***
na polach snu białe kwiaty
w promieniach miesiąca srebrem migoczą.
noc spływa cicho jak biały płatek,
senne marzenia ku gwiazdom unoszą.

biały ptak pod sklepieniem lot rozpoczyna,
skrzydłami marzeń trzepoce w dal
słowa jak białe piórka unoszą w przestworza,
tam, gdzie cisza to dźwięk jak sen co mnie zmorzył.

białe sny w myślach tańczą jak śnieg,
rozpływają się w noc jak cicha mgła.
biały kruk wśród myśli obsesyjnie krąży czarnych,
przynosząc nadzieję, co nigdy nie gaśnie.

serce zgojone rytmem życia rządzi
tęsknota i nadzieja to jego dom
w przezroczystym świecie ciszy i skał
znajdziesz ukojenie wieczne, niezmienne.

***
W wieży, gdzie cienie toną w mrok,
Gra organów jak skowronków śpiew.
Księżyc w chmurach jak duch,
W gotyckim zamku zabawa trwa.

Świece drżą zimnym powiewem jak stal
przodków w korytarzach portrety
Wspomnienia zatopione w odmętach stuleci,
spływają w czeluście gdzie czas zwolnił bieg.

Krzyże na grobach krzyżują plany
smutkiem płonie skazanych jęk
gotycka noc i czarne skrzydła,
tajemnice ukryte w kamieniach i ścianie.

Ciemność i światłość walczą tu na wieki,
W gotyckim świecie, gdzie dusze się snują.
I choć to miejsce mroczne beznadziejnie
jest jakieś piękno - lecz czy zrozumieją

ci co zmienili się wewnętrznie…

***