Twoje Wiersze - To całe umieranie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

9 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

JoViSkA

2024-12-30

Szczęśliwy ten, kto nie umiera w samotności...
Piszesz bardzo wzruszająco, to już nie pierwszy taki wiersz u Ciebie, który trąca czułe struny...Jeśli mi czas pozwoli w Nowym Roku, zrobię sobie wycieczkę po Twoim archiwum:)
Wszystkiego dobrego Czasem :) Uściski i buziaki :*

Czasem

2024-12-30

Bardzo dziękuję JoVi - i oczywiście serdecznie zapraszam pod moje teksty :)
Piszę nomen omen "czasem", czyli dopiero wtedy kiedy coś mnie męczy i ze mną chodzi i prosi o napisanie. Pewnie dlatego dużo tu nie znajdziesz :*

Kazimierz Surzyn

2024-10-08

Osobiście, bym tego nie czynił, pozostawiam to bliskim, oni z pewnością będą wiedzieć jak pożegnać, ale z podziwem dla Pani Marysi, że Ona właśnie tak. Myślę, iż tu jest sprawiedliwie, śmierć dopadnie każdego. Póki co cieszmy się życiem, pozdrawiam serdecznie.

Czasem

2024-10-08

Tak Panie Kazimierzu, słusznym jest cieszyć się zyciem gdy trwa. Moje rozmowy z Panią Marysią miały miejsce u schyłku jej życia, gdy już nie wstawała, nawet nie otwierała oczu. To były pogodne, wesołe rozmowy podczas karmienia zupką. Cudownie jest tak odchodzić skoro każdego z nas to czeka :)

Mitylene

2024-03-04

Niektórzy skrupulatnie się przygotowują do tego wydarzenia...Ja tam wolę nie czynić takich przygotowań....Wiersz " mocny" w wyrazie. Wzbudza wiele refleksji.

Czasem

2024-03-05

Do dziś pamiętam panią Marysię, jak kazała mi notować z zamkniętymi oczami co będzie do jedzenia: kurczaki, bigos, sałatka...
- Ale Marysiu, kto będzie to wszystko szykował?
- Jak to kto? Mój brat!
(Jak się ma ponad 90 lat to bracia już nie pomogą raczej w gotowaniu...)

AgaRytel

2022-11-17

Moja babcia przygotowała wszystko na swój pogrzeb. Nawet wiedziała, że niedługo umrze. Mimo tego ,że jesteśmy na to przygotowani to i tak śmierć bliskiej osoby boli.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam :)

Czasem

2022-11-17

To prawda, że jeśli chodzi o bliskie osoby zazwyczaj boli.

Pozdrawiam

sisy89

2022-11-17

Tylko często jest tak, że się nie spodziewamy, odsuwamy myśl o śmierci i jest jak jest. A wiersz świetny.
Pozdrawiam serdecznie :)

Czasem

2022-11-17

Dziękuję :) Mam wrażenie że nasze czasy cierpią na jakieś dziwne rozdwojenie jaźni jeśli chodzi o podejście do śmierci.
Z jednej strony mamy być piękni zdrowi najlepiej wiecznie młodzi i wtedy śmierć nie istnieje, a z drugiej coraz chętniej świat posługuje się śmiercią likwidując ze społeczeństwa osoby nam niewygodne (za stare, za młode, za chore).

Mgła^(*)

2022-11-17

To jest jeden z lepszych tekstów jakie dziś czytałam zabieram do ulubionych żeby mi się nie zawieruszył

Czasem

2022-11-17

Bardzo mnie to cieszy! :) Serdecznie pozdrawiam

Jasin^(*)

2022-11-17

niektórzy za życia budują sobie pomniki. Praktyczne podejście do śmierci wydaje się słuszną opcją.

Czasem

2022-11-17

A jakie urocze! Kochałam dialogi z Marysią typu:
- Tę moją stypę trzeba przygotować. Zrobimy kurczaki pieczone i sałatki i bigos można podać..
- A kto ma to zrobić Maryniu?
- Jak to kto? Oczywiście mój brat! Przecież mnie już nie będzie!

Cudne :)

Michał^(*)

2022-11-17

Dlatego warto trochę tej pracy zdjąć umierając. Piszesz od strony osób, które organizują pochówek, nie byłbym w stanie, choć mam duże zdolności organizacyjne. Tak mi się nasuwa przykład pracy w zakładzie pogrzebowym, makijaż, ubiór, maskowanie śladów różnego pochodzenia na ciele.
Narobi roboty taki umarlak.
Świetny wiersz, przeczytałem tez pozostałe, niezbyt często raczysz tu swoją bardzo dobrą poezją.. Pozdrawiam.

Michał^(*)

2022-11-17

Jak widać powyżej udał się, to moja nieroztropna interpretacja tylko. ,,własną stypę" ,,swoją stypę" ale gdybym przeczytał dwa razy...
Pan Michał to był tylko jeden Wołodyjowski;)
Przepraszam

Czasem

2022-11-17

Dziękuję za komentarz Panie Michale. Z tego co widzę wiersz mi się nie udał ;)
Zamysłem moim było raczej pokazanie odchodzenia trochę od strony pomalutku umierającej pani Marysi (ma 95 lat i jeszcze wczoraj wieczorem żyła). Faktycznie niespełna rok temu troszczyła się o posiłki na swojej stypie i kazała przygotować konkretną sukienkę. Teraz pozostało tylko pomalutku odejść. Chciałam w tych kilku słowach zapisać Marysię na kartach historii.
No cóż... jeśli autor zabiera się za tłumaczenie tekstu znaczy tylko jedno - klapa ;)

Nie mniej jednak bardzo mi miło, że Pan tu zajrzał, jak również cieszy miłe słowo odnośnie pozostałych tekstów.