X
Piękno słowem lecz tylko w głowie, a słowo w kagańcu Ja Tobie (O Poetach i takie tam...)
rymowany
2022-08-02 16:26
Kornelowi - bo czasem człowiek powinien być
jak ten robak, co dębu miąższ śmiało drąży.
I tylko dzięciołów wtedy szkoda.
jak ten robak, co dębu miąższ śmiało drąży.
I tylko dzięciołów wtedy szkoda.
... A piękno stało się słowem
i zamieszkało w naszych głowach,
lecz nie między nami...
Więc po co jest piękno?
Gdy w świata opoce
pustość się w piękna blasku
śmiało chlupoce.
Codzienność śmiało
się w słowa ubiera,
lecz piękno omija
ta szczwana przechera.
Więc czymże jest piękno, gdy
Świat łaknie zwykłości
czym wobec twórców
są ludzie prości.
Więc piękno się
staje słowem na pozór
byśmy się mogli
wznieść ponad mozłó
Więc, czym że jest słowo?
Co głowie zamknięte,
gdy głowa więzieniem
dla słowa, co pięknem.
A w tłumie dla słowa
kaganiec nałożyć!
By człowiek za słowa,
nie mógł się srożyć.
Więc piękno się w słowo
ubiera w mej głowie.
A słowo w kagańcu
przynoszę ja tobie...
i zamieszkało w naszych głowach,
lecz nie między nami...
Więc po co jest piękno?
Gdy w świata opoce
pustość się w piękna blasku
śmiało chlupoce.
Codzienność śmiało
się w słowa ubiera,
lecz piękno omija
ta szczwana przechera.
Więc czymże jest piękno, gdy
Świat łaknie zwykłości
czym wobec twórców
są ludzie prości.
Więc piękno się
staje słowem na pozór
byśmy się mogli
wznieść ponad mozłó
Więc, czym że jest słowo?
Co głowie zamknięte,
gdy głowa więzieniem
dla słowa, co pięknem.
A w tłumie dla słowa
kaganiec nałożyć!
By człowiek za słowa,
nie mógł się srożyć.
Więc piękno się w słowo
ubiera w mej głowie.
A słowo w kagańcu
przynoszę ja tobie...
Się mocno zadumałem, nad tym, co Kornel chciał wyrazić w tym wierszu o poetach portalowych.
Po co się tworzy poezję. Kto może się uważać za poetę, i dlaczego?
Co lepsze, szczerość (która może podciąć skrzydła, ale też odetnie drogę tym którzy nie mają talentu),
czy dobre słowo które (może podchodzić pod wazeliniarstwo, ale też zachęci do rozwijania talentu)?
Czy powinien istnieć jakiś organ nadzorczy, mówiący co jest sztuką (w tym przypadku poezją), a co już sztuką nie jest? (i czy to nie doprowadzi do jakich wynaturzeń)
Te i inne tematy rodziły się w mej głowie jak grzyby po deszczu i jak się tak zacząłem zastanawiać, to noc minęła, skończyła się paczka papierosów. Nastał dzień, a ja nic nie wymyśliłem. Więc zjadłem śniadanie, kawę wypiłem i poszedłem do pracy.
Zachęcam do konstruktywnej dyskusji. Tak pod wierszem, jak i przez e-maile (mój już znacie). A także w postaci naszej cudownej twórczości (a czemu by nie).
Po co się tworzy poezję. Kto może się uważać za poetę, i dlaczego?
Co lepsze, szczerość (która może podciąć skrzydła, ale też odetnie drogę tym którzy nie mają talentu),
czy dobre słowo które (może podchodzić pod wazeliniarstwo, ale też zachęci do rozwijania talentu)?
Czy powinien istnieć jakiś organ nadzorczy, mówiący co jest sztuką (w tym przypadku poezją), a co już sztuką nie jest? (i czy to nie doprowadzi do jakich wynaturzeń)
Te i inne tematy rodziły się w mej głowie jak grzyby po deszczu i jak się tak zacząłem zastanawiać, to noc minęła, skończyła się paczka papierosów. Nastał dzień, a ja nic nie wymyśliłem. Więc zjadłem śniadanie, kawę wypiłem i poszedłem do pracy.
Zachęcam do konstruktywnej dyskusji. Tak pod wierszem, jak i przez e-maile (mój już znacie). A także w postaci naszej cudownej twórczości (a czemu by nie).
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
2 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: niebieski
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Baba-Goga
2022-08-06
Piękno i słowo...
Niby tylko tyle?
Ale chyba najbardziej trafnie ująłeś temat, a Twoja parafraza jest znakomita.
Piękno to właściwość estetyczna o niesłychanie uniwersalnym charakterze. Składają się na nią proporcje, harmonia budowy jakiegoś obiektu (choćby człowieka, utworu muzycznego, literackiego, dzieła architektury), perspektywa, barwy, dźwięki.
