Twoje Wiersze - Drewniana Cerkiew św. Dymitra w Złockiem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Czarek Płatak

2021-02-02

Chociaż nie jestem osobą wierzącą nam ogromną słabość do zabytkowych budowli sakralnych, a tych drewnianych w szczególności.
A ten wiersz to piękna widokówka. Niemal poczułem ten charakterystyczny zapach starych, drewnianych kościołów.
Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-02-02

To cerkiewka, chociaż użytkowana jako kościół. Piękna i wciąż stoi. Ten wiersz to dziękczynienie za piękno w niej zawarte, którego mogłem doświadczyć.

maciejka

2021-02-02

Takie chwile nie mijają - zostają w nas, aby stać się wierszem, obrazem, muzyką, wspomnieniem. Pięknem, które będzie trwało,
Mam wrażenie, że słyszę ciszę tego miejsca. Dzięki Tobie.
:-)

Kornel Passer

2021-02-02

Dzięki za ten komentarz. Tak, to nie mija , trwa w nas i nie wiadomo, jak się jeszcze objawi, wierszem czy inaczej ...

Afrodyta^(*)

2021-02-02

W Twoim wierszu podmiot liryczny wchodzi do "pustej cerkwi", ponieważ nie ma tam " ani Łemka, ani nietoperza". Dla mnie jednak, jako odbiorcy wiersza, jest to miejsce puste tylko z pozoru. Podmiot liryczny spotyka się bowiem z bogactwem kolorów, treści i symboliki ikon, a nawet z obecnością Boga symbolizowaną przez ikonostas. Nie wiem, czy piękno, którego doświadcza szybko minie. Wiem natomiast, że konstrukcja i klimat utworu, pozwalają mi doświadczać tego piękna razem z nim i za to dziękuję.

Kornel Passer

2021-05-31

Witaj ponownie. Też lubię tu wracać.... Serdecznie pozdrawiam..

Afrodyta^(*)

2021-05-31

Znów chronię się w Twoim wierszu, dobrze, że mi nie umknął.

Kornel Passer

2021-03-06

Witaj Agnieszko, możemy tu chwilę posiedzieć.... :)

Afrodyta^(*)

2021-03-06

Znów zajrzałam do Twojego wiersza. Czasem zdarzają się chwile, że chętnie usiadłabym w opisywanej cerkwi obok podmiotu lirycznego.

Kornel Passer

2021-02-02

Kiedy doświadczam piękna , to w tle pojawia się zawsze myśl, że ono przeminie. Inaczej mówiąc, piękno jawi ,mi się zawsze chwilowym wybuchem w oceanie brzydoty. Ale skutkiem tego zawsze głęboko je przeżywam i zapamiętuję. Ikona symbolizuje ten Drugi Świat. Jest nie obrazem, ale symbolem. To dlatego mówi się o ikonach ,że się je "pisze" a nie "maluje". W ikonach obowiązuje ścisłe przypisanie kolorów do znaczeń. Postacie zawsze oznaczają konkretne osoby i na wszelki wypadek , żeby ktoś się nie pomylił , nad głowami stawiane są litery (inicjały) które wskazują jaka postać konkretnie została w danym miejscu "napisana". Przeżucie spotkania z ikoną jest, w założeniu obrządku wschodniego , spotkaniem z Bogiem.

naskraju*^(*)

2021-02-02

Bardzo cicho w twoim białym wierszu. Właśnie ta ściana ikon jest typowym obrazem dla zachodniej łemkowszczyzny. Większość cerkwi w tych rejonach ma dwojakie znaczenie. Są świątyniami dla dwu religii. Ta akuratnie po akcji Wisła i wysiedleniu ludności unickiej, została przydzielona od 1951 roku wiernym obrządku rzymskiego.
Jednak mniejszość narodowości Łemków mieszka w tej tzw. diasporze na terenie Polski i żyje kultywując swoje tradycje. Ciekawe wspomnienia w pigułce?

Pozdrawiam

Kornel Passer

2021-02-02

Moje wiersze rzadko zawierają zagadki. To prosty tekst o pięknie zatrzymanym z drewnianej cerkiewce , w której, gdy weszliśmy do niej trzydzieści lat temu we dwójkę, nie było żywej duszy, poza nami. Nawet dziwiłem się, że nikt nie pilnuje tych ikon, bo na zewnątrz wtedy też nie było żywej duszy.

Marek Żak

2021-02-02

Są takie wspomnienia. Ja mam podobne, ale marne, gdy w jednej z podróży służbowej zajrzałem do znanego kościoła w Leżajski gdzie znajdują się sławne organy. Spotkałem tam znajomego z kortów, wraz z wycieczką nauczycieli. Fajne spotkanie, a w kilka miesięcy później umarł na raka mózgu. Miał koło czterdziestki. Z tym mi się ten kościół kojarzy do dziś. .

Kornel Passer

2021-02-02

Cerkiew z drewna była otoczona drzewami, tuż obok niej był cmentarz łemkowski. Cisza jak makiem zasiał. Poza nami, dwoma kumplami, ani jednego turysty , czy kogokolwiek. Cudo.