Kochaj mnie inaczej, niż się kocha żonę:
Kochaj, jak woń trawy świeżo ukoszonej,
Jak słońce, co zachód czerwienią maluje,
Jak głęboki oddech, kiedy tchu brakuje.

Kochaj mnie, jak spokój bezchmurnego nieba,
Kochaj mnie, jak owoc, co w słońcu dojrzewał,
Kochaj mnie, jak jasność w pełnym dnia zenicie,
Kochaj, jak własnego swego serca bicie.

Inaczej mnie kochaj, niźli narzeczoną:
Kochaj, jak muzykę w ciszy zagubioną,
Kochaj, jak cud tęczy na błękitnym niebie
Lub, jak dłoń przyjazną podaną w potrzebie.

Kochaj, jak się kocha światło w gęstym mroku,
Kochaj niby uśmiech pośród łez potoku,
Kochaj tak, jak w chłodzie ciepłem otulenie
I jak w beznadziei nagłe snów spełnienie.

Kochaj mnie inaczej, niżeli kochankę:
Kochaj, jak nadzieję budzącą się rankiem,
Kochaj, jak spoczynek po dniu utrudzonym,
Jak czułe wyznanie bez słów wyrażone.

Kochaj mnie, jak widok, co jest sercu drogi,
Jak rodzinne, swojskie i znajome progi,
Tak, jak czystą wodę, co gasi pragnienie,
Jak błogi cień lasu dający schronienie.

Inaczej mnie kochaj, niż się kocha siostrę:
Kochaj tak, jak kochasz wracającą wiosnę,
Kochaj mnie, jak wolną jaskółkę w przestworzach
Lub, jak powiew wiatru igrający w zbożach.

Jak szept pocieszenia, kiedy dusza boli,
Jak nadzieję zmiany w dręczącej niedoli,
Jak wiosenny zapach, gdy się rodzi życie,
Jak cel osiągnięty na wędrówki szczycie.

Kochaj mnie inaczej niż się kocha córkę:
Kochaj mnie, jak dziką na drzewie wiewiórkę,
Jak kropelkę rosy na zielonych listkach,
Wytęsknioną ulgę, która w bólu przyszła,

Kochaj mnie, jak kwiaty na słonecznych łąkach,
Kochaj, jak o świcie słodki śpiew skowronka,
Kochaj, jak marzenie przeżywane skrycie,
Kochaj niby bajkę – kochaj mnie nad życie!

Inaczej mnie kochaj, niż się kocha matkę:
Kochaj mnie, jak życia odwieczną zagadkę,
Kochaj mnie, jak mądrość wszechmocnej natury,
Tak, jak barwy ziemi i jezior lazury.

Kochaj mnie, jak wszystko, co w świecie najlepsze,
Tak, jak skrzydła ptaków kochają powietrze,
Jak ryby miłują nurt przejrzystej rzeki
I tak, jak kochają noc senne powieki.

Kochaj mnie inaczej niż się kocha siebie:
Kochaj, jak swobodę kocha dzikie źrebię,
Kochaj mnie, jak w myśli błądzącą melodię,
Kochaj mnie, jak pola urodzajem szczodre.

Kochaj mnie, jak echo kocha każde brzmienie,
Kochaj mnie tak mocno, jak dąb swe korzenie,
Tak, jak morze kocha horyzont daleki,
Tak i Ty mnie kochaj, kochaj mnie na wieki!