Jako ludzie chłoniemy piękno, choć w różnych kręgach kulturowych co innego jest uznawane za piękne. Piękno w każdym razie pracuje w nas jak zaczyn. Niektórym daje wzruszenie, wytchnienie. Inni przetwarzają je w sobie, a następnie oddają światu w przeróżnych formach działalności artystycznej.
Współcześnie problem z pięknem jest taki, że traktuje się je jako banalne, a szuka się tego, co jest jego skrzywieniem lub wręcz zaprzeczeniem. Nie ma już kanonu piękna właściwego dla sztuki klasycznej, gdzie troską otaczana była harmonia i precyzja. Grecy dążyli do doskonałości. W rzeźbie, malarstwie, architekturze wypracowano zasadę złotego podziału. W oparciu o nią wyznaczano plany świątyń, wysokość i szerokość portyków, otworów okiennych, drzwi, kształty detali architektonicznych, obrazów i ksiąg. W starożytności, ale także później piękno było rozumiane jako dobro i było piętnem boskości.
Z czasem zaczęło się to zmieniać. Kartezjusz utrzymywał, że piękno jest subiektywne i jako takie nie jest warte dociekań filozoficznych, Charles Baudelaire szukał w naturalistycznych opisach doskonałej brzydoty, a swą piękną ukochaną przyrównywał do padliny (oczywiście „Po sakramentach ostatnich” 😊).
Dla niektórych piękno jest w chaosie i w ogóle staje się wartością subiektywną - "nie to ładne, co ładne, tylko to - co się komu podoba", a o gustach się nie dyskutuje.
Do sztuki nie wkrada się, ale wręcz pcha – siermiężność, brutalność, ordynarność i brzydota. Najlepszym tego przykładem są sztuki wizualne, ale nie tylko. Nie chodzi dziś o to, żeby sztuka zachwycała pięknem, ale aby wstrząsała odbiorcą.
I tu przechodzimy do „słowa” czyli poezji. Niektórzy szukają w poezji piękna, lub próbują je wyrażać, opisywać. Inni nie przywiązują do niego wagi, uznając estetykę za sprawę nieistotną. Dążą do innych celów.
I wszyscy inaczej pojmują piękno. Jedni piętrzą metafory, inni szukają piękna w prostocie.
A po co piszemy?
To niech każdy sobie sam odpowie na to pytanie 😊
Niby tylko tyle?
Ale chyba najbardziej trafnie ująłeś temat, a Twoja parafraza jest znakomita.
Piękno to właściwość estetyczna o niesłychanie uniwersalnym charakterze. Składają się na nią proporcje, harmonia budowy jakiegoś obiektu (choćby człowieka, utworu muzycznego, literackiego, dzieła architektury), perspektywa, barwy, dźwięki.
Jako ludzie chłoniemy piękno, choć w różnych kręgach kulturowych co innego jest uznawane za piękne. Piękno w każdym razie pracuje w nas jak zaczyn. Niektórym daje wzruszenie, wytchnienie. Inni przetwarzają je w sobie, a następnie oddają światu w przeróżnych formach działalności artystycznej.
Współcześnie problem z pięknem jest taki, że traktuje się je jako banalne, a szuka się tego, co jest jego skrzywieniem lub wręcz zaprzeczeniem. Nie ma już kanonu piękna właściwego dla sztuki klasycznej, gdzie troską otaczana była harmonia i precyzja. Grecy dążyli do doskonałości. W rzeźbie, malarstwie, architekturze wypracowano zasadę złotego podziału. W oparciu o nią wyznaczano plany świątyń, wysokość i szerokość portyków, otworów okiennych, drzwi, kształty detali architektonicznych, obrazów i ksiąg. W starożytności, ale także później piękno było rozumiane jako dobro i było piętnem boskości.
Z czasem zaczęło się to zmieniać. Kartezjusz utrzymywał, że piękno jest subiektywne i jako takie nie jest warte dociekań filozoficznych, Charles Baudelaire szukał w naturalistycznych opisach doskonałej brzydoty, a swą piękną ukochaną przyrównywał do padliny (oczywiście „Po sakramentach ostatnich” 😊).
Dla niektórych piękno jest w chaosie i w ogóle staje się wartością subiektywną - "nie to ładne, co ładne, tylko to - co się komu podoba", a o gustach się nie dyskutuje.
Do sztuki nie wkrada się, ale wręcz pcha – siermiężność, brutalność, ordynarność i brzydota. Najlepszym tego przykładem są sztuki wizualne, ale nie tylko. Nie chodzi dziś o to, żeby sztuka zachwycała pięknem, ale aby wstrząsała odbiorcą.
I tu przechodzimy do „słowa” czyli poezji. Niektórzy szukają w poezji piękna, lub próbują je wyrażać, opisywać. Inni nie przywiązują do niego wagi, uznając estetykę za sprawę nieistotną. Dążą do innych celów.
I wszyscy inaczej pojmują piękno. Jedni piętrzą metafory, inni szukają piękna w prostocie.
A po co piszemy?
To niech każdy sobie sam odpowie na to pytanie 😊
2022-08-11
To że lepsze jest wrogiem dobrego to wszyscy wiedzą, ale to że trzeba trochę dopracować dzieło to nie zaprzeczysz, czyż nie?
Do tego nie tylko dopracowanie dzieła, ale także ćwiczenie zdolności i szlifowanie talentu się liczy.
Nie od razu Kraków zbudowano ;)
Teraz to jestem rechoczący naleśnik a nie żabka ;) Pozdrowienia dla wszystkich operatorów walców :D
Do tego nie tylko dopracowanie dzieła, ale także ćwiczenie zdolności i szlifowanie talentu się liczy.
Nie od razu Kraków zbudowano ;)
Teraz to jestem rechoczący naleśnik a nie żabka ;) Pozdrowienia dla wszystkich operatorów walców :D
2022-08-09
Lepsze jest wrogiem dobrego i warto pisać poprawnie i schludnie (najogólniej to ujmując).
A jeszcze jak się ma o czym - to już miodzio :)
Choć nie zgodzę się z tym, że temat miłości da się wyczerpać.
"Każda miłość jest pierwsza" i każdy wiersz o miłości trochę też :)
Pozdrawiam Żabko :D
A jeszcze jak się ma o czym - to już miodzio :)
Choć nie zgodzę się z tym, że temat miłości da się wyczerpać.
"Każda miłość jest pierwsza" i każdy wiersz o miłości trochę też :)
Pozdrawiam Żabko :D
2022-08-09
I tą oto sprytną puentą załatwiłaś mnie jak walec żabkę , szybko sprawnie i na płasko :D
Powiem szczerze że wyczerpałaś temat nawet bardziej niż ja. Choć przyznam że uważam doznania estetyczne(czyli także doznania piękna) za jedne z ważniejszych doznań podczas procesu odbioru sztuki (tu poezji). Uważam że twórca przedstawiając temat przedstawia go właśnie w kategoriach piękna bądź za pomocą właśnie doznań estetycznych czyli miedzy innymi doznania piękna (tak to moja prywatna opinia i mam prawo się mylić). No niestety sprawa jest taka że nie samym pięknem poezja stoi. Bo trzeba coś ubrać w te piękne słowa. Warsztat nie wystarczy jeśli tematu brak.
Dla ciekawości powiem że jeśli chodzi o proporcje w rzeźbie architekturze i muzyce to bardzo często związane są owe proporcie z liczbami niewymiernymi (złoty podział to liczba Fibonaczieg ale też liczba Pi i koło, a kwadrat to pierwiastek z 2, arabskie ornamenty wiążą się z szeregami pierwiastków kolejnych liczb naturalnych, a muzyka ma problem z oktawami bo stosunki dźwięków w oktawach w pewnym momencie przyjmują na prawdę porąbane wartości, do tego niektórych dźwięków przez to nie można zestawiać ze sobą bo wychodzi kakofonia).
Zgodzę się że piękno przemija i jest sprawą gustu.
Ale myślę że samodoskonalenie by być coraz lepszym w tym co się robi opiera się także na wskazówkach kolegów i koleżanek "starszych w fachu", a to właśnie kształcenie warsztatu powoduje że potrafimy lepiej przedstawić temat.
No właśnie czasem warto o czymś powiedzieć czasem niestety nie. Bo czy warto napisać 1001 wiersz o miłości skoro tysiąc poprzednich wyczerpało temat? No właśnie kto powie na jaki temat warto pisać? To tez jest istotne.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)
Powiem szczerze że wyczerpałaś temat nawet bardziej niż ja. Choć przyznam że uważam doznania estetyczne(czyli także doznania piękna) za jedne z ważniejszych doznań podczas procesu odbioru sztuki (tu poezji). Uważam że twórca przedstawiając temat przedstawia go właśnie w kategoriach piękna bądź za pomocą właśnie doznań estetycznych czyli miedzy innymi doznania piękna (tak to moja prywatna opinia i mam prawo się mylić). No niestety sprawa jest taka że nie samym pięknem poezja stoi. Bo trzeba coś ubrać w te piękne słowa. Warsztat nie wystarczy jeśli tematu brak.
Dla ciekawości powiem że jeśli chodzi o proporcje w rzeźbie architekturze i muzyce to bardzo często związane są owe proporcie z liczbami niewymiernymi (złoty podział to liczba Fibonaczieg ale też liczba Pi i koło, a kwadrat to pierwiastek z 2, arabskie ornamenty wiążą się z szeregami pierwiastków kolejnych liczb naturalnych, a muzyka ma problem z oktawami bo stosunki dźwięków w oktawach w pewnym momencie przyjmują na prawdę porąbane wartości, do tego niektórych dźwięków przez to nie można zestawiać ze sobą bo wychodzi kakofonia).
Zgodzę się że piękno przemija i jest sprawą gustu.
Ale myślę że samodoskonalenie by być coraz lepszym w tym co się robi opiera się także na wskazówkach kolegów i koleżanek "starszych w fachu", a to właśnie kształcenie warsztatu powoduje że potrafimy lepiej przedstawić temat.
