ już i tak nic nie możemy zrobić - stajemy się bezradni. A człowiek nie lubi bezradności.


BardzoBardzo
2021-06-14
Przepraszam że się wetnę
Z tego co kojarzę w znaczeniu szat liturgicznych fiolet oznaczał zadumę nad naszym losem więc fiolet chyba jest na miejscu gdy zastanawiasz się nad tym po co to wszystko.
Powtórzę za Maciejką wiersza nie zmieniaj
czasem trzeba się zastanowić po co to wszystko i dlaczgo nie lubimy jakiegoś koloru :)

maciejka
2021-06-13
Pocieszę Cię - sama dopiero niedawno odkryłam urok fioletu. Wiersza nie zmieniaj - jest bardzo dobry :-)

Kornel Passer
2021-06-13
No właśnie odsłaniasz mi coraz bardziej uroki fioletu i zaczynam obawiać się o ten fragment mojego wiersza...

maciejka
2021-06-13
Ja do fioletowej szaty też nie mam przekonania, ale bez, fiołki, krokusy i lawendę bardzo lubię.

Kornel Passer
2021-06-13
Tak , również krokusy... Ale mimo wszystko .... Fioletowa szata źle mi się kojarzy...

maciejka
2021-06-13
Ale fiolet to też fiołki :-)

Kornel Passer
2021-06-13
Oczywiście , ale czy ta ornamentyka rzeczywiście musiała być taka "fioletowa"? A nie na przykład w kolorze łąki? :)

BardzoBardzo
BardzoBardzo
2021-06-12
nikt sami tak sobie narzuciliśmy bo myślimy ze tak trzeba


BardzoBardzo
2021-06-14
Z chęcią zerknę na waszą dyskusję :)

Kornel Passer
2021-06-13
Odpowie tak samo jak maciejce ... Pozdrawiam serdecznie.

Osia
Osia
2021-06-12
Tak ,napewno zatrzymujesz...


Kornel Passer
2021-06-12
Witaj. Dzięki za przychylne wejrzenie ... :)

Osia
2021-06-12
*na pewno

Afrodyta<sup>(*)</sup>
Afrodyta(*)
2021-06-11
Zatrzymujący ten Twój wiersz, poruszający nie tylko trudny temat śmierci, ale także to, czy nadawanie jej określonych form jest faktycznie tym, co pomaga w jej zrozumieniu, oswojeniu, zaakceptowaniu. Utwór uderza w to, co właściwie jest istotą życia i śmierci, na pewno motywuje do refleksji.


Kornel Passer
2021-06-12
Dotykasz tematu ściśle związanego z wierszem. Niewiele możemy zrobić z sama śmiercią , ale dużo z ornamentyką śmierci. Nie chcę za bardzo brnąc w tą tematykę , ale tylko nadmienię ,że katolicyzm ma słaba rozwiniętą soteriologię, co sprawia , że pogrzeby mają beznadziejną niemal formę jeśli chodzi o budowanie nadziei na życie wieczne. Lepiej to wygląda na ewangelickich pogrzebach, gdzie dużo mówi się o zbawieniu i życiu wiecznym. Radosne pogrzeby to krok dalej , ale przecież logiczny z punktu widzenia tej nadziei.. Mój wiersz miał skromniejsze cele, po prostu zwracał uwagę , że wobec smutku śmierci nie warto było nam tworzyć dodatkowej ornamentyki smutku ... Pozdrawuiam serdecznie.

Afrodyta<sup>(*)</sup>
2021-06-12
Powiem, że też myślę, że istnienie śmierci napędza życie. Wspominasz o paradoksie i przyznaję, że kiedyś wydawało mi się to sprzeczne. Czytałam kiedyś, że w niektórych kulturach, pogrzeb wiąże się nie tylko z pożegnaniem bliskiego, ale także z celebracją życia i np. się tańczy. Jest tak chyba w tradycji m. in. romskiej, ale nie wiem, czy dobrze zapamiętałam, że chodzi o tę właśnie kulturę. Pozdrawiam.

Kornel Passer
2021-06-11
Możemy mówić i pisać głównie o tych "akcesoriach" śmierci , bo o samej śmierci niewiele wiemy , chociaż jest ona paradoksalnie siłą napędową poszukiwania sensu życia .... Dziękuję za komentarz. ;)

Witold
Witold
2021-06-11
Lubię takie odważne, mocne zadawanie pytań bez odpowiedzi.
Brawo.


Kornel Passer
2021-06-11
Tak, pytania są tu retoryczne , bo najważniejsze było dla mnie wybrzmienie założeń zawartych w tych pytaniach. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

Iks Weli
Iks Weli
2021-06-11
U, Panie! Zawróciłeś mnie z drogi do jutra :) Naprawdę, zamierzałem go skomentować znacznie później. tylko zerknąłem. Jedziesz! Kornel, jedziesz do przodu, a te tu czarne robaczki pod Twoje dyktando wywijają poważne, pewne siebie i naładowane treścią, zachwycające smak wyrażenia, kiedy tak świadomie je powołujesz i kształtujesz w to, co nie nakazuje, a sprawia, że możesz, na przykład:
"mówić bezczelnie
przyciszonym głosem
na tle krzyku
pustych miejsc i przedmiotów"

- bo masz wolną wolę i tylko samemu sobie możesz cokolwiek nakazać? Dobra, to ja sobie już mówię, spóźnione przez ten koment, a wzbogacone przez wiersz - Spać!

"zostały rybki". Dobrej wciąż nocy i daruj mi fantasmagoryczne niuanse. Ale wiersz naprawdę mocne wrażenie na mnie zrobił, więc tak wyszło ;) Pozdrawiam i klikam: DODAJ KOMENTARZ


Kornel Passer
2021-06-11
Takie komentarze sprawiają, że ciągle chce mi się zamieszczać wiersze na portalu. Kiedyś dawno, dawno temu przeczytałem gruby tom , który w całości traktował o postawach człowieka względem śmierci w historii, w tym w szczególności ukazano tam różne sposoby ornamentowania śmierci i chowania zmarłych. Temat śmierci jest dla mnie istotny, gdyż to właśnie z rozmyślania nad śmiercią wzięły się wszystkie podstawowe pytania, wokół których krąży sztuka , literatura i filozofia. Istnieją poważne podstawy, by sądzić, że gdybyśmy byli nieśmiertelni to nie chciało by nam się zajmować żadnymi poszukiwaniami sensu życia , bo sens byłby narzucony przez sam fakt naszego życia pozbawionego lęku przed końcem. Wiersz dotyka naszej, lokalnej ornamentyki śmierci i napięć intelektualnych , które ona we mnie wyzwala. Szczególnie razi mnie modlitwa "Wieczne odpoczywanie ...", która zamiast dawać nadzieję na wieczne życie (powtarzam, Życie) jest konstatacją wiecznego odpoczynku ,czyli śmierci. Każdorazowe intonowanie tej modlitwy na chrześcijańskich pogrzebach odbieram jako absurd. Oprócz tego wiersz mam nadzieje zawiera w sobie po prostu trochę poezji, której nie da się do końca rozebrać do gołych zdań . Pozdrawiam serdecznie.


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności