Twoje Wiersze - Wiara - Kornel Passer

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

rzabaprzezrz

ponad dwanaście godzin temu

:) To teraz rozumiem, dlaczego zakończyłeś tak lakonicznie naszą "dyskusję":) Pozdrawiam ciepło:)

Kornel Passer

pięć godzin temu

Wiersz zawdzięczam Tobie. Dodałem spóźnione wyjaśnienie do wiersza... Pozdrawiam:)

Izka1^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Wiara jako partnerkę życia, nie jako abstrakcyjna idea. To bardzo subtelny i intymny sposób na jej opis. Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie 🍂 6/5

Moona@

dzień temu

Jak kot ma zapiecku ;)
Pozdrawiam Kornelu :)

jolka

dzień temu

Jej ulotność jest niepokojąca,może dojrzałość ją skłoni do osiadłego trybu życia,gdy rytuał ją jednak wzmocni...

Larisa

dzień temu

Można rzec, że z wiarą się nie dyskutuje... albo jest albo jej nie ma. Jest mistycznym doznaniem.
Piękny wiersz z wymowną puentą!
Serdecznie pozdrawiam, Kornelu:)

LidiaM-9

dzień temu

Właśnie: "lubi chodzić swoimi drogami" i świetnie ująłeś tę jej właściwość, że to ona znajduje drogę do człowieka. Przedostatnia strofa bardzo do mnie przemawia, ponieważ przejmujemy przeważnie wiarę lub raczej religię po rodzicach, ale potem szukamy sami i albo my ją znajdujemy albo ona nas, a bywa i tak, że ją tracimy.
Pozdrawiam serdecznie.

maciejka

dzień temu

Wiesz, przypomniał mi się wiersz "Pan Cogito o cnocie". Bardzo go lubię. Twój wiersz też polubiłam. Długie spojrzenie w oczy wystarczy :-)

sturecki

dzień temu

Wiara w tym wierszu to nie kaznodzieja, tylko wolny duch, który raczej błąka się po duszy niż ją prowadzi. Ma w sobie coś z kota: przychodzi, kiedy chce, i patrzy tak, że człowiek sam zaczyna mruczeć z pokorą. Ładnie pokazałeś, że im bardziej próbujesz ją ująć w ramy, tym szybciej wymyka się w stronę dzieciństwa. W sumie: święta, ale po cywilnemu.
6/5