No właśnie czasem warto o czymś powiedzieć czasem niestety nie. Bo czy warto napisać 1001 wiersz o miłości skoro tysiąc poprzednich wyczerpało temat? No właśnie kto powie na jaki temat warto pisać? To tez jest istotne.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)
Waldi1
2022-08-06
bardzo ładny i dobry wiersz ... a słowo jest piękne gdy innych nie krzywdzi... wśród nas jest wielu poetów i wierszokletów ... ja przyznaję się szczerze... że uwielbiam wspaniałych poetów... do których ja nie należę ... jestem człowiekiem ...który słowa w strofy układa pisze ... o życiu i to mi odpowiada ... i nikt mi nie podetnie skrzydła ...bo sobie słowa proste klecę i to mnie przy życiu trzyma ... Pozdrawiam wszystkich poetów serdecznie i wierszokletów którzy słowem się tylko bawią i z optymizmem życie sławią
2022-08-11
" ...z optymizmem życie sławią..." tak właśnie ten optymizm... Choć niektórym wychodzi świetnie.
Ze mnie też dupa nie poeta.
Przyłączam się do pozdrowień i dziękuję za odwiedziny i wyrażenie swojego zdania w tej jednak ważnej dla nas dyskusji :)
Ze mnie też dupa nie poeta.
Przyłączam się do pozdrowień i dziękuję za odwiedziny i wyrażenie swojego zdania w tej jednak ważnej dla nas dyskusji :)
LidiaM-9
2022-08-05
Czytam wiersz i dolny przypis któryś raz z rzędu. Czy naprawdę trzeba podchodzić do tematu ambicjonalnie? Nie jestem poetką, próbuję swoich sił na portalu, uczę się i dobrze bawię. Zdarzyło mi się oberwać po łapach, ale nic to. Piszę jak umiem, podziwiam lepszych od siebie, czasem się zastanawiam, czy nie powinnam zrezygnować, ale nie potrafię. Zbyt wielką frajdę sprawia mi pisanie i czytanie.
Moim zdaniem po to są takie portale, żeby służyły tym, którzy chcą rozwijać swoje umiejętności, dzielić się sobą, czytać teksty innych, brać udział w dyskusjach, poznawać innych, bo i to jest ważne. Portale są dla wszystkich, nie ma ograniczeń, selekcji, no chyba, że ktoś obraża lub rani, ale to odrębna sprawa.
Jeśli ktoś czuje się dobrym poetą, to chwała mu za to, niech publikuje, niech komentuje, ale niech nie patrzy z góry na pozostałych. Nie ma rzeczy oczywistych, są względne. Wszystko zależy od gustów i upodobań odbiorców.
Dobrym Poetom życzę sukcesów a amatorom, do których sama się zaliczam, rozwoju i dobrej zabawy:)
Pozdrawiam serdecznie wszystkich.
Moim zdaniem po to są takie portale, żeby służyły tym, którzy chcą rozwijać swoje umiejętności, dzielić się sobą, czytać teksty innych, brać udział w dyskusjach, poznawać innych, bo i to jest ważne. Portale są dla wszystkich, nie ma ograniczeń, selekcji, no chyba, że ktoś obraża lub rani, ale to odrębna sprawa.
Jeśli ktoś czuje się dobrym poetą, to chwała mu za to, niech publikuje, niech komentuje, ale niech nie patrzy z góry na pozostałych. Nie ma rzeczy oczywistych, są względne. Wszystko zależy od gustów i upodobań odbiorców.
Dobrym Poetom życzę sukcesów a amatorom, do których sama się zaliczam, rozwoju i dobrej zabawy:)
Pozdrawiam serdecznie wszystkich.
2022-08-11
Daj pisać innym... powiadasz... warte zastanowienia.
Dziękuję za wypowiedź wartą uwagi :)
Dziękuję za wypowiedź wartą uwagi :)
2022-08-06
Na Twoje pytanie odpowiem prosto, jeśli ma frajdę i to go zadowala, to jego sprawa. Niech publikuje, wyraża siebie w sposób, jaki mu odpowiada, a jeśli nie odpowiada to innemu użytkownikowi portalu, to niech taką twórczość po prostu pomija.
Zakończę powiedzeniem "żyj i daj żyć innym", może powinno być "pisz i daj pisać innym":))
Zakończę powiedzeniem "żyj i daj żyć innym", może powinno być "pisz i daj pisać innym":))
2022-08-06
No dobra, a jeśli ktoś nie chce się rozwijać i nadal pozostaje w swojej formie, bo tylko ona pozwala mu na wyrażenie siebie, frajdę i takie tam?
Uważam że Kornel dobrze zrobił że ruszył ten temat (choć nie ruszył jednego tematu a całą kupę). Należy dyskutować o poezji
nie ważne czy jest się amatorem czy profesjonalistą
Powtórzę za tobą "...Dobrym Poetom życzę sukcesów a amatorom, do których sam się zaliczam, rozwoju i dobrej zabawy:)
Pozdrawiam serdecznie wszystkich."
