X
Nieznanej ofierze zamachu z 11 września
biały (bez rymów)
2020-09-13 23:47
Przyszedłeś niedawno i usiadłeś za biurkiem,
nie wiem, czy stała na nim fotografia żony,
firmowa kawa, może niedopita. Czas
twój bezpiecznie wyliczony do lunchu
i wtedy właśnie uderzył samolot.
Po chwili stałeś już na gorącym parapecie
w oknie za stali i ognia, gdy za plecami
miałeś dym i życie, którego już nie zdążysz
opowiedzieć dzieciom, gdy kiedyś dorosną.
Ciężko ci było zebrać się do lotu, bo przecież
do teraz zawsze wracałeś do domu.
W połowie lotu wyrosły ci skrzydła,
wystarczające, by zmienić kierunek
i zamiast na beton, trafić mi do oka,
a potem głębiej wwiercić się w mą duszę,
że nie wiem teraz , co mam z tobą zrobić,
na pomysł czekam już tak długo, wybacz.
nie wiem, czy stała na nim fotografia żony,
firmowa kawa, może niedopita. Czas
twój bezpiecznie wyliczony do lunchu
i wtedy właśnie uderzył samolot.
Po chwili stałeś już na gorącym parapecie
w oknie za stali i ognia, gdy za plecami
miałeś dym i życie, którego już nie zdążysz
opowiedzieć dzieciom, gdy kiedyś dorosną.
Ciężko ci było zebrać się do lotu, bo przecież
do teraz zawsze wracałeś do domu.
W połowie lotu wyrosły ci skrzydła,
wystarczające, by zmienić kierunek
i zamiast na beton, trafić mi do oka,
a potem głębiej wwiercić się w mą duszę,
że nie wiem teraz , co mam z tobą zrobić,
na pomysł czekam już tak długo, wybacz.
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
konvalove
2020-09-14
Poruszający wiersz. I to bardzo. Zawsze kataklizmy, wojny, okrucieństwo dotykają moją duszę bardziej niż powinny, tak sądzę. Podobnie jest właśnie z katastrofą z 11 września 2001 roku. Ileż ludzkich istnień w tamtych chwilach w połowie lotu otrzymało swoje skrzydła. Ileż zapadło nam w sercach. Czuję się bardzo rozemocjonowana. Po prostu.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
2020-09-14
Ten wiersz narodził się w mojej głowie, jak stanąłem w pewnym mieszkaniu na balkonie, którymś tam piętrze w bloku i spojrzałem w dół . Przypomniały mi się sylwetki ludzi lecących z tamtego wieżowca....
BardzoBardzo
2020-09-14
no tak 11 był niedawno ile to już lat.. 19... za długo
2020-09-14
No to chyba nie skłamię gdy powiem że masz o czym pisać. Ja z kolei nie umiem, przytłacza mnie i czasem nie umiem sobie nawet wyobrazić.
Byłem kiedyś na Majdanku w Lublinie i jakoś tak gdy próbowałem sobie wyobrazić co tam robiono to niestety no czarna plama.
Tak samo z tym 11 września no poważnie gdy nad tym myślę to jakoś to myślą zahaczę umiem jakoś to wydarzenie w głowie ułożyć ale cierpienie tamtych ludzi i to że to zrobiono celowo, wykracza poza zakres mojego pojmowania.
Może jestem po prostu upośledzony pod tym kontem ale nie jestem w stanie.
Twój wiersz trochę mi to unaocznił. Dziękuję
Byłem kiedyś na Majdanku w Lublinie i jakoś tak gdy próbowałem sobie wyobrazić co tam robiono to niestety no czarna plama.
Tak samo z tym 11 września no poważnie gdy nad tym myślę to jakoś to myślą zahaczę umiem jakoś to wydarzenie w głowie ułożyć ale cierpienie tamtych ludzi i to że to zrobiono celowo, wykracza poza zakres mojego pojmowania.
Może jestem po prostu upośledzony pod tym kontem ale nie jestem w stanie.
Twój wiersz trochę mi to unaocznił. Dziękuję
2020-09-14
Niemożność ulokowania sobie w głowie takich rzeczy jak 11 września, holocaust, rzeź wołyńska, wyniszczenie Ormian przez Turków. itd, czyli zło o olbrzymich rozmiarach jest dla mnie tematem. Lubię duże tematy.
2020-09-14
Niestety chyba muszę przywyknąć bo wszyscy go podłapali. ale my o skrótach a twój wiersz stygnie.
Nie zdawałem sobie sprawy że od tej tragedii minęło już 19 lat. a wydaje się jak by to było całkiem niedawno
Nie zdawałem sobie sprawy że od tej tragedii minęło już 19 lat. a wydaje się jak by to było całkiem niedawno
2020-09-14
Dzięki za odwiedziny BB. Nie denerwuj się tym skrótem, bo w mojej prywatnej księdze skrótów BB to Błękit Bałtyku.
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
haiku (pierzchły gołębie...)
Nienapisana pieśń pochwalna o pokojach hotelowych
*** (kamień na polu)
Guziki Pana Boga
Fragmenty zagubionego Drugiego Listu Apostoła Pawła do Galacjan
Vincent van Gogh „Irysy”
Stary numer *)
Wejście
Korytarz w starym szpitalu
Wiersz doskonały
*** (Podziwiałem twoją mądrość ... )
Wiersz metafizyczny
Koniec poezji
*** (Już prawie widać...)
Claude Monet „Impresja, wschód słońca”
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności