Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji

Bo pan Słowik tuż po pracy miał byc na kolacji



"Może mu się coś zdarzyło?

Może go napadli... może w klasie go pobili

I komórke skradli...

Wszak ta młodzież ni szacunku nie zna, ni etyki...

Co dopiero respekt dla...

Pana od muzyki?...



Tyle przecież słychać w TV o młodych przemocy

W szkołach, szkółkach i liceach, za dnia oraz w nocy

A mąż mój to takie chuchro! posturka malutka...

Gdy był młody, nie raz dał się, wystrychnąć na dudka.



Czekam... wszystko stygnie, krzepnie.

Zupka z muszych głowek

I salami robaczkowe, eskalopki z mrówek.

Żuczki zapiekane w cieście z tartą jarzębiną...

... Chyba dobrą jestem żoną?

Dobrą gospodynią?"



Nagle słychac śpiew, tonacje...

Cóz - troszke nieczystą...

To pan Słowik... idze?

Upadł!

Ptasie biedaczysko...



Lecz po chwili juz w drzwiach staje...

Jak szpak nawalony...

"byly ciecia.. ik!... ik!... budzetowe,

Zostalem zwolniony...

Więc by spłacić prąd, kablowkę -

Wybacz moje złoto -

Sprzedałem samochód i jestem piechotą.."