Uważam że Kornel dobrze zrobił że ruszył ten temat (choć nie ruszył jednego tematu a całą kupę). Należy dyskutować o poezji
nie ważne czy jest się amatorem czy profesjonalistą
Powtórzę za tobą "...Dobrym Poetom życzę sukcesów a amatorom, do których sam się zaliczam, rozwoju i dobrej zabawy:)
Pozdrawiam serdecznie wszystkich."
Kornel Passer
2022-08-04
"Słowo Ciałem się stało i zamieszkało wśród nas ..." Tak brzmi oryginał Twojej parafrazy z początku wiersza, a to zobowiązuje! Biblijne Słowo to sam Bóg , który stał się dla nas człowiekiem. Trudno o bardziej treściwą przemianę! Trudno o bardziej owocne i "użyteczne" przekształcenie bytów. Gdyby to zastosować do tematu, o którym tu mowa, to należałoby wierzyć, że i piękno z naszych wierszy jest li tylko doznaniem estetycznym , lecz otwiera nas na poznanie czegoś nowego i rzeczywistego. Już to napisałem , ale powtórzę, w moim wierszu przypomniałem tylko dość znaną od dawna prawdę, a mianowicie , że celem dobrej poezji nie może być tylko produkcja pięknych metafor i parabol, bo taka poezja jest bezużyteczna na poziomie głębszej refleksji.
2022-08-06
Na Starcie Nadmienię, że obecna sztuka często gęsto nie posługuje się pięknem a jego odwrotnością - brzydotą.
Zauważ ze doznania estetyczne są pierwszym co w nas, uderza, rozkwita, budzi się, czego doznajemy. w kontakcie ze sztuką (także z poezją).
Sprawnie zejdę z linii twojego strzału przypomnieniem ci obrazka z twojego wiersza o tym że istnieje potwór śmiało i z rubasznym uśmieszkiem spoglądający w stronę parady poetów z kieszeniami wypchanymi po brzegi pięknem, I zapytam jak ma na imię ten potwór. Zło, Grafomania, Komercja a może jeszcze inaczej? I czy to aby tylko jeden potwór?
Estetyzm jest pierwszym co odczuwamy jako odbiorcy poezji. tak masz rację przy niektórych twórcach to jedyne doznanie ale... Zwrócę też uwagę na intencje twórcy. Nie zawsz są one pragmatyczne a zdarza się pragmatyczność ich nie zawsze idzie w parze z dobrem.
Nadmienię że po przestudiowaniu działania Portalu i możliwości jakie on daje nam twórcą doszedłem do refleksji ze ma on charakter typowo amatorski. To niestety jego słabość ale też siła. Porównując go z innymi portalami tego typu, gdzie twórcy CMS portalowego wprowadzili pewne rozwiązania okazało się że usuwając jedne błędy stworzono nowe. My jako społeczność zgromadzona wokół tego portalu powinniśmy się sami kształtować (tak wiem to chcesz powiedzieć) ale to oznacza ze sami musimy stworzyć normy dotyczące pewnych naszych zachowani co do publikowania naszych prac, oraz oceniania ich przez naszych kolegów i koleżanki. TO oznacza wpływ ogółu na jednostkę w sprawie samodoskonalenia.
Więc niechaj Piękno Słowem się stanie i zamieszka nie tylko w naszych głowach, i Bozi w to nie mieszajmy ma dość innych spraw, a poza tym dała nam wolną wolę...
Pozdrawiam i ponawiam podziękowanie za ruszenie tematu :)
Zauważ ze doznania estetyczne są pierwszym co w nas, uderza, rozkwita, budzi się, czego doznajemy. w kontakcie ze sztuką (także z poezją).
Sprawnie zejdę z linii twojego strzału przypomnieniem ci obrazka z twojego wiersza o tym że istnieje potwór śmiało i z rubasznym uśmieszkiem spoglądający w stronę parady poetów z kieszeniami wypchanymi po brzegi pięknem, I zapytam jak ma na imię ten potwór. Zło, Grafomania, Komercja a może jeszcze inaczej? I czy to aby tylko jeden potwór?
Estetyzm jest pierwszym co odczuwamy jako odbiorcy poezji. tak masz rację przy niektórych twórcach to jedyne doznanie ale... Zwrócę też uwagę na intencje twórcy. Nie zawsz są one pragmatyczne a zdarza się pragmatyczność ich nie zawsze idzie w parze z dobrem.
Nadmienię że po przestudiowaniu działania Portalu i możliwości jakie on daje nam twórcą doszedłem do refleksji ze ma on charakter typowo amatorski. To niestety jego słabość ale też siła. Porównując go z innymi portalami tego typu, gdzie twórcy CMS portalowego wprowadzili pewne rozwiązania okazało się że usuwając jedne błędy stworzono nowe. My jako społeczność zgromadzona wokół tego portalu powinniśmy się sami kształtować (tak wiem to chcesz powiedzieć) ale to oznacza ze sami musimy stworzyć normy dotyczące pewnych naszych zachowani co do publikowania naszych prac, oraz oceniania ich przez naszych kolegów i koleżanki. TO oznacza wpływ ogółu na jednostkę w sprawie samodoskonalenia.
