X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

1500 tygodni (wagonów) życia

Wiersz Miesiąca 0
nieregularny
2023-01-07 11:06
Dziś rano policzyłem, że zostało mi 1500 tygodni życia
Pomyślałem, że tygodnie są niczym wagony
Wagon za wagonem co tydzień przez Maszynistę odczepiany
Chociaż nie wiadomo jakbyś błagał i tak go odczepi
Choćbyś nie wiadomo jak próbował hamować
Lokomotywa parowa z każdym tygodniem pędzi coraz szybciej
Bezlitośnie zostawiając wagony na stacjach życia

1499, 1498, 1497...tuk tuk tuk tuk
Czasem ktoś wsiądzie, czasem za szybko wysiądzie zostawiając tylko wspomnienia
I dziwię się
Że chociaż powinno być lżej z każdym wagonem ... jednak jest ciężej

autor
David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
David Zawrażliwy (*)

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Asteria<sup>(*)</sup>
Asteria(*)
2023-01-12
Ciekawy i z pomysłem wiersz...wciąga z każdym wagonem.
Policzyłabym swoje, ale chyba nie chcę wiedzieć :) niestety gółym okiem widać, że u mnie więcej tych towarowych niż pasażerskich :)
Ech...żeby tak chociaż przez góry chciał ten mój pociąg jechać... piękne widoki, świeże powietrze i czas na refleksję.
Wiersz na duże TAK.


David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Ciekawa sprawa z tymi towarowymi :) Dziękuję za komentarz

yan
yan
2023-01-08
A może, te wagony nie są odczepiane, tylko doczepiane(sam piszesz, że jest coraz ciężej) , aż w końcu jest ten krytyczny, ostatni który powoduje, że nasza lokomotywa już nie da rady ciągnąć dalej tego pociągu i staje w pustkowiu, z którym musimy zmierzyć się samotnie, a czy to będzie kwiecisty bezkres, czy przepaść bez dna zależy od tego co nagromadzone mamy w tych wagonach życia.
Przepraszam, jeśli wypaczyłem sens twego wiersza, ale tak mi się kojarzy pociąg życia.
Wiersz zmusza do refleksji, tak jak pisze "konvalove"
Pozdrawiam:)


David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Bardzo mi się podoba Twoje spojrzenie, uważam że każdy może interpretować moje wiersze na swój sposób i to jest piękne. Dziękuję.

Odnośnie tego, że jest coraz ciężej to miałem na myśli kruchość naszych ciał oraz to, że na starość ludzie stają się co raz bardziej samotni bo przyjaciele "odchodzą", bo dzieci gdzieś daleko wreszcie dlatego, że wagonów coraz mniej.

konvalove
konvalove
2023-01-08
Super metafora! A ostatnia strofa bardzo dobrze spełniła swoją funkcję, by pozostawić w czytelniku refleksję na temat własnego życia. Brawo!


David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Dziękuję za zauważenie przesłania wiersza.

Mitylene
Mitylene
2023-01-07
Swietny wiersz i interesująca metafora lokomotywy. Tylko czy jesteśmy w stanie policzyć ile nam tych wagonow zostało? Możemy pewne liczby zakładać, no chyba że ktoś smierć swoją zaplanuje...Sadzę, że ważni są współpasażerowie, bo od nich zależy czy ta podróż bedzie interesująca, czy raczej dość męcząca. Bardzo pojemny wiersz, wzudza naprawdę wiele refleksji. Bardzo mi się podoba! :)


Mitylene
2023-01-08
Nie czytałam tej książki, a Twój wiersz niezmiernie zachęca do tej lektury.

David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Moją inspiracją do tego wiersza była książka pod tytułem 4000 tygodni, autor tej książki wyliczył, że tyle średnio żyjemy. Masz rację, pasażerowie są na pewno ważni. Bardzo dziękuję za miłe słowa i ciekawe refleksje.

Bipolarna
Bipolarna
2023-01-07
Podoba mi się Twoja metafora życia jako lokomotywy z wagonami.
Czy nie jest może tak ze sami decydujemy kiedy i jakie wagony przyczepiamy bądź odczepiamy?
Ilu w nich pasażerów na gapę 😅
Świetny tekst!


David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Pewnie w jakimś stopniu możemy decydować o wagonach . Hehe z tym pasażerami na gapę to fajna myśl. Dziękuję bardzo!

Precious
Precious
2023-01-07
Doskonale pomyslany tekst.

Ale wiesz, mimo że wagonów ubywa, to jednak (jednak!) mamy pewien wpływ na rozkład jazdy - czas i kierunek. Jak sądzisz?
Pozdrowienia


Precious
2023-01-08
Właśnie, wiara że mamy wpływ jest podstawą. Jeśli wierzysz, dojedziesz tam gdzie pragniesz. W końcu.

David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Mam nadzieję, że chociaż na kierunek tak. Wierzę w to bardzo. Dzięki. Pozdrawiam również

Marta Surowiecka
Ciekawy koncept, pomysł, zamysł, zaintrygowały mnie wagony... aż mam ochotę policzyć...:)
W drugiej zwrotce zrezygnowałabym z jednego słowa 'tylko' - za blisko siebie w dwóch sąsiadujących wersach (3 i 4) - w tym przypadku myślę, że niepotrzebne jest. Zostawiłabym 'I dziwię się'. Jak uważasz, pozdrawiam:)


David Zawrażliwy <sup>(*)</sup>
Masz rację, bardzo dziękuję za uwagę, już poprawione. Pozdrawiam serdecznie :))


Autor poleca

Pokaż mniej


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności