Twoje Wiersze - Taniec z Pianistą

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

naskraju*^(*)

2020-11-21

W myśl zasady, że do tanga trzeba dwojga, nikt nie myślał o przygrywaniu. Bo muzyka płynie z duszy, a nie z pustego pobrzękiwania.
Czytam wszystkich pretendentów do tańca, aby wybrać tego jedynego :)
Pozdrawiam cieplutko

LidiaM-9

2020-11-21

To prawda, muzykę trzeba czuć, gdy się jej nie czuje to i najlepsza orkiestra jest bezradna. Jak widzisz, wystarczyło zanucić mormorando i jakoś poszło;) Dziękuję i pozdrawiam.

SuviMay

2020-10-14

Wow, uśmiecham się tutaj od ucha do ucha przy tym Waszym tańcu! Wiersz natomiast jest wspaniały, niezwykle mi się podoba:)

LidiaM-9

2020-10-14

Dzięki. Do wspaniałości to mu daleko. Chodziło mi tylko o zabawę i dowcip, to się chyba udało. Wspaniałe są rymowane komentarze poniżej.

zmis

2020-10-14

Biorąc zżycia, to bez muzyki też można tańczyć, np . głuchoniemi doskonale się bawią. Pozdrawiam

LidiaM-9

2020-10-14

Jasne, jeśli się tylko chce, to nic nie jest w stanie stworzyć ograniczeń. Dziękuję, pozdrawiam.

Anuk

2020-10-14

Ależ uczta :) po całości rozbujaliście poetycką łajbę. brawo kochani dla każdego z osobna :)

LidiaM-9

2020-10-14

Dziękujemy Aniu. Zabawa super i zmusza do wysiłku intelektualnego.

BardzoBardzo

2020-10-13

No widzę że kolejny udany konkurs wierszowania :) nie przyłączę się bo nie umiem tańczyć
ale poczytać was to dobra rozrywka :)

BardzoBardzo

2020-10-13

W sumie to Ja wam mam za co dziękować :) stawiacie na nogi lepiej niż adrenalina :)

LidiaM-9

2020-10-13

Ponieważ fraszka moja, chociaż ginie wśród znakomitych rymowanych komentarzy koleżeństwa, dziękuję Ci w imieniu nas wszystkich.

Asteria^(*)

2020-10-13

To już drugi wiersz Lidio o tańcu... to nie może być przypadek :)

LidiaM-9

2020-10-13

Uwielbiam taniec. Ostatnio brakuje okazji by potańczyć. Taniec zawiera taką subtelną magię i trochę albo i dużo erotyzmu.

TakiTamKtoś

2020-10-13

"Finał sprawy był taki: tańczyliśmy tango
Bez akompaniamentu, mrucząc mormorando."

Pozwoliłem sobie zacytować fragment, który spodobał mi się najbardziej 😊

Ale. Całość jest bardzo przyjemna, lekka w odbiorze... właśnie! Lekkość. Urzekająca lekkość . Suniesz z tymi rymami lekko, acz kontrolując sytuację. Nie muszę zgadywac w którym momencie mam przystanac, w którym podgonic, gdzie jest przerwa na oddech... prowadzisz mnie bezbłędnie ☺ nie ma możliwości się zgubić.

Oj... czuć kunszt.

I choć forma lekka
Może się wydawać
To zadbała Lidia
By coś wtrącić w banał

😅😁

I przemycić w tym wszystkim kilka ważnych myśli.

LidiaM-9

2020-10-13

To było tak szybko i spontanicznie napisane (ukradkiem w czasie pracy), pod wpływem rymowanego komentarza Pianisty, że nawet nie zwracałam szczególnej uwagi na jakość. Miało być zabawnie i dowcipnie, nawet banalnie, a Ty się tu kunsztu dopatrzyłeś. Dziękuję za pochwały, choć niezasłużone.

Katarynka1999

2020-10-13

Pięknie. Nie ma to jak rozmowa między wierszami :D

LidiaM-9

2020-10-13

Powiedziałabym raczej "między rymami":D

Pianista

2020-10-13

Już ja o to zadbam żeby nam zagrało
kwartety muzyków, a jeśli to za mało,
symfoniczną orkiestrę do tego przymuszę,
niech no mi któryś burknie zaraz zęby skruszę.