Więc niechaj Piękno Słowem się stanie i zamieszka nie tylko w naszych głowach, i Bozi w to nie mieszajmy ma dość innych spraw, a poza tym dała nam wolną wolę...
Pozdrawiam i ponawiam podziękowanie za ruszenie tematu :)
Bronisława Góralczyk(*)
2022-08-03
Prawdziwy poeta ma piękną i szlachetną duszę, a jeśli jeszcze przelewa swoje myśli w sposób interesujący dla czytelnika, to czegoć chcieć więcej?
Serdeczności przesyłam i gwiazdki ✨B.G.
Serdeczności przesyłam i gwiazdki ✨B.G.
2022-08-06
To czy da dziewoja jest złą osobą(ona nadal żyje) nie pozostawia wątpliwości.
To czy jest (dość dobrą) poetką... No właśnie, jest czy nie jest? Jeśli nie jest to znaczy, że spora część z nas, obecnych tu na portalu musi dać sobie spokój z pisaniem wierszy.
Czy zły człowiek może pisać dobrą poezję i przez o mianować się dobrym poetą?
Dziękuję za zwrócenie uwagi na kolejny z grona problemów i serdecznie pozdrawiam :)
To czy jest (dość dobrą) poetką... No właśnie, jest czy nie jest? Jeśli nie jest to znaczy, że spora część z nas, obecnych tu na portalu musi dać sobie spokój z pisaniem wierszy.
Czy zły człowiek może pisać dobrą poezję i przez o mianować się dobrym poetą?
Dziękuję za zwrócenie uwagi na kolejny z grona problemów i serdecznie pozdrawiam :)
2022-08-04
Piotrze, napisałam "prawdziwy poeta", a czy ona była prawdziwą poetką - wątpię. Zaś pisać każdy może - nawet ludzie źli. A za rodzinę się nie odpowiada.
Serdeczności :) B.G.
Serdeczności :) B.G.
2022-08-04
Dość proste kryterium, dziękuję za sprytną wypowiedź z głębi serca :)
Jednak się nie do końca z tym zgodzę. Piękno duszy nie zawsze istnieje (lub nie zawsze jest związane z dobrem) co dobrze oddaje przypadek tej nieszczęsnej dziewczyny która będąc poetką namówiła swojego ukochanego do morderstwa jego rodziców.
Niedawno dowiedziałem się, że ów młodzieniec to mój daleki kuzyn od strony mamy co trochę mnie zszokowało :D
Mimo wszystko twoja wypowiedź jest dla mnie cenna, bo pokazuje że piękno utożsamiamy też z dobrem. A dobrem należy się dzielić by je pomnażać.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)
Jednak się nie do końca z tym zgodzę. Piękno duszy nie zawsze istnieje (lub nie zawsze jest związane z dobrem) co dobrze oddaje przypadek tej nieszczęsnej dziewczyny która będąc poetką namówiła swojego ukochanego do morderstwa jego rodziców.
Niedawno dowiedziałem się, że ów młodzieniec to mój daleki kuzyn od strony mamy co trochę mnie zszokowało :D
Mimo wszystko twoja wypowiedź jest dla mnie cenna, bo pokazuje że piękno utożsamiamy też z dobrem. A dobrem należy się dzielić by je pomnażać.
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny :)
konvalove
2022-08-03
Stawiam się na wezwanie pod tym wierszem, jak i pod dolnym przypisem.
Nie wiem kto dzisiaj może nazwać się poetą. Zauważyłam, że poetami lub poetkami nazywają się ci, którzy po prostu piszą wiersze, i to też nie zawsze. Nie wiem czy wywodzi się to ze skromności danych jednostek czy z porównania do np. twórców, którzy zyskali uznanie w świecie literatury jako "prawdziwi" poeci, czyli tacy, których po prostu po nazwisku od razu rozpoznajemy. Ale czy i oni nie byli kiedyś - jak to często dzisiaj czytam - poetami amatorami? Przecież każdy kiedyś musiał zacząć. Nie wiem czy uczciwe jest nazwanie każdej osoby, która próbuje pisać poetą, tak samo jak nie wiem czy uczciwe jest nienazywanie ich tak, bo w końcu też muszą kiedyś zacząć. Prawdą jest, że nie każdy zostanie osobą, którą z nazwiska będzie się od razu wiedziało kim był i co napisał, bo tak jest w każdej dziedzinie. Mnóstwo ludzi startuje i próbuje swoich sił w przeróżnych dziedzinach - jeden się bardziej wybije, drugi mniej, a trzeci wcale. Talent to też nie wszystko, myślę że praca, zaangażowanie, wiara w to, co się robi, również daje dużo. Tutaj na portalu mamy możliwość dzielenia się tym, czym chcemy. Przy dołączeniu do portalu nie przechodzimy selekcji/ankiety czy nadajemy się na bycie poetą czy też nie. Ludzie debiutują tu z przeróżnymi wierszami, lepszymi lub gorszymi, ale to wciąż klasyfikacja trzymająca się w ryzach "czy to wpisuje się w mój gust, czy też nie" - bo to my, również osoby piszące, komentujemy tych, którzy do nas dołączają. Prawdą jest, że wiersze jednych będą przyciągać nas bardziej niż wiersze innych, bo to zależy od gustu. Że od jednej osoby kupimy tomik, od innej nie. Krytyka i dobre słowo mogą iść ze sobą w parze, ale tylko odpowiednie odczytanie intencji czytelnika może sprawić, że osoba pisząca będzie doskonalić się każdego dnia w tym, co robi, i to nie tylko dla publiki, ale i dla samego siebie. I tutaj myślę można rozpoznać kto czuje się poetą, a kto jedynie "osobą, która pisze" choć i to nie powinno w żadnym stopniu umniejszać zainteresowania takiej osoby poezją. Mam nadzieję, że cokolwiek co wyżej napisałam, ma sens. Serdecznie pozdrawiam!
