życie cieknie mi przez palce
jak przez piasek morska woda
a ja jak szalona walczę
choć nie tamta już uroda

choć nie tamto to i owo
to się jednak jakoś plecie
w życiu co jest chwil urodą
trzeba z falą walczyć przecież

i nurkować pod ławicę
szukać tej co magią sprawia
że pomimo walki wilczej
można barwić ogon pawia

kolorami własnych marzeń
jak podróże w głąb istnienia
tego co się może zdarzyć
nocą kiedy księżyc ziewa
reszta kruszy się przez palce
jak wymarłe w niebie gwiazdy

a ja wciąż niezmiennie walczę
dając życiu życia szansę

.

wiem że mi nie odpowiesz
a jednak w niebo ci patrzę
i czuję taką moc w sobie
jak aktor co gra w teatrze

sztukę kosmicznej przestrzeni
utkaną z gwiezdnego ażuru
na którym księżyc rumiany
zapomniał co to ponurość

biorę więc rolę na barki
choć jestem widzem dalekim
i patrzę ci w niebo uparcie
wszak jestem twoim człowiekiem



https://youtu.be/r92vAPZiACY