W domu naszym często była,
Razem z siostrą się uczyła.
Wiedzę szkolną powtarzały,
Do matury się zbliżały.
Renia jej na imię było.

W mowie trochę sepleniła,
Lecz w obejściu była miła.
Szesnaście lat wtedy miałem,
W Reni się podkochiwałem.
Uczuć swoich nie zdradzałem
Poryw serca ukrywałem.

Dziewczyny szkołę kończyły,
Maturalnym balem żyły.
Partnerów już typowały,
Mnie dla Reni szykowały.

Gdzie ja wtedy rozum miałem
Że z balu zrezygnowałem ?
Przykrość dziewczynom zrobiłem
Udziału im odmówiłem
I szczęście zaprzepaściłem.

Po latach, kiedy ślub brałem,
U fotografa spotkałem,
Młodą Parę, też ślub brała,
Renia, do zdjęć pozowała.
Życzenia przekazaliśmy,
Więcej się nie spotkaliśmy.

Zbieżność ślubów mam w pamięci,
To rozbudza moje chęci
Znowu spotkać Renię.

Dziś wspominam tamte czasy
I do dziś jestem w rozpaczy.
Reni więcej nie spotkałem
Chociaż bardzo tego chciałem.