Zdecydowanie widać wczesną formę "twojego" stylu
"okrągłe" "napuszone" sowa, ton podniosły prawie ceremonialny, lekko pompatyczny. Próby rytmizowania wiersza, poprzez odpowiednie układanie słów w zdania o określonej rytmice akcentowej, bez utrzymania ilości sylab(to się chyba nazywa wiersz toniczny). Oczywiście rymy są i to częstochowskie i to być może one nadają ten ton lekko pompatyczny
Ciekawie się to czyta jakby wiekowy starzec wygłaszał jakąś tajemniczą mądrość z księgi tak starej że pisanej prawie zapomnianym językiem, i mającej rozpaść się w chwili śmierci tego starca. A on sam właściwie dokładnie nie wie o czym czyta.
Co do treści czuć trochę czarnowidztwa i fatalizmu, ale też trochę prawdy na temat tego uczucia. Nie działa w obie strony. I razem z uniesieniami obdarowuje także strachem.
Ogólnie ciekawe przeżycie literackie :)