Nie wiem kto dzisiaj może nazwać się poetą. Zauważyłam, że poetami lub poetkami nazywają się ci, którzy po prostu piszą wiersze, i to też nie zawsze. Nie wiem czy wywodzi się to ze skromności danych jednostek czy z porównania do np. twórców, którzy zyskali uznanie w świecie literatury jako "prawdziwi" poeci, czyli tacy, których po prostu po nazwisku od razu rozpoznajemy. Ale czy i oni nie byli kiedyś - jak to często dzisiaj czytam - poetami amatorami? Przecież każdy kiedyś musiał zacząć. Nie wiem czy uczciwe jest nazwanie każdej osoby, która próbuje pisać poetą, tak samo jak nie wiem czy uczciwe jest nienazywanie ich tak, bo w końcu też muszą kiedyś zacząć. Prawdą jest, że nie każdy zostanie osobą, którą z nazwiska będzie się od razu wiedziało kim był i co napisał, bo tak jest w każdej dziedzinie. Mnóstwo ludzi startuje i próbuje swoich sił w przeróżnych dziedzinach - jeden się bardziej wybije, drugi mniej, a trzeci wcale. Talent to też nie wszystko, myślę że praca, zaangażowanie, wiara w to, co się robi, również daje dużo. Tutaj na portalu mamy możliwość dzielenia się tym, czym chcemy. Przy dołączeniu do portalu nie przechodzimy selekcji/ankiety czy nadajemy się na bycie poetą czy też nie. Ludzie debiutują tu z przeróżnymi wierszami, lepszymi lub gorszymi, ale to wciąż klasyfikacja trzymająca się w ryzach "czy to wpisuje się w mój gust, czy też nie" - bo to my, również osoby piszące, komentujemy tych, którzy do nas dołączają. Prawdą jest, że wiersze jednych będą przyciągać nas bardziej niż wiersze innych, bo to zależy od gustu. Że od jednej osoby kupimy tomik, od innej nie. Krytyka i dobre słowo mogą iść ze sobą w parze, ale tylko odpowiednie odczytanie intencji czytelnika może sprawić, że osoba pisząca będzie doskonalić się każdego dnia w tym, co robi, i to nie tylko dla publiki, ale i dla samego siebie. I tutaj myślę można rozpoznać kto czuje się poetą, a kto jedynie "osobą, która pisze" choć i to nie powinno w żadnym stopniu umniejszać zainteresowania takiej osoby poezją. Mam nadzieję, że cokolwiek co wyżej napisałam, ma sens. Serdecznie pozdrawiam!
2022-08-03
Dziękuję serdecznie na stawienie się.
Co do sensu twoich słów, to dla mnie osobiście sens jest ogromny.
Zauważam że poruszyłaś przynajmniej 3 tematy na które ja sam wpadłem w swoich rozmyślaniach. I przynajmniej dwa które przypadkiem ominąłem. jestem kontent :D
Dużo poetów (obojga płci) przedstawia sobą podobny punkt widzenia do twojego lub punkt widzenia zbieżny z twoim.
Ale tak poważnie rzecz ujmują to cieszy mnie to że lawina (choć niezbyt spektakularna) ruszyła.
Zaczyna mi się klarować jeden główny temat właściwe to grupa tematów dotycząca portali takich jak ten. właśnie dzięki wypowiedziom nas "portalowców".
Po co jest Poezja? to pytanie tak jakby oczywiste dopiero teraz jakby nasunęło mi się na myśl. Po co piszemy utwory literacki, po co są portale poetyckie?