Lidia, która w skowronkach zwykła chodzić cała,
Ze mną, skromnym pianistą, zatańczyć zechciała.
Niech, więc w pamięci raczy zachować wspomnienie,
gdy wśród rymów tańcząc, jednym byliśmy cieniem.

konvalove

2020-10-13

Moje glany, ach Pianisto,
znają tylko kurz i błoto,
bo przydatne były tylko
gdy jesień rzucała złoto.

Cisnę je lepiej do tłumu,
niech potańczą za mnie same,
a ja udam się do kąta,
tam się czuję doskonale!

Pianista

2020-10-13

Pewnie pójdę na to pogo.
Czy bilety chodzą drogo?
Gdzie to grają, nie wiem tego,
ale spytać mamy kogo.

Był to pomysł Konvalove,
chciała ubrać glany nowe
(pewnie w kwiaty kolorowe).
Ja chętnie przewietrzę głowę.

Kornel Passer

2020-10-13

Ot to właśnie , myśl mi błysła,
na pogo Pianista pójdzie,
nawet ze mną go zatańczy,
taki partner w tłoku ujdzie.

LidiaM-9

2020-10-13

Czy chodzony, czy pełzany,
Czy na stopach błysk, czy glany,
Byle w dobrym towarzystwie:
Przy organach - nawet twista!

Pojedynczo i parami -
- Nie stać mi tam pod ścianami!
Na bogato, na ubogo,
Może nawet być i pogo!

Pianista

2020-10-13

O nic z tego Konvalove.
Gdy i Ty będziesz na balu,
z tobą również chcę zatańczyć,
nie przestraszę się Twych glanów.

Najpierw walca wiedeńskiego
Wszak od tego jest orkiestra,
Później nie mam nic przeciwko
By muzyka była ostra.

Z Tobą Kornel nie zatańczę
nigdy, wybacz, lecz nic z tego.
Sam mnie na pewno rozumiesz,
Że to nic osobistego.

Twoje towarzystwo cenię;
wszystkie przerwy mi umili.
Wypijemy Ty whisky, ja
wino, w każdej wolnej chwili.

Jedno słówko tak na koniec,
Lidia, Konvalove - moje.
O nie stańmy razem w szrankach,
Poetyckie stoczmy boje.

Kornel Passer

2020-10-13

konvalove, wspaniałe wersy
zobaczyłem tutaj nagle,
a na samą myśl o Tobie,
wnet rozdęły się me żagle.

Gdy pomyśle , że w kąciku
czas spędzimy dynamicznie
to od razu na liczniku
trochę latek mi odpryśnie.

Dobry pomysł, więc popieram
twe zamysły tu podane,
zaraz idę do dentysty,
żeby nie mieć przechlapane.

konvalove

2020-10-13

Ty, Pianisto z Lidią naszą
jednym bądźcie cieniem,
ja przycupnę cicho w kącie
z poczciwym Kornelem.

Pobawimy się w jurorów -
skala ocen nieskończona.
Tango, kozak czy polonez
kategoria dozwolona.

Tańczą wnet nasi poeci,
gwiazdy nucą im wprost z nieba
tylko mnie i Kornelowi
coraz częściej już się ziewa.

Ugadaliśmy się skrycie
"będzie teraz metalowo!" -
po ubraniu zdartych glanów
wytańczyliśmy wnet pogo!

Nikt nas wtedy nie oceniał,
dołączył też organista,
tak jak chwilę później
droga Lidia i Pianista.

Kornel Passer

2020-10-13

Pianisto i Lidio
życzę Wam sukcesów,
bo moje zdolności
w tym, to kupa śmiechów.

Poza tym kolano
lekko mi dziś strzyka
więc z tańca mojego
wyszłaby szlafmyca.

Mogę ja zatańczyć
najwyżej kozaka
lecz w zwolnionej wersji,
wiec byłaby draka.

Poloneza retro
może i wyduszę,
lecz nie wiem czy Lidię
do tego przymuszę.

Został mi więc jeszcze
tak zwany "pełzany",
mało komu znany
taniec rozchełstany.

Lecz by jego tańczyć
również mocy trzeba,
więc jednak spasuję
bo byłaby bieda.

Tak więc tańczcie razem
ku mojej pociesze,
Pianisto i Lidio,
zanim czas uciesze.

Pokaż mniej

Logowanie

Taniec z Pianistą

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji