Twoje Wiersze - Znaki w jaskini

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Monika Larn

2021-11-05

Po raz kolejny mam nieodparte wrażenie kompletnego podążania tokiem Twojego myślenia. Właściwie mam wrażenie, że to prawie moje własne myśli w tym wierszu popłynęły. Ileż razy siedząc w miejscu publicznym zastanawiałam się nad przeszłością i przyszłością oraz stałością ulotnej chwili obecnej! To niesamowite...

Kornel Passer

2021-11-05

Dziękuję za komentarz. Powinowactwo myśli jest czymś fajnym, bo jakby "podwaja" nasze własne myśli i w jakimś stopniu je obiektywizuje. :) Pozdrawiam serdecznie.

naskraju*^(*)

2021-10-30

Też często na krakowskim rynku mam takie wrażenie, jakbym chodziła po śladach dawnych mieszkańców. Czas jest maratończykiem przemijania. Wraz z nim płyniemy po ścieżkach życia. Zmagamy się z codzienną walką o przetrwanie. Jednak bliżej mety uciekamy z myślami do początku istnienia. Rzeka płynie zawsze do przodu i nie zmieni nurtu. Zmieni czasem koryto, meandry w lewo lub w prawo, ale zawsze przed siebie płynie. My patrzymy bardziej w myśli. Odkrywamy kolejne korytarze w których kiedyś istniało życie i szukamy odpowiedzi.

Czy kawę pijący
mieszkańcy przyszłości
spojrzą jednak na nas
przez szczeliny czasu?... poprzez odkrywanie posiądziemy tę wiedzę.

Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-10-30

Dzięki za Twoja refleksję pod moim wierszem. Mieszkam na północy kraju, ale te dwa rynki, wrocławski i krakowski są mi szczególnie bliskie , i kaw , które na nich wypiłem , już bym nie zliczył... :))

Afrodyta^(*)

2021-10-28

Podoba mi się ten strumień myśli towarzyszący podmiotowi lirycznemu, który zmienia się w obserwatora otaczającej go rzeczywistości (obserwator już nie pierwszy raz pojawia się w Twoich tekstach), a szczególnie to, że dostrzegam połączenie ze strumieniem przemieszczających się ludzi i ich myśli, tak rozumiem "rzekę twarzy, gestów..." Ta płynność i ruch towarzyszą wszystkim, nawet podmiotowi, chociaż wydaje się, że tylko siedzi, to jednak przemieszcza się jego umysł i w czasie, i przestrzeni. Świetnie wyszło.

Kornel Passer

2021-10-28

Rzeka Heraklita zawsze mnie prześladowała. Czas to tajemnica , z którą się zmagam od lat... Pozdrawiam i dziękuję za Twój komentarz.

Bronisława Góralczyk^(*)

2021-10-28

Jak pięknie o teraźniejszości i przyszłośći mojego rodzinnego miasta...
Dziękuję, Kornelu:) Porywam ten wiersz do ULUBIONYCH, ale zanim to zrobię - gwiazdkami go jeszcze ozdobię***
Pozdrawiam serdecznie:) B.G.

Kornel Passer

2021-10-28

No proszę , już z kilka lat tam nie byłem , a bywałem całkiem niedawno bardzo często. Może przybyło nowych krasnali? :)) Pozdrawiam.

Coffee_81^(*)

2021-10-28

Świetnie ujęty temat czasu, przemijania, tęsknoty...
Podoba mi się przenośnia, w jakiej zamknąłeś motyw wspomnień, zapamiętania nas przez innych, którzy pozostaną :)
Twoje utwory na pewno pozostaną zapamiętane :)
Pozdrawiam :))

Kornel Passer

2021-10-28

Dzięki Coffee_81. za miły wpis. Pozdrawiam serdecznie. :)

GrzesioR

2021-10-28

Fajnie napisany powrót do przyszłości i takie myśli przy kawie w moim rodzinnym mieście. Miło się czytało dziękuję.

Kornel Passer

2021-10-28

Dzięki. We Wrocławiu bywałem wielokrotnie i czasem pomieszkiwałem po parę dni z powodów osobistych. Kocham klimat Wrocławskiego rynku z nieustannym happeningiem letnimi wieczorami.

Iks Weli

2021-10-27

Pięknie. Zawiesiłem się na tym obrazku, znaczy obrazie miejskiego życia. Dzieje się, a że fachowo zmalowany, to i łatwo można wejść w szczegóły własnymi myślami... Jakaś postać zamyślona przy stoliku mnie zatrzymała dłużej i pomyślałem, cóż on sobie tam wtedy myślał? Czy też lubił kawę? ;)
Naskalne rysunki też "gadają"; znaczą więcej, niż tylko, że był tam jakiś Pitek, Antek i Antrop ;)
Lubię, kiedy wciągają mnie z butami Twoje wiersze :) Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-10-28

Takie tunele czasoprzestrzenne często mnie dopadają , a chyba nie jestem wyjątkiem. Dzięki za Twoje współuczestnictwo . Pozdrawiam serdecznie.

Anielska Łza

2021-10-27

Żyjemy dopóty, dopóki ktoś o nas pamięta i raczej chyba nie mamy wpływu na to, jak nas zapamiętają... Pozdrawiam wieczornie :)

Kornel Passer

2021-10-28

Dziękuję za refleksję nad wierszem. Pozdrawiam serdecznie.

zbiwito

2021-10-27

przypadek sprawi których zauważą, gdzie otworzy się szczelina, na kogo padnie promień. albo kto przypadkiem znajdzie się w jakiś pompejach czy herkulanum - paradoksalnie zginęli wcześniej, żeby pamięć o nich przetrwała dłużej

zbiwito

2021-10-27

niezły tłok się zrobił

Kornel Passer

2021-10-27

Ktoś napisał, że ci co zmarli dalej są. Można o nich powiedzieć , że nie żyją , ale nie można, że ich nie ma. Pozdrawiam.

WiktorBudzisz

2021-10-27

Kawa to jest jednak niewyczerpane źródło inspiracji...
Aż miło przy kofeince myśli ubierać w słowa.
Bardzo smakowało.
Dziękuję za wiersz.

Pozdrawiam, życząc weny.

Kornel Passer

2021-10-27

Dzięki za komentarz. Jestem świadomym nałogowcem jeśli chodzi o kawę i każdego dnia pracuję nad rozwijaniem swojego nałogu. Pozdrawiam serdecznie. :)

Marek Żak

2021-10-27

Bardzo ładnie to napisałeś, wielkie mijanie i ta rzeka. Myślę, że jak teraz, ludzie będą myśleć o sprawach, które ich dotyczą, a wszystko inne na marginesie marginesów. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-10-27

Mam taka przykrą właściwość umysłu, która polega na tym, że jak doświadczam jakiegokolwiek zjawiska w teraźniejszości to często wyobraźnia zabiera w odległą przyszłość, gdy to wszystko już zniknie.