Tak uważam, że należy Poezją zwracać odbiorcom uwagę na pewne problemy świata, ale także dawać im wytchnienie i pewien rodzaj rozrywki. Uważam że doznania estetyczne płynące z obcowania z poezją(tak podczas tworzenia jak i odbierania jej tudzież komentowania) powinny służyć także jako narzędzie opiniotwórcze oczywiście w odpowiedniej formie. Przykładem niech będą twoje niektóre wiersze opisujące cierpienie dzieci, a także fala wierszy o losach Ukrainy która pojawiła się na naszym portalu w lutym. Poeta nie powinien być zamknięty na świat ale aktywnie przerabiać wydarzenia ze świata w tworzywo poetyckie. Ponieważ to świat oddziałuje na to co nam w duszy gra. A to właśnie usilnie staramy się przedstawić w naszej twórczości.
Odniosę się jeszcze do tej klasyfikacji i kwestii gustu bo to też ważne co powiedziałaś.
w sumie niby jest jakaś klasyfikacja jakiś podział na wiersze gorsze i lepsze ale nie jest on ścisły i dokładny co dość ciekawie oddaje sprawę bo wiadomo że pewne wiersze mają gorszy warsztat prze co są gorsze ale są też wiersze które mają słaby temat. A to już typowe podejście od strony gustu bo słabość tematu będzie silnie zależeć od gustu odbiorcy
Myślę ze w kwestii Po co jest Poezja i tym podobnych można by książkę napisać i nic się nie wymyśli. Uważam jednak że każdy twórca powinien spróbować zadać sobie to pytanie czym dla niego jest sztuka (w przypadku poezji i poetów właśnie czym jest Poezja) i jak to się ma do innych nurtów danego działu sztuki (tutaj do poezji) tak by ów twórca/owa twórczyni, próbował/ła się dowiedzieć cokolwiek o materii w której tworzy
Dziękuję za twoją wypowiedź, Znajduję ją bezcenną :)
Co do sensu twoich słów, to dla mnie osobiście sens jest ogromny.
Zauważam że poruszyłaś przynajmniej 3 tematy na które ja sam wpadłem w swoich rozmyślaniach. I przynajmniej dwa które przypadkiem ominąłem. jestem kontent :D
Dużo poetów (obojga płci) przedstawia sobą podobny punkt widzenia do twojego lub punkt widzenia zbieżny z twoim.
Ale tak poważnie rzecz ujmują to cieszy mnie to że lawina (choć niezbyt spektakularna) ruszyła.
Zaczyna mi się klarować jeden główny temat właściwe to grupa tematów dotycząca portali takich jak ten. właśnie dzięki wypowiedziom nas "portalowców".
Po co jest Poezja? to pytanie tak jakby oczywiste dopiero teraz jakby nasunęło mi się na myśl. Po co piszemy utwory literacki, po co są portale poetyckie?
Tak uważam, że należy Poezją zwracać odbiorcom uwagę na pewne problemy świata, ale także dawać im wytchnienie i pewien rodzaj rozrywki. Uważam że doznania estetyczne płynące z obcowania z poezją(tak podczas tworzenia jak i odbierania jej tudzież komentowania) powinny służyć także jako narzędzie opiniotwórcze oczywiście w odpowiedniej formie. Przykładem niech będą twoje niektóre wiersze opisujące cierpienie dzieci, a także fala wierszy o losach Ukrainy która pojawiła się na naszym portalu w lutym. Poeta nie powinien być zamknięty na świat ale aktywnie przerabiać wydarzenia ze świata w tworzywo poetyckie. Ponieważ to świat oddziałuje na to co nam w duszy gra. A to właśnie usilnie staramy się przedstawić w naszej twórczości.
Odniosę się jeszcze do tej klasyfikacji i kwestii gustu bo to też ważne co powiedziałaś.
w sumie niby jest jakaś klasyfikacja jakiś podział na wiersze gorsze i lepsze ale nie jest on ścisły i dokładny co dość ciekawie oddaje sprawę bo wiadomo że pewne wiersze mają gorszy warsztat prze co są gorsze ale są też wiersze które mają słaby temat. A to już typowe podejście od strony gustu bo słabość tematu będzie silnie zależeć od gustu odbiorcy
Myślę ze w kwestii Po co jest Poezja i tym podobnych można by książkę napisać i nic się nie wymyśli. Uważam jednak że każdy twórca powinien spróbować zadać sobie to pytanie czym dla niego jest sztuka (w przypadku poezji i poetów właśnie czym jest Poezja) i jak to się ma do innych nurtów danego działu sztuki (tutaj do poezji) tak by ów twórca/owa twórczyni, próbował/ła się dowiedzieć cokolwiek o materii w której tworzy
Dziękuję za twoją wypowiedź, Znajduję ją bezcenną :)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Belladonny wilczy zew
Już po nią czarny anioł...
W układzie podwójnym...
Sukubus
Siedmiu mistrzów igły i orientalny mistrz karate
Przepis na ciasto wyzwanie wyobraźni
Czasem w nocy płaczę
W gąszczu niewiadomych
Wieczna tancerka już czeka
Los i szczęścia kwiat
Świat w Tobie...
Teatrzyk zdziwiona Mariola (słodzenie)
Wołasz mnie z oddali
Już nie muszę
W twoim parku...
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności